مصاحبه ویژه مجله څرک با محترم ملا تاج میر جواد، شخصیت بزرگ جهادی وعضو شورای رهبری امارت اسلامی

سوال : شما در جریان هستید که مذاکرات بین الافغانی در دوحه پایتخت قطر آغاز شده و جریان دارد، اگر بفرمایید که سخن از چه قرار است و به کدام مرحله رسیده است؟

جواد صاحب: بسم الله الرحمن الرحیم، الحمدلله والصلاه والسلام على رسول الله وعلى من تبعهم ومن والاهم وبعد:

السلام علیکم ورحمه الله وبرکاته!

اولاً سلام ها واحترامات خود را به هیئت اداری مجله څرک و به همه کارمندان و دوستدارانش، به ملت مجاهدپرور، به مجاهدین قهرمان سنگر، به استشهادیان و به آن همه یاران و دوستانم که از مدت ها بدینسو از همدیگر دور مانده ایم، خدا کند همه جور و صحتمند و در کارهای شرعی تان موفق باشید.

ثانیاً مراتب تسلیت وتعزیت را تقدیم میکنم به همه آن خانواده های رنجدیده ای که در این اواخر در حملات امریکاییان و مزدوران شان شهید داده اند، یا فرزندان قهرمان شان جام شهادت را نوشیده اند و یا هم حملات رادمردانه شهات طلبانه را انجام داده اند. خداوند شهادت های شان را در بارگاه خود قبول کرده مقامات بلندی در بهشت نصیب شان بگرداند. خداوندمتعال شما را از صبر جمیل، اجر عظیم و نعم البدل بهره مند بگرداند و خداوند متعال به همه آنانی که در راه حق زخمی شده اند شفای عاجل و کامل نصیب بگرداند.

ثالثاً باید بگویم که دراین مرحله حساس تاریخ و جهاد مقدسی که جریان دارد، خدمات مجله څرک در بخش انعکاس دادن صدای راستین ملت مجاهد واقعاً قابل تحسین و تمجید بسیار زیاد است. خداوند متعال توفیق خدمات مزید را در این بخش نصیبش بگرداند.

حالا می آیم به پاسخ سوال تان؛ تا ایندم که با شما گفتگو دارم، تیم های مذاکراتی هر دو جانب برای بحث روی طرز العمل کاریِ مذاکرات در دوحه گرد هم آمده اند، در موارد زیادی توافق صورت گرفته و امید است که در بقیه موارد هم توافق صورت بگیرد، سپس روی گزینش آجندا بحث صورت خواهد گرفت، و بعداً به مذاکرات اصلی داخل خواهیم شد.

سوال: آیا واقعاً امارت اسلامی می‌خواهد در نتیجه مذاکرات امن وسلامتی را به این کشور بیاورد، این آرزوی امارت اسلامیست و یا کدام فشار خارجی؟

جواد صاحب : تحریک اسلامیِ طالبان که در نتیجه جهاد و مبارزه اش امارت اسلامی به وجود آمد؛ یک صدا و واکنش راستین مردم برای صلح و امنیت واقعی در کشور بود و با پیام صلح و امنیت جنبش خود را آغاز کرد، در آن زمان بر ضد شر و فساد و انارشیسم که گلوی صلح و امنیت افغان ها را فشار میداد مبارزه کرد؛ اکنون هم مبارزه ما بر ضد عواملیست که استقلال واقعی افغان ها را ربوده، صلح واقعی و امنیت راستین شان را تاراج کرده، خواه مبارزه جهادی مان باشد ویا مبارزه سیاسی مان، آنکه بر مبادی واصول سیاست نبوی وشرعی استوار است.

امارت اسلامی افغانستان مستقل است، تصامیم مهمی همچون صلح و جنگ را خودش اتخاذ میکند، زیر فشار هیچ کسی نیست، نه هم تاکنون به فشار کسی گردن نهاده، در این مورد بارها به مردم خود امتحان داده، بزرگ ترین آرزوی امارت اسلامی افغانستان یک زندگی صلح آمیز و پر امن و پر آسایش افغانهاست.

سوال: تیم منسوب به اداره کابل می‌گوید، که جمهوریت، دموکراسی، حقوق زنان و آزادی بیان خط های سرخ ماست، از نظر شما امارت اسلامی تا چه حد آماده است روی همچو خط ها با آنها بحث و مجادله کند؟

جواد صاحب: به نظر ما زیر هر نامی که باشد باید روی آن فرهنگ ها، باورها و مفکوره ها اصرار نشود، که افغانها در یک قرن گذشته بر ضد آنها مبارزه کرده اند، همچو کمونیسم، سکولاریسم و بعضی افکار باطله دیگر.

اصلاً بزرگترین عامل جنگ جاری همین است که کوشش های جبری به منظور تحمیل فرهنگ ها، گرایش ها و افکار بیگانه بر افغان ها جریان دارد. طرف های داخلی وخارجی در آن دست دارند، و این تحمیل به گونه مکرر آزموده می‌شود.

