دهشت گردی زیرنام یازدهم سبتمبر

شانزده سال از حادثه یازدهم سبتمبر ۲۰۰۱ می گذرد اما هنوز هم تحقیق کنندگان بی طرف جهانی در مورد آن رویداد تحقیق نکرده اند و نه هم اجازه تحقیق دارند تا عاملین اصلی آن را معلوم کنند و نه نیز انسان کشی و اشغال کشورها پایان یافته است.امارت اسلامی از همان آغاز دست داشتن در […]

شانزده سال از حادثه یازدهم سبتمبر ۲۰۰۱ می گذرد اما هنوز هم تحقیق کنندگان بی طرف جهانی در مورد آن رویداد تحقیق نکرده اند و نه هم اجازه تحقیق دارند تا عاملین اصلی آن را معلوم کنند و نه نیز انسان کشی و اشغال کشورها پایان یافته است.امارت اسلامی از همان آغاز دست داشتن در رویداد مذکور را رد کرده بود، اما بازهم بیشترین زیان به ملت افغان رسیده است. از قرائن مذکور این سئوال مطرح می شود که آیا این بهانه ای برای جلوگیری از نظام اسلامی و بیداری اسلامی نبود؟ زیرا آمریکا و دوستانش تحت همین بهانه نظام اسلامی و استقلال ملت افغان را از بین برده، اختلافات قومی و نژادی را ایجاد کرد، منابع طبیعی ما را غارت و تخطی های وسیعی در زندان های کشور انجام داد.

علاوه بر این، زیر نام دهشت گردی به مقدسات اسلامی توهین صورت گرفت، مراسم جنازه و عروسی بمباران گردید، شاگردان مکاتب شهید شدند و افغان ها در خانه هایشان در خواب شیرین با خون گلگون شدند.

در شانزده سال گذشته در بیشتر از دوصد هزارتن از افغان ها در کشور ما شهید شده اند، بیشترین تعداد را اطفالی تشکیل می دهند که بعد از حادثه یازدهم سبتمبر ۲۰۰۱ به دنیا آمده اند و در آتش این حادثه خونین سوختند. با همهء اینها، در افغانستان چنان اداره فاسدی را تحمیل کرده اند که همه روزه ملت را با نام های این و آن شکنجه و تحقیر می کند. کسانی به کرسی قدرت و منصب رسانده شده اند که خانواده هایشان در کشورهای متجاوزگران تابعیت داشته و در آنجا زندگی می کنند. وابستگی شان به افغانستان کم و با بیگانگان زیاد است. ما عملاً شاهد هستیم که زیر چتر همین نظام تحمیلی تعدادی میلیادر شدند و بسیاری نان شب و صبح خود را ندارند. در چنین وضعیتی آمریکا به بهانهء حفظ امنیت خود وقتاً وقتاً استراتیژی های تازه ای برای منطقه و افغانستان ایجاد می کند که هدف اساسی آن تداوم جنگ است.

حال ملت افغان و جهانیان می دانند که شعارهای جعلی دهشت گردی و دیموکراسی راهی به قلب های ملت ندارد و نه هم افغانستان لقمه نرم است که اشغالگران آنرا قورت بدهند.

باید بگوئیم که استراتیژی تازه ازدیاد عساکر مسئله افغانستان را طولانی تر خواهد کرد اما هیچگاهی حل نخواهد کرد. در گذشته نیز چنین تلاش های ناکام نتیجه ای نداشته است. تاریخ گذشته بریطانیای کبیر و اتحاد شوروی در پیش روی همه است. تنها راه باقی مانده برای آمریکا و دوستان متجاوزش اینست که سرزمین افغان ها را به افغانها بسپارند. تا از راه صلح آمیز و تفاهم راه حل مناسب بدست آید. و ما علینا الا البلاغ