برخورد نادرست ادارۀ کابل با محبوسین

در این اواخر از محابس مختلف کشور بخصوص زندان بگرام وپلچرخی راپورهایی بدست آمده است که مقامات محابس بر شدت شکنجه و تعذیب روحی و فیزیکی زندانیان مظلوم افزوده اند. زندانیان را به اشکال مختلف شکنجه می کنند و از امکانات اولیه و اوقات مشخص مصروفیات روزمره محروم شده اند. آنها را مجبور کرده اند که لباس سرخ به تن کنند، که وضو گرفتن و اداء کردن نماز با آن بسیار مشکل است. بر ملاقات های اقارب و دوستان شان محدودیت وضع شده است، با محبوسین برخورد غیر انسانی صورت می گیرد و غذای غیر صحی به آنها داده می شود، که در نتیجه بسیاری از محبوسین به بیماری های مختلف مصاب شده اند.

در ماه آپریل سال جاری میلادی کمیسیون حقوق بشر ملل متحد و یوناما راپور در مورد نشر کرده که در آن مقامات مربوط اداره کابل، خصوصاً مسئولین و کارکنان توقیف خانه های امنیت ملی زندانیان را با اعترافات زورکی و شکنجه های شدید، متهم کرده اند. در راپور آمده است که از میان ۴۹۶ تن از زندانیانی که آنها در جریان سال های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۶ میلادی با آنها مصاحبه کرده اند، اکثریت شان گفته اند که از سوی مستنطقین شکنجه شده اند و بر اوراقی از آنها امضاء و یا شصت آنها گرفته شده است که نمی دانستند در آن اوراق چه نوشته شده است. ادارۀ کابل نیز آنها را برطبق همین اعترفات جبری محکوم می کند که این خود قانونیت و شفافیت دوسیه های تمامی محبوسین را زیر سؤال می برد. باید تمام کشورها و سازمان های عدالت پسند به این مسئلۀ مهم بشری توجه جدی نمایند.
در یک و نیم دهۀ گذشته که تحت نام دیموکراسی دروغین زیر چتر اشغالگران در کشور حکمروائی می کنند، تخطی های فراوان بشری صورت گرفته است. بر جان، مال، عزت و مقدسات مردم و ملت بصورت دوامدار تجاوز شده است، نه افغانیت آنها مورد توجه و احترام قرار گرفته و نه هم قوانین پذیرفته شدۀ بین المللی. تنها بخاطر تداوم اقتدار و اشغال دست به هر عمل و جنایت ناروا زده اند که این اعمال وحشیانه همچنان ادامه دارند.
عملکرد ظالمانۀ آنها، دعوای حقوق بشری و شعارهای عوام فریبانه اشغالگران را عملاً دروغ آشکار ثابت کرده است که قهر و غضب ملت مسلمان افغان را نیز تحریک نموده است و مقاومت جهادی مجاهدین را مستحکم تر کرده است و نزدیک است که مظالم آنها سبب شکست شرمناک آنها در آیندۀ نه چندان دور شود.

ما به شکل حجت یکبار دیگر به سازمان ملل، سازمان جهانی حقوق بشر، سازمان عفو بین الملل وکشورها و شخصیت های مستقل و عدالتخوا اعلام میداریم که بر خلاف تخطی های بشری که با محبوسین مظلوم در افغانستان صورت می گیرد، صدای اعتراض خود را بلند کنند و از انجام آن جلوگیری نمایند. خصوصاً سازمان های حقوق بشر جهانی با بلند کردن صدای زندانیان باید ثابت نماید که بی طرف و مستقل است. به اشغالگران و دست نشاندگان آنها نیز اعلام می کنیم که ظلم و وحشت شما با ملت مسلمان افغان، هیچگاهی سبب کامیابی تان در این سرزمین غیور نخواهد شد، بلکه بیشتر از پیش منفور و محتوم به نابودی خواهید شد. ان شاءالله