امارت اسلامی افغانستان یک نظام خالص اسلامی را برای افغانستان می‌خواهد، و تنها یک نظام خالص اسلامی می تواند روابط اجتماعی بین انسانها را به خوبی تنظیم کند و انسان را شایسته این بگرداند که بتواند هدف خلقت خود را بشناسد، تعقیب کند و وظایفی را که از سوی خداوند متعال به او سپرده شده به درستی انجام بدهد، فرد و جامعه هر دو را از تجاوز بر همدیگر باز داشته مشکلات ذات البینی شان را حل کند.

همچنان در نظام اسلامی با در نظر داشت یک سلسله اصول وشرایط هر فرد جامعه حق آزادی بیان را دارد و این اصول و شرایط محض برای این است که آزادی بیان تنها برای اظهار و اعاده و بدست آوردن حقوق خود باشد و به حیث یک وسیله برای توهین عقیده، شخصیت و حیثیت یک مسلمان کار گرفته نشود؛ همچنان اگر در پرتو حقوقی که اسلام به خانمان داده، حقوق زنان در قوانین وضعی را مورد بررسی قرار بدهیم، در خواهیم یافت که این حقوق نه، بلکه تجاوز بر حقوق زنان است؛ چون خانم را از وظیفه اصلی اش در جامعه منحرف کرده یک بازیچه مردان می‌گرداند و بس.

سوال: رئیس اداره کابل، دولت مردان و هوادارانش دائماً نظام و قانون اساسی خود را درسطح منطقه بیشتر اسلامی می دانند؛ پس شما چرا به اصطلاح نظام جمهوری اسلامی این ها را، نظام اسلامی نمی دانید؟

جواد صاحب : شریعت اسلامی برای نظام اسلامی یک سلسله اصول و مبادیِ دارد که مهمش از این قبیل است:

• حاکمیت اعلی را به خداوند متعال اختصاص دادن
• شریعت اسلامی را یگانه مصدر و ماخذ تقنین دانستن
• و هیچ قانونی را در تصادم با قانون اسلامی نپذیرفتن.

وقتیکه یک نظام روی این اصول ومبادی استوار باشد، از دیدگاه شریعت مقدس اسلام نظام اسلامی پنداشته می‌شود، وقانونی اساسیی که به رعایت کامل این اصول ومبادی متعهد باشد، قانون اسلامی محسوب می‌شود، در قانون اساسیِ اداره کابل حاکمیت اعلی به خداوند متعال اختصاص داده نشده، بلکه حق مردم دانسته شده، در ماده چهارم فصل اول این قانون صراحتا همین مطلب ذکر شده، همچنان قوانین وضعی را با شریعت اسلامی در مصدریت و ماخذیت تقنین شریک گردانده شده، اسلام در آن به گونه مصدر یگانه تقنین پذیرفته نشده، و این موضوع در پیمان بن (که برای قانون اساسی اداره کابل حیثیت تهداب را دارد) صراحتا آمده، همینگونه در ماده هفتم تعهد شده که قوانین و اعلامیه های سازمان ملل متحد را بدون قید وشرط رعایت میکند، حالانکه در بعضی اعلامیه ها عمل های مثل ارتداد مشروع دانسته شده و به هر کس اجازه داده شده که دین خود را تغییر بدهد؛ نتیجه اینکه در قانون اینها ارتداد مشروعیت دارد و روی همین ماده بود که بعضی مرتدین مصون برآمدند. این یک مثال بود، اینگونه موارد زیاد دیگری در میثاق ها و قوانین و اعلامیه های جهانی وجود دارد که این ها بدون قید و شرط رعایت آن را تعهد کرده اند. همچنان مواصفات که برای زعامت در مبادی و اصول نظام در نظر گرفته شده، خیلی ازآن در قانون اساسی اداره کابل وجود ندارد و نه هم زعامت شان عملا دارای آن صفات اند، در قانون اساسی اداره کابل هیچ جا واژه شریعت اسلامی را یافته نمی توانید، اینها هر جا فقط از اسلام نام برده اند، اسلام در نزد این ها تفسیر و تعبیر خاصی دارد و آن را فقط به روح، عقل، ضمیر واخلاق منحصر می‌دانند، ماده های (۶٣،۵۴،۴۵،٣۵،٣،٢،١) قانون اساسیِ اداره کابل که در مورد اسلام آمده، و اینها و علماء سوء شان زیاد بر آن حساب می‌کنند، همه اینها مواد آرایشی است که در قانون اساسی راجع به اسلام آمده، عبارت های مغلق، پوشیده و محتمل دارند، هیچ یکی ازین ماده ها در مورد اصول و مبادیِ که شریعت اسلامی آن را برای نظام اسلامی تعیین کرده نیامده و نه هم مفهوم آن را افاده می‌کند.

اداره کابل که در سایه اشغال به میان آمده، مرتکب اعمالیست که به اساس آن شریعت اسلامی جهاد بر علیه شان و قتل شان را واجب می داند، زمینه گسترش فتنه، فساد و فحشا را در خاک پاک افغانستان مساعد ساخته اند، خون مسلمانان را مباح دانسته و می دانند، هرجا بر ضد مسلمانان کفار را یاری می دهند وتامین امنیت کفار را مسؤلیت قوای دفاعی و امنیتی خود می‌دانند و بر آن می بالند، بناءً اینگونه نظام را هیچگاه نظام اسلامی گفته نمی شود و نه هم قانونش قانون اسلامی پنداشته میشود. ادعاها وتبلیغات که رئیس اداره کابل، دولت مردان و هوادارانش راجع به اسلامی بودن قانون نظام شان می‌کنند تنها برای مغشوش ساختن ذهنیت عامه و ایجاد شکوک و مردم فریبی است.

