کمک با فقرا یک مسئولیت اخلاقی

تبصره هفته:  چهل سال جنگ و حالت نابسامان کشور، مردم عام را با وضعیت رقت بار مواجه نموده است ، تا حدیکه به سختی می توانند مایحتاج اساسی و اولیه زندگی را بدست آوردند، حال بحران تازۀ جهانی (کرونا) نیز این مشکلات اقتصادی را دو چندان کرده است. در هژده سال اخیر در نتیجه غصب، […]

تبصره هفته: 
چهل سال جنگ و حالت نابسامان کشور، مردم عام را با وضعیت رقت بار مواجه نموده است ، تا حدیکه به سختی می توانند مایحتاج اساسی و اولیه زندگی را بدست آوردند، حال بحران تازۀ جهانی (کرونا) نیز این مشکلات اقتصادی را دو چندان کرده است.

در هژده سال اخیر در نتیجه غصب، احتکار، سود و فسادهای دیگر اقتصادی  حاکمان نااهل، باشندگان شهرهای افغانستان را به دو طبقه تقسیم نموده است، یک اقلیت کمتر که قدرت حکومتی و منابع اقتصادی بدست دارند، حساب های بانکی میلیونی دارند و توسط استثمار و حرامخوری ناروا، سرمایه های خود را می افزایند و به حساب های بانکی خود در خارج از کشور می فرستند. اما بالمقابل اکثریت مطلق هموطنان شهری ما، مردم نادار و فقیری هستند که بذریعۀ بهره و دست مزد روزانۀ خود چرخ روزگارشان خود را می گردانند.

حال که زندگی نورمال شهری بخاطر بیماری کرونا متوقف شده، محلات کار، حمل و نقل و دیگر فعالیت های اقتصادی راکد و تعطیل است، متعاقب آن دست مزد و مدرک کسب و کار اکثریت شهروندان نیز معطل شده است. این حالت بحران کمبود مواد اولیه را بوجود آورده و اکثریت شهروندان را با مشکلات عدیده یی مواجه نموده است.

از سوی دیگر بیرون از شهرها، مردم مناطق دوردست و قریه جات که با حاصلات کشتزارهای خود زندگی را می گذراندند، بحران کرونا در یک چنین زمانی همه گیر شده است که گندم و دیگر حبوبات تا هنوز نرسیده اند، که طبعا در چنین موسم سال  بخاطر نرسیدن حبوبات، میوه جات و دیگر حاصلات، مردم با کمبود مواد خوراکی مواجه می شوند. این حالت زمینه را برای یک بحران وسیع کمبود مواد خوراکی هموار کرده است، که اگر برای جبیره کردن آن تلاش صورت نگیرد، بسیاری از هموطنان فقیر و تهی دست ما را با وضعیت رقت باری مواجه خواهد کرد.

 

لله الحمد ما یک ملت اسلامی هستیم. دین مبین اسلام ما را رهنمایی می کند که از احوال مردم تهی دست جویای حال شویم، اگر برادر مسلمان ما نان ندارد، نان خود را با او نصف کنیم و در حل مشکلات زندگی اخلاص و کمک خود را از آنها دریغ نکنیم.

اگر ملت مؤمن ما در چنین حالات امتحانی به رهنمودهای زرین اسلام عمل کند، حقوق همسایگان، تهی دستان، فقیران، بیماران و دیگر مسلمانان را بجا آورده  و هر مسلمان فریضه احسان و صله رحمی با دیگران را عملی کند. بدون شک ملت مؤمن ما از این آزمون با موفقیت بیرون خواهد آمد. زیرا با تعمیل رهنمودهای اسلامی، برکات الله متعال نازل می شود، الله متعال نصرت مؤمنان را می کند و ابتلاء آسان می شود.

امارت اسلامی افغانستان که خدمت و کمک به ملت مسلمان خود را فریضه ایمانی و وجدانی خود می داند، از هموطنان توانگر و غنی می خواهد که با هموطنان فقیر و ناتوان خود کمک کنند. هر هموطن دارا و توانمند باید در مسجد، قریه و در محله شهر خود اقدام به کمک به ادارات خیریه و مردم محتاج کند، تا هیچ یک از برادران مسلمان و هموطن ما از کمبود مواد خوراکی رنج نبرد. هموطنان باید در چنین حالات اضطراری فریب تبلیغات مقامات دروغگو و فاسد را نخورند و نه هم به امید کمک های چهار و نیم کیلویی گندم آنها بنشینند. مقامات فاسد که خون رگهای این ملت را می مکند، هیچ احساس و عاطفه یی ندارند که درد و رنج افغان های فقیر و نادار را حس کنند.

حال که ماه مبارک رمضان نزدیک است، این ماه عبادات و صدقات به ما بیشتر پیام برادری، همدلی و همدردی می دهد، پس باید همسایگان و مردم فقیر را فراموش نکنیم.