افغان ها پس از این به تعهدات اشغالگران چگونه باور کنند ؟!

آخرین روزهای ماه دستمبر سال ۲۰۱۴ میلادی بود که اعلان های ختم جنگ در افغانستان از سوی اشغالگران بلندشد ، از واشنگتن تا کابل شور و غوغا بود ، کنفرانس ها دایر می گردید، به غرض ختم عملیات های نظامی ، گردهمایی های رسمی دایر برپا می شد ، بیرق های منفور اشغال پایین کشیده […]

آخرین روزهای ماه دستمبر سال ۲۰۱۴ میلادی بود که اعلان های ختم جنگ در افغانستان از سوی اشغالگران بلندشد ، از واشنگتن تا کابل شور و غوغا بود ، کنفرانس ها دایر می گردید، به غرض ختم عملیات های نظامی ، گردهمایی های رسمی دایر برپا می شد ، بیرق های منفور اشغال پایین کشیده می شد ، تبلیغات برای فریب دادن ملت افغان در جریان بود ، ملت عزیز که تحرکات اشغالگران را می نگریستند در شک و تردید گیر مانده بودند، از یک طرف ترس از دسائس دشمن مکار و از طرفی دیگر مژده های آزادی بود .

کارشناسان نظامی و سیاسی از همان ابتدا می گفتد امریکا در شُرُف شکست در تلاش است که برای خود حیثیت جعلی پیدا کرده و بینی از آرد بسازد ، به چشمان ملت خود و جهانیان خاک بپاشد ، اکنون که نمی تواند که افغانستان را بطور مستقیم کنترل کند می خواهد بازی جدیدی را آغاز نموده و توسط اجیران خود کشور را تسخیر نماید .

در طول هشت ماه گذشته – از یکم جنوری سال ۲۰۱۵ تا ۳۱ اگست سال ۲۰۱۵ – تحرکات نظامی اشغالگران ، در ولایات و مناطق مختلف ، بمباری ها و اشتراک شان در جنگ ها، واضح ساخت که دشمن نه در گفتارش صادق است و نه هم به وعده های خود وفا دارست ، هیچ گاه هم با خوشی خود از کشور عزیز ما ارادۀ خارج شدن ندارد ، بلکه همانند اشغالگران سابق اینها هم منتظرشمشیر های مقدس مجاهدین اند.

در تاریخ ۴ ماه سنبله سال ۱۳۹۴ هـق ، در نتیجۀ عملیات موفقانه مجاهدین فتح بزرگ موسی قلعه ، پرده از سیاست دو روی اشغالگران را برچید ، در پایان جنگ ، طومارهای تبلیغات پوچ شان تار و مار گردید .

اشغالگران قبل از فتح موسی قلعه هم با سفید چشمی زیادی اعلان کردند که به همراه اجیران شان ، به گفته شان بغرض جلوگیری از سقوط موسی قلعه ، منطقه را مورد بمباردمان قرار داده و بسیاری از مجاهدین را بشهادت رسانده اند .

اینک امروز شش روز است که اشغالگران + اجیران داخلی شان ، تعرض های هوایی و زمینی می کنند ، بالای مردمان بی دفاع ملکی ، خانه ها و اطفال بمباردمان کور کورانه انجام می دهند . جای تعجب است که ۸ ماه قبل ، طبل های ختم جنگ را بصدا در آوردند ، دهان شان از این اعلان ها خشک شده بود و اینک امروز عملا بر آتش جنگ تیل می پاشند .

ملت معزز افغان و امارت اسلامی افغانستان ، پس از این چگونه بر وعده ها و تعهدات اشغالگران باور کنند ؟ آنها می گفتند که : افغانستان را آباد خواهند کرد اما نکردند ، آنها می گفتند : امن خواهند آورد اما تا دور دور هیچ نشانی از امنیت نیست . آنها می گفتد : حکومت خوبی بر سر کار خواهند آورد اما چنین نکردند . آنها می گفتند : با ختم سال ۲۰۱۴ از افغانستان خارج خواهند شد اما خارج نشدند . آنها می گفتند که ماموریت جنگی شان پایان یافته است اما امروز در خط اول جنگ قرار دارند ؟!!