سوال : سران اداره کابل همیشه در بیانیه های شان تاکید می‌کنند روی اینکه ما هیچگاه به سابق بر نخواهیم گشت، یا بازگشت به گذشته پذیرفتنی نیست، مطلب اینکه ما امارت اسلامی را نمی خواهیم و نه هم به دوران های گذشته بر میگردیم، طبق خواسته های عصر حاضر نظام می سازیم و دستاوردهای هژده ساله خود را حفظ می کنیم و این دستاوردها را خط سرخ تلقی می‌کنند، لطفاً اگر موقف امارت اسلامی را در این مورد بیان کنید؟

جواد صاحب: اگر بازگشت به گذشته به این معنی باشد که استفاده از پیشرفت‌های ساینسی و علمی عصر ترک شود، ما نیز مخالفش هستیم و این گونه بازگشت را نمی‌خواهیم، اما اگر هدف از آن ترک رهنمود های ربانیِ باشد که چهارده صد سال قبل خداوند متعال آن را به منظور تنظیم روابط اجتماعی انسان ها، برای مقصد آفرینش انسان وبرای انجام دهیِ وظیفه که از سوی پروردگار به انسان در روی زمین واگذار شده، فرستاده؛ پس ما طرفدار این نوع بازگشت هستیم و این جزو ایمان و عقیده ماست.

ما هیچگاه این رهنمودهای الهی را به مفکوره های عقلی همچون دموکراسی که به اساس دایره محدود عقل اختراع شده اند تبدیل نمی‌کنیم اگر عقل کسی به حکمت های رهنمودهای الهی رسایی نمی تواند، این ضعف از عقلش است، نه از هدایات مقدس الهی.

شما ببینید! هدایات عقل راجع به تنظیم روابط اجتماعی انسان ها، راجع به مقصد آفرینش انسان و راجع به نوعیت آن وظیفه که در روی زمین از سوی خداوند به او واگذار شده، هرگز ثابت نبوده، همیشه در حال تغییر بوده و این تغییر هیچگاه روی کدام منطق ایستاد نبوده، بلکه تابع هوا و هوس بوده.

باقی ماند موضوع دستاوردهای هژده سال، دستاوردهای هژده ساله را که این ها یاد میکنند باید به اساس شریعت اسلامی تفکیک شود، آنچه در زمره فتنه، فساد و فحشا می آید آن را به درشتی رد می کنیم و رد خواهیم کرد و کدام تباهی که به سبب آن در جامعه ما پدید آمده با همه توان در پی از بین بردن آن خواهیم بود؛ البته هر آنچه که استفاده واقعی از پیشرفت های ساینسی و علمی عصر شمرده میشود، از مصالح جامعه ما باشد و با شریعت مقدس اسلام در تصادم نباشد، آنرا هنوز تایید و تشویق خواهیم کرد.

سوال: بعضی ها می پرسند که طالبان در افغانستان چه نوع نظام اسلامی را می‌خواهند؟ همانند پاکستان؟ مثل ایران؟ به گونه مصر؟ همچو سعودی؟ و نیز می‌گویند نظام اسلامی یک شکل واحد ندارد؛ پس لطفاً اگر بفرمایید که شما چه نوع نظام را می‌خواهید؟

جواد صاحب: از دیدگاه شریعت اسلام نظام اسلامی از خود تعریف، مبادی، اصول وانواع دارد، ما نظام های موجود در جهان اسلام را در پرتو شریعت اسلامی بررسی میکنیم، ما نوعیت نظام را به اساس سلیقه ها و افکار اشخاص، گروه ها و کشورها پیشکش نمی کنیم؛ بلکه با در نظرداشت رهنمودهای شریعت اسلامی یک شکل خوب نظام را از مصالح ملت و میهن خود میدانیم، ناگفته نماند که این نوع پرسش ها را کسانی مطرح می‌کنند که یا از هدایات شریعت اسلام راجع به نظام آگهی ندارند و یا اینکه می‌خواهند ملت مسلمان ما را در مورد نظام اسلامی دچار شکوک کنند و در پی یک نوع تلبیس هستند.

سوال : دولت مردان اداره کابل در اظهارات خود امارت اسلامی افغانستان را با سلطنت های شاهیِ گذشته مقایسه می‌کنند، ادعا دارند که افغانستان در دوران امارت اسلامی به مثابه یک گورستان بود، نه مردم آزادی داشتند ونه هم از حقوق خود بر خوردار بودند، شما به این ها چه جواب دارید؟

جواد صاحب : امارت اسلامی ممثل یک نظام واقعی اسلامی بود، زعامتش از سوی علمای جید دینی انتخاب شده بود و میشود، شورای مقتدر رهبری داشت و دارد،اعضایش دارای صفات و صلاحیتهای اهل حل وعقد هستند، در مورد زعامت تصمیم می گیرند وبا در نظر داشت اهلیت افراد همه بخش های کشور درآن جا دارند. همه انتخابات زعامت با در نظر گیریِ صفاتی که در یک زعیم کشور اسلامی باشند صورت می‌گیرد، منابع اساسیِ مشروعیتش شریعت و شوری بوده و است، روی مبادی و اصول که از دیدگاه شریعت اسلامی برای نظام تعیین شده استوار بوده و است، همچنان یک دستور خالص اسلامی را تدوین کرده بود که تهاجم استعماری امریکا نگذاشت به توشیح برسد.

