اداره کابل برای تداوم جنگ بهانه درست می کند

تبصره هفته: هفته گذشته جنایات اسفناکی در کابل و ننگرهار بوقوع پیوست و همه جهانیان و هموطنان دیدند که جنایات از سوی چه کسانی انجام شد؟ مسئولیت آنرا کی ها قبول کردند؟ در واکنس به آن اداره کابل چگونه عاملین اصلی را تبرئه کرد و بدون کدام دلیل موجه، تنها به منظور تخریب پروسۀ صلح […]

تبصره هفته:

هفته گذشته جنایات اسفناکی در کابل و ننگرهار بوقوع پیوست و همه جهانیان و هموطنان دیدند که جنایات از سوی چه کسانی انجام شد؟ مسئولیت آنرا کی ها قبول کردند؟ در واکنس به آن اداره کابل چگونه عاملین اصلی را تبرئه کرد و بدون کدام دلیل موجه، تنها به منظور تخریب پروسۀ صلح بر خلاف امارت اسلامی اعلام جنگ نمود.

ملت افغان و همۀ جهانیان شاهد این وضعیت هستند. آنها می بینند که اداره کابل با چشم سفیدی برای تداوم جنگ، بهانه تراشی می کند و با دلائل ناموجهه و غیر معقول تلاش می کند که پروسه شروع شدۀ صلح را با موانع و تاخیر مواجه کند.

ملت افغان باید همه اینها را به یاد داشته باشد، تا در آینده ملامت و سلامت معلوم باشد. ملت و تاریخ باید به یاد داشته باشند که در هفته گذشته جنایات کابل و ننگرهار از سوی داعش صورت گرفت که با استخبارات اداره کابل ارتباط دارند اما بالمقابل بدون سند و ثبوت انگشت اتهام بسوی امارت اسلامی دراز نموده و مقامات ارگ رسما اعلام تجدید جنگ نمودند.

مقامات ارگ در تعمیل پروسۀ صلح تاخیر و تعلل می کنند. پروسه تبادله زندانیان را به تعویق انداخته و بصورت مکرر در مقابل آن موانع ایجاد می کنند. طرح و هیئت مشخصی برای صلح ندارند، گاهی با اعلام خطوط سرخ در مقابل صلح مانع تراشی نموده و بعضا بهانه های مختلف دیگری پیش می کنند. اما وقتیکه بهانۀ تداوم جنگ بدست شان برسد، در یک روز تمام مراحل تصمیم گیری نظامی را طی نموده و بر اساس یک بهانه نامعقول اعلام جنگ می نمایند.

عجله در اعلام جنگ و تعلل در صلح ثابت می کند که اجیران به قتل، کشتار، بمباردمان و غصب سرمایه های ملی خوگیر هستند و بقای خود را در ادامه جنگ می بینند. آنها خواهان استمرار همین وضعیت هستند تا باداران خارجی برایشان پول، سلاح و وسائل گوناگون جنگی بدهند و آنها را بر این ملت مظلوم بیازمایند. با کشتار ملت، خود را جنرال و مارشال سازند. سرمایه های خود را بیفزایند و در کنام غلامی به مستی و هوسرانی بپردازند.

اگر آنها فکر کرده باشند که از راه جنگ، ماندگاری خود را تضمین نموده و به پیروزی می رسند، باید بدانند که هیچگاهی اشغالگران و مزدوران در این کشور چانس بقاء بدست نیاورده اند. پس لازم است که داعیۀ صلح پسند ملت مسلمان را بپذیرند و بر جنگ پافشاری نکنند.

امارت اسلامی افغانستان که همیشه از حل صلح آمیز حمایت کرده است و در این مسیر با انجام مذاکرات گامهای حساب شده یی را با اشغالگران آمریکایی برداشته است. برای اداره کابل نیز پیام دارد که بجای اعلام جنگ، راهکار مشخص شدۀ صلح را عملی کند و اگر اداره کابل بر جنگ اصرار دارد، امارت اسلامی نیز در بخش نظامی احضارات کامل دارد و به نصرت الله متعال در هر میدان به دشمن درس عبرتناکی خواهد داد.