مصاحبه مجله څرک با محترم مولوی مطیع الحق خالص صاحب عضو تیم مذاکراتی امارت اسلامی

یادآوری: درمورد روز تاریخی دهم حوت ، مجله سرک با بسیاری از بزرگان امارت اسلامی مصاحبه نموده است، که ویب سایت الاماره نیز این مصاحبه ها را به خوانندگان محترم تقدیم می کند، این بار مصاحبه مجله څرک با محترم مولوی مطیع الحق خالص صاحب را به حضور شما پیشکش می کنیم:

سئوال: از نقطه نظر شما امضاء پیمان پایان اشغال که بتاریخ دهم حوت سال ۱۳۹۸ میلادی صورت گرفت، چه اندازه اعتبار و ارزش تاریخی دارد و اگر توافقنامه انجام پذیرد، به ملت مجاهد افغان در میادین سیاسی و جهادی چه دستاوردهایی خواهد داشت؟

جواب: الحمدلله رب العالمین والصلاه والسلام علی رسوله الامین وعلی اله واصحابه اجمعین

وبعد: الله تعالی فرمایی (من المؤمنین رجال صدقوا ماعاهدوا الله علیه فمنهم من قضی نحبه ومنهم من ینتظر ومابدلوا تبدیلا)

به نصرت الله متعال ، از برکت خون پاک شهداء ، قربانی های بی مثال و حمایت قاطع ملت مسلمان  بتاریخ دهم حوت سال ۱۳۹۸ هجری شمسی، پیمان پایان اشغال در دوحه قطر بین امارت اسلامی افغانستان و ایالات متحده آمریکا امضاء شد که خصوصیات زیادی داشت که بطور مثال

۱- این توافقنامه را ایالات متحده آمریکا که یک قوت متجاوز است، مستقیما با قیادت مجاهدین یعنی امارت اسلامی امضاء کرد.

۲- این توافقنامه پشت دروازه های بسته امضاء نشد بلکه با حضور و شاهدی دها نماینده رسمی کشورها امضاء شد.

۳- توافقنامه فقط بر اساس توافق هر دو جانب نوشته شده است.

۴- در توافق تلاش شده است که به شکل ممکن بصورت فعلی و هم در آینده افغانستان از جنگ نیابتی کشورهای دیگر نجات داده شود و خصوصیات دیگر از این قبیل هم دارد.

اگر این توافقنامه به همان شکلی که نوشته شده است، عملی شود، دو دستاور بزرگ و اساسی خواهد داشت

۱- بزرگترین آرزوی ملت مجاهد و مسلمان که همانا خاتمه اشغال است، حاصل خواهد شد.

۲- در نتیجه نشست های بین الافغانی و با هدف به شکل یک ملت صاحب یک نظامی اسلامی و آرام خواهد شد که این یک آرمان بزرگ ملت از چهار دهه بدینسو است.

سئوال: این توافقنامه از سوی سازمان ملل و شورای امنیت نیز تائید و پذیرفته شد، از نظر شما در میدان جهانی این تائید چه اندازه ضروری و مهم بود؟

جواب: در این شکی نیست که وقتی سازمان ملل و شورای امنیت کدام توافقنامه را تائید کند، حیثیت قانون بین المللی را بخود می گیرد و عمل به آن از طرف جوانب ذیدخل الزامی می گردد، نسبت به توافقنامه یی که فقط طرفین آن را امضاء کرده باشند. علاوه بر این جانبین توافقنامه در شورای امنیت به حیث یک جهت و قوت حساب می شوند که این خود به امارت اسلامی در سطح بین المللی قوت می بخشد.

 

سئوال: شما در تمام مراحل مهم مذاکرات شرکت داشتید، از نظر شما کدام نقاط و خطوط سرخ بود که امارت اسلامی و آمریکایی ها بر آن اصرار داشتند؟

جواب: در این شکی نیست که در جریان طولانی مذاکرات بسیاری اوقات چنین مسائلی پیش می آمد که طلب بحث چندین روز می نمود، اما نقاط اساسی نزد امارت اسلامی این بود که باید خاتمه هر نوع اشغال یقینی شود، در آینده باید سدی برای اشغال شود یعنی این باید آشکار شود که اشغالگران اشتباه اشغال را دوباره تکرار نمی کنند، لیست سیاه و موضوع زندانیان باید با آنها فیصله شود.

و برای جانب مقابل نیز این خواست حائز اهمیت بود که اطمینان بدست آورد که خاک افغانستان علیه آنها استعمال نشود.

سئوال: جناب ! جواب شما را به شکل یک پرسش ویژه می خواهم

ریاست تیم مذاکرات جانب آمریکایی را زلمی خلیلزاد یک آمریکایی افغانی اصل می نمود و نامبرده در زمان جهاد گذشته با والد گرامی شما شخصیت جهادی و سیاسی مشهور مرحوم خالص بابا نورالله مرقده شناخت نزدیک داشت و هنگامیکه خالص بابا رحمه الله به آمریکا رفته بود، مترجم ریگن رئیس جمهور وقت  آمریکا و هیئت اعزامی مجاهدین بود، آیا خلیلزاد کدام روز برایتان آن خاطره را بازگو کرده است ، اگر توضیحات بدهید؟

جواب: بله، ریاست تیم مذاکراتی آمریکایی را داکتر خلیلزاد آمریکایی افغانی الاصل می نمود که در زمان جهاد گذشته مترجم حکومت آمریکا با هیئت های رهبری مجاهدین بود و بشمول والد صاحب ما رحمه الله نورالله مرقده با تمام رهبران شناخت داشت، دو بار خاطرات گذشته را بیان کرده است، یکبار از  زمان آغاز تجاوز امریکا که امارت سقوط نکرده بود، والد صاحب ما رحمه الله بحیث اولین قائد جهادی علیه آمریکا اعلام جهادنمود و از ملت مسلمان افغانستان و مجاهدین خود خواست که در مقابل تجاوز  آمریکا برای جهاد به پا خیزند و از امارت اسلامی حمایت کنند. و بار دوم که پس از هجرت در مقابل اشغال اعلام جهاد نمود. اما حال که  او حال نماینده اشغال و ما در صف جهاد علیه او قرار داشتیم، به ذکر خاطرات او التفاط نکردم و او نیز دیگر یادی از آن ننمود.