ریاست الوزراء و کابینه داشت که ممثل یک حکومت بود، حکومتی که همه خدمات ضروری را به ملت خود انجام میداد. رئیس، معاونان، وزرای کابینه و والیان همه بر اساس اهلیت انتخاب می شدند، با مردم خود توسط نماینده ها، بزرگان قومی وشخصیت های جهادی در سطوح مرکز، ولایات، ولسوالی ها و دهات شورا های منظم و نا منظم به گونه فراخ داشت. در هر ولایت یک شورا از علمای جید را تشکیل داده بود، که امور ولایات را از نزدیک نظارت می‌کردند، فیصله ها در محاکم شرعی صورت می گرفت، کمیسیون سمع شکایات ولایت به ولایت ولسوالی به ولسوالی می‌گشت، شکایات مردم را در مورد مسئولین شنیده در پرتو شریعت اسلامی قضاوت می‌کردند.

خود مرحوم عالیقدر امیر المومنین در مورد تعامل مسؤولین امارت با مردم یک سیستم مخفی مراقبت داشت که قاصدانش در بین مردم گشت میکرد و کسی که امورش در مطابقت با شریعت اسلامی نمی بود در موردش طبق شریعت اسلامی فیصله میکرد، در بخش های تعلیمی و اقتصادی تا حد توان خدمت به مردم جریان داشت، در آن زمان چیزی که ممکن بود برای تفریح جوانان در چهارچوب یک سلسله اصول برای شان اجازه داده شده بود و تشویق می‌شدند، ازدواج های اجباری، دختران را به طور فدیه در دشمنی ها دادن وخشونت های دیگری که با زنان صورت میگرفت همه ممنوع اعلان شده بود و به شدت جلوگیری می شد.

حالا شما قضاوت کنید که این نوع یک نظام را با آن نظام های شاهیِ که در اختیار یک خانواده می بود، فیصله هایش را یک شخص می کرد، زعامت و پست های کلیدی اش میراثی بود، بسیاریِ شان به جز هوا و هوس دیگر چیزی نمی شناختند، مارها را درآستین جا داده بودند، برای تداوم قدرت خود کشور را با شکنجه های گوناگون مواجه کردند، گاه به دامن شرق چنگ می‌زدند و گاه به دامن غرب و زمینه را برای وارد ساختن مفکوره های مختلف النوع شیطانی برابر کرده بودند.

یگانه هدف از این نوع تبلیغات پوچ، ترس داشتن از حل معضله افغانستان از راه مذاکرات، ایجاد فضای بی باوری در مذاکرات بین الافغانی و رشد دادن احساس کمتری نسبت به نظام اسلامی و امارت اسلامی وعداوت است، که هیچگاه جارچیان این نوع تبلیغات به اهداف شوم خود نخواهند رسید، تنها خود را دربین مردم بیشتر سبک، منفور و منزوی خواهند کرد.

این دولت مردان باید روزهای پیش از امارت اسلامی را یاد کنند که در آتش تعصبات سمتی ولسانی و هوا و هوس شهر کابل به ویرانه مبدل شد، ۶٠ هزار شهروند کشته شدند، در هر پوسته و کمربند مال و آبروی مردم چور می شد، در سرهای مردم میخ کوبیده می شد، رقص های مرده به نمایش گذاشته می شد، انسان ها را برای قولبه استعمال می‌کردند و خودشان یا پیشکشان و یا هم عساکر فرمانبردار پیشکشان می‌بودند، باید به سبب جنایت های که در بیست سال گذشته به اصطلاح دولت جمهوری اسلامی زیر شعارهای رنگین حاکمیت قانون، عدالت اجتماعی، آزادی بیان وحقوق زنان انجام دادند بشرمند و از شرم در زمین فرو بروند.

غلامیِ غرب را پذیرفتن، کشتار دسته جمعی مردم خود به همراهیِ غربیان، فتنه، فساد و فحشا را گسترش دادن، زمینه سازی برای بی دینی و ارتداد، فساد کم نظیر اداری، چور و چپاول مردم، جنایت های بی نظیر جرمی در شهرهای بزرگ، تجاوزهای گروهی بر آبروی زنان، توهین مقدسات اسلامی، فقری بالا تر از ٩٠ در صد، گریختن بیش از صدها هزار جوان از کشور، معتاد شدن میلیون ها جوان به مواد مخدر و از بین بردن خانواده های بسته در عملیات شبانه؛ این همه ارمغان های جمهوریت این هاست.

