دهشتگردی زیرنام جنگ با دهشتگردی

در این اواخر یکبار دیگر از سوی نیروهای اشغالگر و دست نشاندگان آنها در ولایات زابل، میدان وردک، تخار، فراه، ننگرهار، لغمان و دیگر مناطق بمباردمان های ظالمانه و وحشیانه ای صورت گرفته است که در نتیجه تقریباً ۱۰۰ تن از افراد ملکی شهید گردیده اند که بسیاری از آنها کودکان، زنان بوده اند. همچنین […]

در این اواخر یکبار دیگر از سوی نیروهای اشغالگر و دست نشاندگان آنها در ولایات زابل، میدان وردک، تخار، فراه، ننگرهار، لغمان و دیگر مناطق بمباردمان های ظالمانه و وحشیانه ای صورت گرفته است که در نتیجه تقریباً ۱۰۰ تن از افراد ملکی شهید گردیده اند که بسیاری از آنها کودکان، زنان بوده اند.

همچنین بتاریخ ۱۳/۳/۲۰۱۷ در ارگون ولایت پکتیکا در جریان بمباران بر یک مراسم جنازه ۱۳ تن به شهادت رسیدند که بعضی از تصاویر آن در شبکه های اجتماعی نیز نشر شده است. این بار نخست نیست که تجاوزگران اینچنین اعمال ظالمانه ای انجام می دهند بلکه در جریان پانزده سال حضور ناپاک خود موارد بیشمار از اعمال و قتل های وحشیانهء انها ثبت شده است. آنها که زیر نام جعلی دهشتگردی اینگونه اعمال وحشیانه را انجام می دهند. آیا گفته می توانند که زنان، کودکان و سالخوردگان چه ارتباطی با دهشتگردی دارند؟ جای افسوس است که سازمان های حقوق بشری منطقه و جهان نیز همانند گذشته خاموش هستند. آیا وحشت و مظالم تجاوزگران به آنها تخطی از حقوق بشر نمی نماید و یا هم زمانی حقوق را می شناسند که منافع غرب ایجاب کند! آیا این رفتارهای چندگانه خود به معنای کمک به اینگونه جنایات نیست!.

 

آیا این دهشتگردی شمرده نمی شود که اشغالگران و دست نشاندگان داخلی مردمان ملکی را بنام طالبان در محل کار، خانه ها و در هنگام خواب هدف گرفته و به شهادت می رسانند؟ یا اینکه منابع زندگی مردم مثل باغات و کشتزارها را عمداً تخریب می کنند؟ این چگونه پذیرفتنی است که تجاوزگرانی که از ده هزار کیلومتردورتر آمده اند و دوستان بیگانه پرست آنها باشندگان محلی افغانستان را دهشتگرد خطاب کرده، به شهادت می رسانند و پس از مقامات دست نشاندهء کشور انها را بخاطر این انسان کشی میدان می دهند. این چگونه بشردوستی است؟ در حقیقت اینگونه حملات نمایانگر دشمنی آنها با اسلام، افغان ها و انسانیت است که یکبار دیگر این حملات وحشیانه ادعاهای غلط و دروغین دیموکراسی و حقوق بشری انها را اثبات نموده است.

 

ملت مسلمان و مؤمن ما باید دیگر بیدار شده و بر اهداف مشترک گرده هم آیند. تا بکی زیر شعارهای دروغین اشغالگران ظلم و وحشت جاری بر کشور ادامه داشته باشد و ملت مسلمان افغان قربانی اهداف شوم استعمارگراین باشند؟

 

به اشغالگران نیز گوشزد می کنیم: شما فکر می کنید که با اینگونه قتل عام ها در مستعمره کردن افغانستان و سرکوب افغان ها کامیاب خواهید شد! این اشتباه و خیالی واهی شما خواهد بود. پانزده سال گذشته مثال و عبرت عملی برای شما و دست نشاندگان شماست. در اینجا در مقابل هر ظلم وستم شما عکس العمل شدیدتر سربلند می کند و تعهد مقاومت مستحکمتر می گردد. یقیناً اینگونه اعمال وحشیانه قوت و استحکام بیشتری به مقاومت جهادی جاری خواهد داد و شب و روز رسوایی شکست ننگین شما را کوتاهتر خواهد کرد. ان شاء الله