تحلیل سیاسی

یوناما در محاصرهٔ حلقات مغرض و متأثر از تبلیغات بی‌اساس!

تحلیل گزارش بی‌اساس یوناما درباره حالات زنان در افغانستان

یوناما

دفتر نمایندگی سیاسی سازمان ملل در افغانستان (یوناما) در تازه‌ترین گزارش‌ِ تحقیقیِ خودخوانده‌اش، گفته است: ماموران طالبان آزار و اذیت زنان در مکا‌ن‌های عمومی را افزایش داده‌اند و هفتاددرصد از زنان به دلیل ترس از آزار و اذیت طالبان از خانه‌های‌شان بیرون نمی‌شوند.

مولوی ذبیح‌الله مجاهد، سخن‌گوی امارت اسلامی در پاسخ به این گزارش بی‌اساس و مغرضانه می‌گوید که یوناما با بخش‌های دیگر از حلقات موظفهٔ بیرونی برای زنان افغان تشویش ایجاد کرده و موضوعات را بزرگ‌نمایی می‌کند. هیچ‌نوع بازداشتی صورت نگرفته و زندانی‌ای به‌خاطر تخطی از حجاب در زندان وجود ندارد.

این گزارش در حالی نشر می‌گردد، که افغانستان نه شاهد آن گفته‌های بی‌اساس است و نه هم ذره‌ای از این اتهامات وارده عملاً در افغانستان دیده می‌شود؛ بلکه همه با استفاده از نعمت آرامش و امنیت سرتاسری در شهر، بازار و خانه‌های‌شان، مصروف زندگی می‌باشند. دختران پاک‌دامن افغانستان، حجاب را جزیی از اساس‌های شرعی و ایمانی‌شان دانسته، با افتخار آن را مراعات می‌کنند.

قابل یادآوری‌ست! این اولین گزارش از یوناما نبود که بر اساس گفتمان‌های ساختگی- آنلاینی، راپورهای مغرضانه و مستندسازی‌های طرح‌ریزی‌شدهٔ آن همراه با حلقات موظف‌شدهٔ بیرونی نشر می‌گردد؛ بلکه بارها از سوی یوناما با نقض قانون مأموریت نمایندگی سیاسی سازمان ملل «رسیدگی به بحران انسانی و رسیدن به صلح وثبات پایدار» در مواردی چون محدودیت و نقض حقوق زنان، نبود آزادی، قتل‌های غیرقانونی، محرومیت اقلیت‌های قومی، بدرفتاری و بازداشت‌های خودسرانهٔ زنان به علت عدم پوشش «حجاب» و… گزارش‌هایی مبنی بر اطلاعات ناروای حلقات مغرض و موظف، تهیه شده و از طریق یوناما به‌طور رسمی نشر گردیده است.

اطلاعات بی‌اساس پی‌درپی و فعالیت‌های ناقصِ نمایندگی سیاسی سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) باعث شده‌ است که بسیاری‌ها در معنا و مفهوم مأموریت آن در شک و تردد بیفتند، تا جایی که هموطنان ما گاهی می‌پرسند: آیا یوناما شبکهٔ انگیزه‌دهی برای بدخواهان آبادی افغانستان می‌باشد؟ و یا هم عبارت است از نمایندگی ناکار و مقلد محض که در محاصرهٔ حلقات مغرض، تبلیغات‌ منفی و گفته‌های بی‌اساس قرار دارد، که مطابق با خواسته‌های مغرضانه و نامشروع جریان‌های بیرونی، واقعیت‌های قابل‌ تحسین عینی را برعکس به دنیا انعکاس می‌دهد؟!