افغان ها با داشتن چند بلند منزل در چند شهر بزرگ، شهرک ها، رقص های شبانه در کلوپ های شبانه، چراغ های تابان، شراب، موسیقی، فحاشی و توهین همدیگر که بیست وچهار ساعت در صدها رادیو، تلویزیون و شبکه های اجتماعی جریان دارد چه کنند؟! کدام درد شان را دوا میکند وتا کنون کدام درد را دوا کرده؟

سوال: امارت اسلامی افغانستان به مردم خود چه داده و در زمان خود چه خدماتی در بخش های سیاسی، اقتصادی واجتماعی را به مردم خود ارایه کرده؟ لطفا در این مورد اگر روشنی بیندازید!

جواد صاحب: امارت اسلامی افغانستان خیلی کارها را برای مردم خود انجام داده وافتخار خدمات زیادی را به مردم خود دارد؛ اما چونکه در محاصره سخت سیاسی واقتصادی قرار داشت، نتوانست کارهای بازسازی را با استفاده از پیشرفت‌های جدید علمی و ساینسی جهان با دست های باز به طور گسترده انجام دهد و چیزی را که انجام داده مهمش را اینجا ذکر می کنیم:

• ۱ :‌ قیام بر علیه دسیسه بزرگِ که دو آرمان بزرگ (استقلال واقعی و حاکمیت نظام خالص اسلامی) جهاد مقدس بر علیه شورشیان و کمونیستان را سبوتاژ می کرد.
• ۲ : ازبین بردن انارشیسم، ملوک الطوایفی و هزاران کمربند که هر لحظه مال و عزت مردم در آن تاراج میشد.
• ۳ : نجات دادن کشور از تجزیه.
• ۴ : ‌استقرار یک نظام قویِ مرکزی.
• ۵ : تطبیق شریعت اسلامی، جاری کردن حدود، امربالمعروف ونهی عن المنکر و بعد از قرن ها یک الگوی عملیِ نظام اسلامی را به نمایش گذاشتن.
• ۶ :‌ تامین کردن یک امنیت کم نظیر سرتاسری.
• ۷ : تقدیم یک الگوی کم نظیر اخوت اسلامی و بی طرف ماندن
• ۸ : ترمیم وفعال ساختن تاسیسات حکومتی نظام، وزارت خانه ها و دیگر واحد های اداری.
• ۹ : ترمیم و فعال ساختن دانشگاه ها، مکاتب ومدارس، برایش نصاب چاپ کردن، اجرا کردن معاشات برای اساتذه و یک خط توازن را میان تعلیم عصری ودینی کش کردن و از بین بردن تعصباتی که از ده ها سال بدینسو در بین موسسات تعلیم دینی و عصری دامن زده میشد.
• ۱۰ : به رغم اینکه طالبان در محاصره اقتصادی قرار داشتند، با تحریم های شدید اقتصادی مواجه بودند؛ اما با کاهش محصولات گمرکی و ترویج سیستم مضاربت تجارت را وسعت دادند، مواد اولیه زندگی بسیار ارزان بود وخانواده های بسیار فقیر هم برای آسایش زندگی شان وسایل پیشرفته نقلیه داشتند.
• ۱۱:‌ ترمیم بند های برق سروبی، نغلو وکجکی، لین های برق را به کندهار، هلمند و کابل رسانیده و مستفید ساختن مردم آنجا از برق.
• ۱۲ : ترمیم و تجهیز ماشین آلات فابریکه های نساجی و سمینت بغلان، فعال کردن ماشین های استخراج گاز شبرغان، سلول های پیپ گاز را به مزار رساندن و فعال ساختن فابریکه کود کیمیاوی (که از پیش تولیدات زیاد داشت) و فعال ساختن و تجهیز معادن سنگ زغال سمنگان و کرکر. همچنان سرمایه داران شخصی در پارک صنعتی کابل تا صد فابریکه را فعال کرده بودند و برای شان سهولت برق مهیا شده بود، فابریکه سپین زر قندوز دوباره فعال شده به تولید پرداخت، در جلال اباد فابریکه پلاستیک نیز فعال شد، و در دیگر شهر های بزرگ کشور فابریکه کوچک فعال شد که زمینه کار را برای هزارها افغان مهیا ساخت، همچنان مارکیت ها، دوکان ها و شهرک های زیادی را سرمایه داران و تاجران شخصی بنا کردند.
• ۱۳ : با استفاده از امکانات ناچیزی که امارت اسلامی داشت جاده های طورخم – جلال آباد و جلال آباد – کابل را بازسازی کرد.
• ۱۴ : آبادسازی مدارس و مساجد.
• ۱۵ :‌ آغاز پروژه اقتصادی بزرگ چند ملتیِ تاپی، دیزاین بانک نوت های جدید افغانی، تفاهم با شرکت های مربوطه و زیر کار گرفتن قرار دادها در مورد اتصالات و نصب کردن سیستم های عصریِ تیلیفونی، که این همه در اثر تهاجم امریکایی ناتکمیل ماند.
• ۱۶ : در بخش های مطبوعات و رسانه ها رادیوها فعال بود، روز استقلال کشور به جوش تجلیل می شد، انجمن های ادبی، مشاعره ها و مسابقات برگذار می شد، مجلات، روزنامه ها و کتاب ها چاپ می شد.
• ۱۷ : در سرتاسر کشور به همه انواع ورزش از نگاه شریعت اسلامی با یک سلسله شرایط خاص اجازه داده شده بود و مسابقات ورزشی تشویق میشد.
• ۱۸ : امارت اسلامی میدان های هوایی را بازسازی کرد، و یک نیروی کوچک نظامی هوایی ر ا(که شامل یک تعداد چرخ بال ها، طیاره های باربری و جیت جنگی بود) به میان آورد، همه سلاح های خفیف و ثقیل نظامی را جمعآوری و ترمیم کرد، همه تاسیسات نظامی را بازسازی کرده زیر کنترول وزارت دفاع آورد و چنان نیروی دفاعی و امنیتی را به وجود آورد که توسط امکانات و عواید بسیار کم داخلی تربیت می شد، نه بر شانه های مردم بار بودند، و نه هم مجبور بودند که درعوض کمک های خارجی غلامی کنند، بلکه همانند دوران احمد شاه بابا یک نیروی نظامی مستقل وسربلند بود که کشورهای منطقه نیز ازان خار می خورد.
• ۱۹ : به صف رساندن کشت و قاچاق موادمخدر، که حالا در جمهوریت سطحش  به بلند ترین گراف در جهان رسیده و در افغانستان سه ملیون معتاد موادمخدر پیدا کرده است.
• ۲۰ : از بین بردن فساد اداری.

