آیا جنرال “جان مک نیکولسن” جنگ را خواهد بُرد؟!!

راپورهای آخیر رسانه ها نشان میدهد که جنرال آمریکایی “جان مک نیکولسن” بجای قومندان کنونی قوتهای اشغالگر در کشور عزیز، معرفی شده است، کانگرس به نیکولسن رای تایید داده است، نامبرده بحیث قومندان جدید نیروهای اشغالگر مسئولیت کشتار افغان ها، شکنجه و آزار و اذیت آنان و مجبور کردن افغان ها به هجرت، اداره ، تمویل و حفاظت از رژیم دو سرهء کابل را برعهده خواهد داشت، و او نیز همانند جنرال پیشین “جان کیمبل” عهده دار اختیارات افغانستان خواهد بود، و ادارهء کابل برای حل منازعات و کشمکش های درونی به او مراجعه خواهد کرد، نیروهای مسلح مربوط به ادارهء دوسره را آموزش خواهند داد و اهداف جنگ نیز از سوی او تعیین و مشخص خواهد شد، و اشغالگران نیز در جنگ شرکت خواهند کرد، بناءً واضح است که ملت هدف جنگ خواهد بود؛ زیر اشغال را نمی پذیرد.

سخنگوی وزارت دفاع آمریکا “پیتر کوک” توانایی و لیاقت “جان مک نیکولسن” را مورد ستایش قرار داده و او را در سطح افغانستان و جهان یک جنرال با تجربه و شخص توانا در رهبری نیروهای اشغالگر خطاب نموده است؛ آیا براستی نیز اوصاف جنرال نامبرده برای بُرد جنگ کافی خواهد بود؟.

اگر به دههء اخیر جنگ تحمیلی افغانستان نظری گذرا بیندازیم، آشکار میشود که قومندانان امریکایی نیروهای اشغالگر در موجودیت نیروهای کثیر و قدرت خشن و شدید، علی الرغم ظلم ، وحشت و بربریت زیاد، بازهم یکی پس از دیگری مجبور شده اند سرافکنده و زبون از کشور عزیز خارج شوند، بطور مثال : قومندان عمومی نیروهای آمریکا و ناتو ” جنرال دیوید مکیرنان، جنرال ستانلی مکریستال، جنرال دیوید پتریاس، جنرال جان آلن” از جملهء جنرالانی بودند که هر کدام در زمان و دوران خود از نقطه نظر سخنگویان و مطبوعات آمریکایی اشخاصی با تجربه، توانا و افلاطون خطاب می شدند، مگر در میادین جنگ ناکامی ها و فساد اخلاقی آنها بر هیچکس پوشیده نیست.

در اینجا این سئوال مطرح میشود که جنرالان آمریکایی یا – به عبارت دیگر – علت و دلیل شکست آمریکا چیست؟ علی الرغم اینکه هیچگونه کمی در استفاده از زور و زر، قوت نظامی و ابزار لوجستیکی، اسلحه و مهمات ، دوستان و خدمتگاران ندارند؟ در تمام جوانب جنگ و درگیری از نگاه مادیات کامل و بدون نقص هستند؛ سیاستمداران و حاکمان آمریکایی باید این مسئله را مد نظر داشته و دقیق مطالعه کنند تا راز و رمز شکست و ناکامی هایشان در جنگ برایشان آشکار گردد.

به باور ما حرکت بسوی هدف نادرست علت ناکامی اشغالگران است، آنها مال، اسلحه و نظامیان خود را برای انتشار فساد در سطح جهان و تداوم ادارهء فاسد قربانی می کنند، آنها بظاهر الله متعال را قبول دارند، مگر احکام الله متعال را نمی پذیرند، زیرا الله جل جلاله فساد و مفسدین را دوست ندارد{وَاللَّهُ لَا یُحِبُّ الْفَسَاد} (البقره – ۲۰۵). اما آنها از فساد و مفسدین محافظت و حمایت می کنند.

سرچشمه و منبع امارت اسلامی، ایمان به الله جل جلاله، توکل و باورمندی به نصرت الله متعال است و راز نیرومندیشان نیز در تقدس هدف و حمایت ملت نهفته است، امارت اسلامی جهاد را بخاطر قیام نظام عادل اسلامی در کشور آغاز کرده است، و مبارزات خود را برای کسب استقلال و آزادی کشور، نجات ملت  از ظلم و ستم قوت های اشغالگر و از بین بردن فساد انجام میدهد، تاریخ شاهد است که راز موفقیت در تقدس هدف نهفته است، تاریخ مبارزات ابراهیم علیه السلام و نمرود، موسی علیه السلام و فرعون، طالوت علیه السلام وجالوت و محمد صلی الله علیه و سلم و ابوجهل خود گواهی آشکار بر غلبه و پیروزی حق بر باطل است، اگرچه در اوایل جهت و پهلوی حق و باطل بالا و پایین میشوند:{وَتِلْکَ الأَیَّامُ نُدَاوِلُهَا بَیْنَ الناس} (آل عمران – ۱۴۰). والله الموفق