مصاحبه مجله سرک با محترم مولوی عبدالکبیر صاحب عضو شورای رهبری و رئیس کمیسیون دعوت، ارشاد، جلب و جذب امارت اسلامی

یادآوری:مجله سرک در مورد روز تاریخی دهم حوت با بزرگان و مقامات عالی رتبه امارت اسلامی مصاحبه هایی انجام داده است که به خوانندگان محترم ویب سایت الاماره نیز عینا تقدیم می شود، اینبار مصاحبه یی را با مصاحبه مجله سرک  با محترم مولوی عبدالکبیر صاحب عضور شورای رهبری و رئیس کمیسیون دعوت، ارشاد، جلب و جذب امارت اسلامی انجام داده ایم که تقدیم شما می شود.

سئوال: بتاریخ ۱۰ حوت در دوحه پایتخت قطر امارت اسلامی پیمان پایان اشغال را با آمریکایی ها امضاء کرد، به نظر شما کدام عوامل بود که آمریکایی ها را آماده کرد تا از غرور و خودخواهی پیشین گذشته و به اداره دینی و ملی مردم افغانستان گردن نهد؟

بسم الله الرحمان الرحیم

ان الحمد لله والصلوه والسلام علی رسول الله قال  الله تبارک وتعالی: وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ( صد ق الله العظیم)

قبل از  جواب دادن به  سئوال شما می خواهم  بگویم که امضاء توافقنامه میان ایالات متحده آمریکاو امارت اسلامی افغانستان  بتاریخ دهم حوت یک کارنامه تاریخی بزرگ در تاریخ معاصر ماست، که به افتخار آن من از جانب خود به ملت غیور افغان، امیرالمؤمنین شیخ الحدیث مولوی هبه الله اخندزاده حفظه الله، تیم رهبری و مذاکراتی امارت اسلامی و تمام مجاهدین مبارکباد می گویم و  در کنار دعا برای موفقیت های بیشتر و نفاذ نظام اسلامی از بارگاه الله متعالی می خواهم  که بحیث یمن نیک برای امنیت و ثبات همیشگی در کشور و صلح و خوشحالی ملت مظلوم افغان  ثابت گردد.

ملت مجاهد افغان از هژده سال بدینسو  تحت قیادت امارت اسلامی افغانستان  با صبر و استقامت زیاد و عزم بلند و راسخ خود مشکلات و پرابلم های فراوانی را متحمل گردید که مثال آن در تاریخ ملل بسیار کم است. ما با داشتن یکچنین ملت باشهامت و سربلند اطمینان بیشتر احساس می کنیم که دشمنان وجود ملی و دینی افغانستان هیچگاهی پیروزی حاصل نخواهند کرد.

هر آنچه که سبب شد تا آمریکایی ها مجبور گردند که پای میز مذاکره بنشینند، پوشیده و مخفی نیست؛ بسیار روشن است ، چونکه آمریکا اینجا به جنگ با کدام گروه، یا قوم یا چند فرد  نبود، بلکه با یک ملت درگیر جنگ بود، و تجارب ثابت نموده است که نظامیان مجهز جهان هنگامیکه با ملت ها به جنگ برخواسته اند، نظامیانشان جنگ را باخته اند  و ملت ها جنگ را برده اند. در اینجا نیز چنین شد، نظامیان ۴۹ کشور شکست خوردند و ملت افغان پیروزی اش را بدست آورد، وقتیکه آمریکا شکست خودرا مشاهده کردو آگاه گردید که بغیر از گفتگو و مذاکرات راه چاره یی ندارد، در نتیجه در جریان هژده مال یازده بار مذاکرات مستقیم انجام داد و پس از آن به توافق به پایان اشغال و امضاء توافقنامه در این مورد تن داد و بتاریخ ۱۰ حوت در شهر دوحه پایتخت کشور قطر در حضور جهانیان نمایندگان هر دو طرف پیمان پایان اشغال را امضاء شد.

در این راستا وحدت صف جهادی بحیث یک عامل قوی رول داشت، زیرا اگر بجای صف واحد جهادی، صفوف زیادی موجود می بود، شاید ما شاهد این مرحله تاریخی نمی بودیم.

سئوال: جناب مولوی صاحب!

شما توافقنامه را مطالعه نموده اید، نمایندگان و تیم مذاکراتی سیاسی امارت اسلامی تا چه حد داعیۀ برحق امارت اسلامی و خواست ملت مجاهد افغان را دفاع و تمثیل نموده اند؟

جواب: لفظ لفظ متن امضاء شدء توافقنامه در مورد پایان اشغال از سوی طرفین (امارت اسلامی افغانستان و ایالات متحده آمریکا) نشان دهندۀ دیپلوماسی و بیداری فعال امارت اسلامی است، زیرا چانه زدن مستقیم با آمریکا و قبولاندن موقف خود به آنها، برای جهانیان قابل تعجب مینماید، متن توافقنامه واقعا سند ارزشمندی است که در آینده ضامن سالمیت و آزادی کشور و جغرافیای ماست، اینست تقریبا یکماه از زمان امضاء سند می می گذرد که در این مدت از سوی هیچیک از حقوق دانان و قانون دانان داخلی یا خارجی کدام اعتراضی صورت نگرفت است که گویا در بند فلان یا شق فلان موافقنامه اشتباه صورت گرفته است و یا این کاستی و سهو شده است، این خاموشی به ما اطمینان می دهد که لله الحمد دشمن نیز به جامعیت و صحت این سند اعتراف دارد.

سئوال: پس از امضاء سند، پیام شما از سوی کمیسیون دعوت و ارشاد برای ملت افغان چیست؟

جواب: پیام امیرالمؤمنین شیخ الحدیث مولوی هبه الله اخندزاده به مناسبت  امضاء توافقنامه برای پایان اشغال  و اعلان عفو عمومی از سوی ایشان، ما به ملت افغان اعلام می داریم که هر فرد باید کوشش کند که آنعده از افغان های فریب خورده که تا حال در خدمت بیگانگان مشغول هستند، و با هموطنان خود در حال جنگ هستند، آنها را بفهمانند که از ارتکاب جنایت علیه ملت و کشور خود خودداری کنند، در این راستا کمیسیون دعوت و ارشاد برایشان سهولت هایی را در نظر گرفته است و اطمینان می دهیم کسانیکه از جنگ دست بکشند و از صفوف دشمن جدا شوند، سر و مال آنها محفوظ خواهد بود و امید است که همه از این فرصت و موقع خوب، به بهترین شکل استفاده کنند.

پایان