سیرت صحابه

فرماندهٔ فرمان‌بردار/ بخش هفتم (اخیر)

شمه‌ای از زندگانی حضرت خالدبن‌ولید رضی‌الله‌عنه و فرمان‌برداری ایشان در کنار شجاعت و فرماندهی‌شان در جنگ‎‌ها

به هر صورت امیرالمومنین فاروق‌اعظم رضی‌الله‌عنه در هنگام تشخیص مصلحت عمومی، شاخصه‌ها و امتیازات فردی را فدای عموم ملت می‌کرد؛ اما هرگز خدمات انجام‌گرفته‌ی افراد نادیده نگرفته و منکر فضایل اخلاقی و مکارم انسانی آنان نمی‌شد؛ چنان‌که در قضیه‌ی عزل سعد‌بن ابی‌وقاص و خالد‌ بن ولید رضی‌الله‌عنهما همواره در مجالس عمومی و خصوصی یادآوری می‌نمود که عزل این دو بزرگوار به خاطر خیانت یا ناتوانی و کوتاهی در انجام خدمت نبوده است؛ بلکه علت اساسی آن مصلحت‌های کلان کشور و چشم‌انداز سیاسی آینده در مورد اداره کشور است.
ایشان در کمترین فرصت و با کوچک‌ترین بهانه، خدمات و تلاش‌های صادقانه آن بزرگوار را یادآوری نموده و از آنان در قبال چنین خدماتی تشکر و قدردانی می‌نمود.
این بخش از سیرت صحابه رضی‌الله‌عنهم می‌تواند یک کلاس تربیتی و تعلیمی برای همه کسانی باشد که در صدد تأسیس و پایه‌گذاری یک حکومت‌اسلامی واقعی باشند.

رهبر و امیر کشور‌اسلامی در اداره‌ی امور باید مهارت و صلاحیت همه‌ی فرزندان شایسته‌ی ملت‌ را مدنظر داشته باشد و بر اساس آن مسؤلیت‌ها را تقسیم کند و مبادا تحت تاثیر تبلیغات، سهم‌خواهان و بدخواهان قرار گیرد و مسؤلیت را به نااهلان و نادانان و بی‌سوادان بسپارد بلکه تعهد، تخصص، تدیّن افراد را مدنظر داشته باشد و بر اساس آن شایسته‌ترین و لایق‌ترین افراد برای مسؤلیت دادن گزینش و استخدام شوند. نکته دوم آنست که هر فردی که در ادارات یا مناصب مهم سیاسی و نظامی سال‌ها مشغول بود و تجارب بسیاری هم کسب کرده و برای آینده خود در حوزه کاری‌اش برنامه‌ریزی کلان هم داشته باشد؛ اما هرگاه با صلاح‌دید بزرگان مملکت عزل و‌‌ خانه‌نشین شود یا به اداره دیگری منتقل گردد باید مصلحت عموم را در نظر داشته باشد نه منافع فردی را و به خود بقبولاند که حتما صلاح مملکت و منفعت خودش در همین جابه‌جایی و انتقال نهفته است شاید در نبود ما افراد شایسته‌تر و با برنامه‌ریزی‌های بهتر و استعداد کامل‌تر بر روی کار آیند و بدون سرسپردگی و وابستگی به شرق و غرب و شمال و جنوب، وطن و کشور را آباد و مستقل نگه دارند.
آری گاهی احتمال دهیم که شاید اوضاع کشور در کناره‌گیری و دورماندن ما از پست و مقام، بهبود یابد و به سوی رشد و تعالی قدم بردارد؛ لذا همواره تلاش کنیم که فردی مفید و سازنده برای وطن و ملت خود باشیم چه در کنار نظام و ادارات سیاسی و نظامی چه در خانه و بازار و مغازه و تجارت. چه بسا یک تاجر کاربلد و یک کاسب کار‌کشته برای رونق اقتصادی و تجاری کشور بسیار سازنده‌تر از چندین فرمانده لشکر و والی ایفای نقش کند. پس در هر لباس و مقام و پست و جایگاه هستیم ذره‌ذره عمر را غنیمت شمرده و به ملت و کشور صادقانه و خالصانه خدمت نماییم و در آبادانی مملکت خود سهیم باشیم.
به امید آن روز…

بخش ششم