قابل تذکر است که امارت اسلامی  همه خدمات مذکوره را توسط عواید داخلی انجام می‌داد و هیچ نوع کمک خارجی نداشت، در حالیکه جنگ های پرهزینه جبهه ای  بر ضد شر و فساد در چند جبهه جریان داشت وبا سخت ترین تحریم های اقتصادی از سوی سازمان ملل نیز مواجه بود.

استعمارگران و مزدوران شان نظر به آن صدها ملیون دالر (که به نام همکاری با بازسازی افغانستان اعلان می شد) به جز چند کار سمبولیک هیچ کدام کار اساسی و چشمگیری را در بخش بازسازی انجام نداده اند و چیزیکه دیده می‌شود و انجام شده اکثرا از سوی سرمایه داران خصوصی صورت گرفته.

ناگفته نماند که امارت اسلامی و ملت شهید پرور ما از ابتدا تاکنون در محاصره رسانه یی قرار دارد، بیشتر فرصت مهیا نشده تا خدمات امارت اسلامی به مردم و دستاوردها دراین مورد به طور کامل منعکس شود و من شخصا در این مورد از نویسنده های اسلام گرا گله دارم که در بخش پژوهش و انعکاس خدمات امارت اسلامی به مردم خود زیاد توجه نمی کنند و به انعکاس حالات حاضر زیاد ارج می‌گذارند، خداوند متعال بکند که توجه شان به این سو عطف شود وبه آن زیاد اهتمام بورزند.

سوال: در داخل اداره کابل از امر الله صالح گرفته تا برادر احمد شاه مسعود می‌گویند مذاکرات نتیحه نمی دهد و از جنگجویان خود خواسته اند آماده جنگ دیگری باشند، این سخن ها چه معنی دارد وآیا این چهره ها تا این حد توانایی ونفوذ دارند که بتوانند بار دیگر انارشیسم را به میان بیاورند؟!

جواد صاحب: برای امر الله صالح، احمد ضیاء مسعود و امثالشان بجز منافع شخصی وجاسوسی سازمان های استخباراتی کشور های افغانستان ستیز دیگر چیزی اهمیت ندارد؛ بزرگترین هدف زندگیِ شان اجاره داری پروژه های استخباراتی سازمان های استخباراتی خارجی و فعالیت بر علیه عقیده اسلامی و ملت خود است. اینها از هیچ بخش افغانستان نمایندگی نمی کنند و این یک نظریست که از سوی قوت های افغان ستیز به این ها پچکاری شده.

مردم افغانستان صلح وامنیت واقعی را می‌خواهند و می خواهند که اشغال از راه مذاکرات پایان یافته و یک نظام خالص اسلامی حاکم شود؛ دیگر آن زمان سپری شده که کسی در برابر آرمان های مردم افغانستان و در برابر بزرگترین ممثل این آرمان (امارت اسلامی) مقاومت کند، گروه ها و ملیشه ها را ایجاد کند؛ اگر همکاری خارجیان نباشد همه این ها توانایی مقابله با یک دلگی نظامی مجاهدین امارت اسلامی را هم ندارند.

سوال : بسا اوقات امر الله صالح در کنار دیگر سران امارت از شما نام می برد که ما تکتیک های جهادی این ها را بر وقت خنثی کرده ایم، محترم جواد صاحب پاسخ شما به این سخن ها چیست؟

جواد صاحب: من این را می پذیرم که شاید امر الله صالح در برنامه های تربیتیِ جاسوس پروریِ  (cia)،(MI6)، (dgse) و(raw) شرکت کرده باشد؛ اما ناکامی اش در دوره که به حیث رئیس امنیت ملی اداره اجیر وظیفه اجرا میکرد ونفرتی که در هواداران نظام اجیر نسبت به او وجود دارد بیانگر اینست که نامبرده یک کدر مسلکی استخباراتی نیست، نه وظیفه خود را به حیث یک کدر مسلکی استخبارات پیش برده می‌تواند و نه هم می تواند به نفع خود تاثیر گذاریِ مثبت روانی داشته باشد. تکتیک های مجاهدین استشهادی امارت اسلامی که امر الله صالح نمی توانست تصورش را بکند؛ نامبرده را از منصب ریاست عمومی امنیت ملی اداره اجیر غلطانده به زیر انداخت، پس به کدام چشم این ادعای دروغین شرم آور را می‌کند که من تکتیک های سازمان دهنده گان عملیات استشهادی را ناکام کرده ام؟

