نهادهای حقوق بشری در مورد فاجعۀ زندان پلچرخی چرا ساکت اند ؟

از چند روز به این سو هزاران زندانی مظلوم در زندان پلچرخی بخاطر ظلم ها و وحشت هایی که با آنان روا داشته می شود، دست به اعتصاب غذایی زده اند . در پیامی که از سوی زندانیان در رسانه ها منتشر شده است، صدها تن از زندانیان دهن های شان را با سیم های فلزی دوخته اند و اطلاعاتی نیز هست که می گوید بعضی از آنان در نتیجۀ اعتصاب شان با خطر مرگ مواجه می باشند .

پیش از این نیز زندنیان مظلوم بارها فریاد مظلومیت شان را بلند کرده اند اما اشغالگران و ادارۀ اجیر کابل نه اینکه به خواسته های قانونی آنان جواب مثبت نداده اند بلکه بیش از پیش با آنان رفتار غیر انسانی را به پیش گرفته اند تا جایی که بعضی از زندانیان که مدت قانونی حبس شان تکمیل شده است، بر خلاف تمام ارزش های انسانی بطور غیر قانونی در زندان نگهداری می شوند .

از اشغالگران و ادارۀ اجیر کابل به این خاطر نمی توان امید انصاف و قانونمندی را نمود که آنان به هیچ ارزش ، قانون و معیار انسانی قایل نیستند. از روزی که اشغالگران در کشور پا نهاده و ادارۀ اجیران شان را در کابل بر اریکه قدرت نشانده اند، در حق ملت مظلوم افغان، ده ها هزار جنایات ضد بشری انجام داده اند که برای تمام جهان بمانند آفتاب روشن و واضح است .

انگشت انتقاد بسوی بنیاد ها و مؤسسات جهانی ، منطقوی و داخلی گرفته می شود که ادعای حفاظت از حقوق بشر و مقابله با جنایت های ضد بشری را دارند و به نام مظلومان کمک جمع می کنند بلکه زندگی شان را نیز به همین شعار های پاک وابسته نموده اند .

اگر به پیامی که توسط زندانیان در رسانه ها نشر شده است نگاه انداخته شود، از اول تا آخر، تمام خواسته های شان قانونی و منطقی بوده و حتی یک خواسته غیر قانونی و یا غیر منطقی در آن وجود ندارد .

امارت اسلامی افغانستان از تمام نهاد ها و موسسات جهانی ، منطقوی و داخلی که برای حقوق بشر و بطور خاص برای امور زندانیان فعالیت می کنند بطور جدی می خواهد که در این مورد به رسالت انسانی و وجدانی خویش عمل نموده و هرچه عاجل تر به کمک این زندانیان مظلوم بشتابند و از طرف دیگر به اشغالگران و اجیران شان از طرق مختلف فشار وارد نمایند تا به حقوق بشر احترام گذاشته و از ظلم بالای زندانیان مظلوم دست بردارند و اگر در این مورد اقدامات عاجل صورت نگیرد، امکان دارد که فاجعه بزرگ بشری رخ دهد که در آن صورت تمام جهات مربوطه در این بدنامی تاریخی با اشغالگران و اجیران داخلی شان شریک خواهند بود و بر پیشانی شان این داغ سیاه برای همیشه باقی خواهد ماند .