امارت شناسی

امارت شناسی/بخش بیست‌وسوم

از دلایل شکست آمریکا و خروج ذلت‌بار آن از افغانستان

مظالم و جنایات اشغالگران 
مظالم و جنایات اشغالگران و حامیان آن‌ها دلیـل مـهـم دیگری بود که سقوط آن‌ها را حتمی گردانید. آمریکایی‌ها که تهاجم را با بمباران‌هـا و کشتارهای سنگین آغاز کردند، بعدها با حملات، چاپـه‌هـای شبانه و بمباران مناطق اطراف به جنایات خود ادامه دادند. در قندهار، بگرام و گوانتاناموی کیوبا، زندان‌های وحشتناکی برای زندانی کردن و شکنجهٔ افغانان ساختند و هزاران نفر را زندانی کردند. این جنایات نفرت شدید علیـه آنـان و روحیهٔ انتقام‌جویی را در بین مردم افغانستان برانگیخت که به گسترش قیـام جـهـادی انجامید.

در سال‌های میانیِ جهاد که آمریکایی‌ها در مناطق اطراف و قریه‌جات عملیات گسترده‌ای را انجام دادند، در این جنگ‌ها نیز ظلم‌های شدیدی را در حق مردم مرتکب شدند. کشتارهای بدون محاکمه، ویران کردن خانه‌ها و غارت اشیاء قیمتی، زندانی کردن افراد بی‌گناه، تخریب محصولات زراعتی، باغ‌ها و مزارع و همچنین تخریب باغ‌ها و خانه‌های نزدیک جاده‌ها، تخریب قریه‌های کامل را با بمباران‌های گسترده و غیره، این وقایع بـه داسـتان‌هـای روزمره تبدیل شده بود.
دست‌نشانده‌های داخلیِ اشغالگران در ظلم و جنایت از آن‌هـا کـم تـر نبودند. به خصوص قطعاتی که توسط آمریکایی‌ها تعلیم داده شده بودند و با آن‌ها در عملیات شبانه شرکت می‌کردند. علاوه بر این، اربکی‌ها، پولیس محلی و شبه نظامیان لگام گسیخته که در مناطق دورافتاده به نام قیام مردمی، جنایات ظالمانه‌ای بر مردم بی‌دفاع ما، مرتکب می‌شدند. از آن جا که حکم ظالم دوام ندارد، جنایات اشغالگران سرانجـام بـه سـقوط و شکست آن.ها انجامید.

ادارۂ فاسد و ناکارآمد کابل
یکی دیگر از دلایل اصلیِ شکست آمریکایی‌ها، ادارۂ فاسد و ناکارآمد کابل بود. آمریکایی‌ها که این همه تلاش را کردند و هزینه پرداختند تا حداقل در کابل اداره‌ای ایجاد کنند که برای مردم رضایت بخش بوده و در جهـان نـام نیک داشته باشد؛ اما باز هم موفق نشدند. کسانی را که آمریکایی‌ها در کابل به قدرت رساندند، اکثر آن‌ها جنگ‌سالاران سابق، ناقضان حقوق بشر، غارت‌گران، عناصر شر و فساد، بیگانگان ملت، تامی‌های غرب‌زده، جاسوسان شبکه‌های استخباراتی خارجی و بیگانه‌پرستانی دیگری بودند، که نه در بین مردم جایی داشتند و نه هـم بـرای حکم‌رانی خوب دارای شخصیت و استعداد بودند. این دست نشانده‌های آمریکا کمک‌های میلیاردی وارده از غرب را حیف‌ومیل و دارایی‌های بیت المال را چور کردند. نه تنها کمک‌ها؛ بلکه درآمدهای گمرکی، زمین‌های دولتی، معادن، ذخایر بانکی و همه چیز را غارت کردند. بـه جـای تـلاش بـرای اتحـاد و یک پارچگی، تعصبات ملی را زنده کردنـد و بیست سال را در کشمکش‌های قومی، حزبی و سیاسی گذراندند. ادارهٔ کابل زیر سایهٔ آمریکا در زمینهٔ فساد در سطح بین الملل مقام اول را به دست آورد. در آن زمان رشوه‌خوری، اختلاس، غصب زمین و غارت ثروت‌های ملی به کار عادی تبدیل شده بود، تا اینکه سرمایه‌های شخصی مردم در بانک‌ها هـم محفوظ نبـود. در بیست سال میلیاردها پول آمد؛ امـا هـیـچ کـار بنیادی و اساسی انجام نشد. همین وضعیت ادارهٔ فاسد کابل بالاخره آمریکا را ناامید کرد و آمریکا به این نتیجه رسید که «این اداره قابل اصلاح نیست»، پس راه فرار را در پیش گرفت.