چه در دوره امرالله صالح و چه پس ازآن، آنچه به نام ریاست عمومی امنیت ملی اداره اجیر انجام می‌شد، همه از سوی استخبارات غربی صورت می‌گرفت، و امور هر ریاست را در حقیقت ایجنت های خارجیِ به پیش می‌بُرد و می بَرد که از سوی ساز مان های استخباراتی غربی در هر ریاست نصب شده و می شود و ایجنت های مسلکی شان بوده و می باشند.

ما می‌توانیم امرالله صالح را یک لفاظ وقوال خوب بگوییم، تمثیل های خوب جاسوسی را تمرین کرده؛ اما هرگز یک کدر مسلکی استخباراتی نیست، الحمدلله تکتیک ها و تخنیک های عملیات استشهادی بسیار پیچیده، پیشرفته و موفق است، همیشه در آن از تجربه های جدید به اساس ابتکارات جدید استفاده می‌شود و امروز که مغز دشمن به جا آمده و به عوض منطق زور منطق سخن را در پیش گرفته، این در پهلوی قربانی کم‌نظیر مجاهدین دیگر برکت عملیات استشهادی است؛ اداره امنیت ملیِ اداره اجیر، نه در زمان امرالله صالح می‌توانست عملیات استشهادی را کشف و جلوگیری کند و نه تا کنون این توانایی را دریافته و نه هم موانع فزیکی امنیتی در برابر تکتیک های عملیات استشهادی تاب ایستادگی دارد، دایما به سبب ناتوانی وعاجزی شان کوشیده اند تا به توسط ماشین تبلیغاتی خود در برابر تاثیرات روانیِ عملیات استشهادی سنگر بگیرند.

سوال: غیر از تیمی که از کابل به دوحه آمده جهت های دیگر افغانی هم وجود دارد که از پروسه مذاکرات بیرون مانده اند، تفاهم تان با آن ها چگونه خواهد بود؟

جواد صاحب: بلی، امارت اسلامی با همه جهات مطرح افغانی در تماس است و این مسئله زمانی به راستی حل می‌شود که همه جهات مطرح در روند جاری مذاکرات بین الافغانی دخیل باشند. امارت اسلامی اجازه نخواهد داد که یک حلقه خاص و شریر شمولیت واشتراک همه جهات مطرح افغانی را در مذاکرات بین الافغانی برباید و سبوتاژ کند.

سوال: آیا واقعا آمریکا آماده شده که اشغال را ختم کند و یا اینکه مذاکرات را یک راهی برای رسیدن به اهداف خود می‌بیند؟

جواد صاحب: آمریکا از همه راه های زور کار گرفته و به این نتیجه رسیده که اشغال خود را ادامه داده نمی تواند و نه هم اجیرانش را تا دیر زمانی بر افغان ها تحمیل کرده می تواند، از همین‌رو راه منطق ومذاکرات را از خود کرده. اینکه آنها در محاسبه خود از راه مذاکرات تحقق اهداف خود را در نظر گرفته باشند مربوط به آنها می شود، اما ما در پهلوی تعهد به توافقنامه که با امریکا امضا شده کاملا بیدار و هوشیار هستیم، ان شاء الله نه کسی ما را اغفال خواهد کرد ونه هم اجازه خواهیم داد که  تجربه های تلخ مربوط به تاریخ مذاکرات حرکت های اسلامی و جهادی با دشمنان تکرار شود.

سوال: سازمان ملل متحد در ماه جون سال جاری میلادی در ضمن یک راپور ادعا کرد که هنوز هم گروه های خارجی جهادی در یک تعداد ولایات افغانستان وجود دارد، شمار تعداد شان به صد ها می‌رسد، به طرفداری طالب می جنگند، طالبان با ایشان روابط دائمی دارند و در صفوف طالبان بعضی ترسیم های دیگر را نیز ادعا کرده، به نظر شما منابع این نوع راپور های سازمان ملل چیست؟ چقدر می‌توان بر این راپور باور کرد؟ چرا این گونه راپور ها را نشر می‌کند؟

جواد صاحب: یک حلقه شرانگیز سازمان های استخباراتی خارجی در افغانستان (که ایجنت های خارجی و افغانی شان درآن شمولیت دارند) وجود دارد، جبهه خارجی این حلقه شر انگیز را (مایکل سمپل) که کارمند MI6  است رهبری می کند. وی یک زمان معاون فرستاده ویژه اتحادیه اروپا برای افغانستان نیز بود، نامبرده در کارکرد های مخفی، مرموز وخطرناک استخباراتی سابقه دارد و تازه با ارگ روابطش را استوار کرده، نامبرده از مخربین و مخالفین سر سخت روند جاری مذاکرات است، سربراهان داخلی این حلقه شرانگیز موظفین سابقه امنیت ملی هستند، اینها مخالف سرسخت توافقنامه پایان اشغال بین آمریکا و امارت اسلامی هستند و در پی تخریب و سبوتاژ آن هستند.

