جرائم اشغالگران فراموش شدنی نیست

تبصره هفته:

مقامات یک کشور شریک در اشغال افغانستان (استرالیا) رسما اعتراف نموده اند که نیروهایشان شمار زیادی از مردم بیگناه ملکی را به شکل ظالمانه در افغانستان کشته و شکنجه نموده و جرائم گوناگون انجام داده اند. استرالیا کشوری است که سهم نسبتا کمتری در اشغال افغانستان داشت، نیروهای استرالیایی همراه با قوت های هالندی مسئولیت اشغال ولایت ارزگان افغانستان را بدوش داشتند. پس بناء گفته می توانیم که برملا شدن جنایات نیروهای استرالیایی، نمونه یی از جنایات و مظالم بزرگ و فراموش نشدنی اشغالگران است. جنایات آشکار شدۀ نیروهای استرالیایی شمه یی از جنایات و مظالم کوه مانندی است که آنها در جریان ۱۹ سال اشغال انجام داده و حال می خواهند جثه و هیکل عظیم این مظالم را در زیر گرد و غبار مصالح سیاسی و تبلیغات جاری پنهان نمایند.

عجیب اینست که کمیسیون حقوق بشر رژیم کابل نیز تا هنوز در مورد این جنایات سکوت نموده بود، اما وقتیکه استرالیا به انجام جنایات اعتراف کرد، کمیسیون حقوق بشر اداره کابل نیز برای نخستین بار در مورد این موضوع اعلامیه صادر کرد. از اینجا مشخص می شود که این بشردوستان برای نام و دیگر سازمان های حقوق بشر محلی و جهانی آله دست کشورهای تمویل کننده خود هستند، منتظر دستور و اشاره آنها هستند و تا زمانیکه از مقام بالا اجازه بدست نیاورند جرئت تحقیق و نکوهش هیچ نوع جنایت را ندارند.

همه میدانیم که هجوم اشغالگران غربی به افغانستان، تجاوزی ناروا، نامتوازن و ظالمانه در نوع خود بود. در هنگام این تجاوز، دها کشور جهان به کشتن، اسیر کردن و محکوم نمودن ملت ما ایتلاف نموده بودند. آسیاب ظلم و وحشت را بر ملت ما روا داشته و با بمباردمان ها، عملیات های شبانه، قتل و کشتار براه انداخته و با بیلدوزرها و تانک ها، باغ ها، کشتزارها و قریه های ملت ما را ویران می نمودند. این روند قتل عام بدون محاکمه ملت و تعذیب و زندان نمودن هایی که با تحقیر و شکنجه همراه بود، در حالی در این مدت ادامه داشت که هیچ رسانه و نهاد حقوق بشر در مورد چیزی نگفته و بالمقابل ملت را نیز به سکوت وا داشته بود.

وقتیکه یک اشغالگر وحشی و لجام گسیخته هیچ نوع ترسی از محاکمه، مجازات، پرسش و حتی انعکاس رسانه یی جنایت انجام دادۀ خود را نداشته باشد و در مقابلش انسان هایی دست خالی و مظلوم باشند، تصور نمائید که این اشغالگر وحشی تا چه اندازه ظلم و قساوت خواهد نمود.

به باور ما، جنایات و جرائم جنگی ۱۹ سالۀ اشغالگران و مزدوران آنها، یک چنین موضوع بشری است که باید هیچگاه فراموش نشود. پیش از این در زمان اشغال شوروی نیز با ملت ما ظلم و جفا صورت گرفت که از قاتلان یک و نیم میلیون شهداء کسی پرسان نکرد. این جفای صورت گرفته باید تکرار نشود. یک جانب حل مسئله افغانستان اینست که عدالت در اینجا تامین شود. ظالم و غدار به سزای اعمالش برسد، تا قلب های ملت مظلوم مرهم شده و مجازات مجرمین عبرتی برای دیگران شود.