طبق معلومات من پیش از نشر این راپور از سوی ملل متحد، مایکل سمپل در هوتل سرینا اقامت داشت و به همراهی همکاران داخلی و خارجی خود برای این راپور معلومات تهیه می کرد که بیشترش جعلی بود، همچنان مایکل سمپل یک پژوهش تخریبی دیگر را پیش از تکمیل پروسه رهایی زندانیان به همراهی فلیکسن کوهن برای پوهنتون بلفاست نیز انجام داده بود که در اوایل سپتمبر از سوی فارن پالیسی نشر شد، در این پژوهش نیز ادعا کرده که بسیاری طالبان رها شده به صفوف جنگ برگشته اند و کوشیده بود تا پروسه رهایی زندانیان را تخریب و به همین طریق مذاکرات بین الافغانی را سبوتاژ کند.

این حلقه شرانگیز متشکل از مایکل سمپل در باب این نوع راپورهای کاذب، تحقیقات جعلی و نشر پروپاگندهای دروغ سابقه دارند، امارت اسلامی متحد است، ترسیم که در راپور ادعا شده هیچ حقیقت ندارد، حتی ادبیات ترسیم مذکور هیچ همخوانی با ادبیات امارت ندارد.

امارت اسلامی افغانستان طبق مکلفیت شرعی خود به توافقنامه ای که با امریکایی ها صورت گرفته کاملا متعهد است و گام به گام طبق مکانیسمِ که برای عملی کردن توافقنامه ساخته شده پیش می‌رود واز امریکایی ها نیز همچو توقع را دارد و تعهد آمریکا را به توافقنامه از نزدیک مراقبت می‌کند، آمریکایی ها وجامعه جهانی باید زیاد متوجه باشند تا در دام حلقه شریر مذکور یا دیگر حلقات شر انگیزیکه می‌خواهند برای منافع شخصی خود توافقنامه امضاء شده با امریکاییان وروند جاری مذاکرات بین الافغانی را تخریب وسبوتاژ کنند؛ بند نمانند.

و نیز توجه داشته باشند به نقشه های کاذبِ که از سوی حلقات شریر، منزوی و اجیر استخباراتی که مخالف روند جاری مذاکرات بین الافغانی هستند ترسیم می‌شود و می‌کوشند تا موجودیت جعلی اش را تثبیت کنند و با نام های جعلی از همان آدرس موادی را به نشر بسپارند که شکوک وبی باوری ها را دامن می زند.

سوال: کسانیکه در این نزده بیست سال در خدمت اشغال بوده اند، تا چه حدی ممکن است که با آن ها به صلح وآشتی برسیم؟

جواد صاحب: جهاد مقدسی که افغانها تحت قیادت امارت اسلامی افغانستان به پیش می‌برند مشمول نصرت خاص خداوند متعال است و به برکت همین نصرت از مراحل و منازلی عبور کردیم که کسی تصورش را هم نمی کرد. ان شاء الله خداوند متعال شرایطی را مهیا خواهد کرد که طرف مقابل مسخر شده از راه مذاکرات حق را بپذیرد، ما جنگ و سیاست هر دو را با اتکا به نصرت خداوند متعال به پیش می‌بریم وبه این باور هستیم که تا از حق منحرف نشدیم، فتح و رستگاریِ نهایی از آن ما خواهد بود.

سوال: در پایان، به ملت افغانستان چه پیغام دارید؟

جواد صاحب : پیغام ام به ملت مجاهد این است که داوم این جهاد مقدس هزار مرتبه بهتر از فتنه و فساد است، یا باید از راه سیاست و مذاکرات فتنه و فساد ازبین برود، اشغال پایان بیابد، از آزادی واقعی بهره مند شویم ونظام خالص اسلامی حاکم شود و یا باید این جهاد مقدس داوم بیابد، برای تان رنج و درد وتباهی خواهد بود، اما زیان های فتنه و فساد هزارها مرتبه زیادتر، سخت تر وخطرناک تر خواهد بود، اگر مبارزه ما به اساس این جهاد مقدس و سیاست شرعی و نبوی جریان نداشته باشد و فتنه و فساد خوب فرصت نمو، رشد و گسترش بیابد؛ امکان دارد نسل جدید ما در آینده نزدیک هویت اسلامی و ملی خود را از دست بدهد و در کشور ما فقط نام اسلامیت و افغانیت بماند و ما به شکل آزادی واقعی و نظام خالص اسلامی از ثمره ملیون ها قربانیِ که در یک قرن گذشته به ضد سه امپراطوری و نظام های ظالم و مفسد داده ایم محروم بمانیم. پس از صبر واستقامت کار بگیرید، تبلیغات سیکولاران، کمونستان و رهبران باندهای شر وفساد را گوش نکنید. ان شاء الله بسیار زود این روز های دشوار می‌گذرد، آسانی خواهد آمد و این وعده راستین خداوند متعال است، بسیار زود در سایه یک نظام خالص اسلامی از زندگی شیرین و آرام بر خوردار خواهیم شد، ان شاءالله، وما ذالک على الله بعزیز.

پایان.