ناتو در افغانستان چه به‌دست آورده؟

سخن روز:

منشی عمومی ناتو ینس ستولتنبرگ در اظهارات اخیر خود گفته است اگر در افغانستان می مانیم باید برای زیان جانی و مالی آمادگی داشته باشیم، و اگر از افغانستان بیرون می‌شویم، پس دستاوردهای سال‌های گذشته را از دست می‌دهیم. اما سوال اینست که ناتو در دو دهه گذشته در افغانستان چه به دست آورده، که اکنون در صورت بیرون‌رفت با از دست دادن آن مواجه می‌شود؟
بتاریخ ۷ اکتوبر ۲۰۰۱ میلادی، ناتو به‌رهبری امریکا بر افغانستان هجوم آورد. از همان روز افغان‌ها روز خوب ندیده اند، زیرا ناتو دولت اسلامی و ملی و دل‌خواسته‌ی افغان‌ها را اگر‌چه ظاهرا به زور بی۵۲، میزایل‌های کروز و بمب‌های کلستر وادار به عقب‌نشینی از شهرها ساخت، اما رژیم ظالم، مفسد و مرکب از تکنوکراتان، جنگ‌سالاران و کمونیستانِ استفراق شده را به‌زور سلاح بر افغان‌ها تحمیل کردند.
افغان‌ها در رژیم تحمیل شده از سوی ناتو، با چنان زیان‌های معنوی و مادی رو‌به‌رو شدند که بی‌پیشینه بود، به‌طور نمونه؛ مقدسات ما به مسخره گرفته شد، حیثیت و عزت افغان‌ها زیر پا شد، استقلال ما غصب شد، تمامیت ارضی ما با تهدید جدی مواجه شد، قهرمانان ملی ما تمسخر شدند، برای مسخ هویت و فرهنگ ما کوشش شد، افغانستان در سطح جهان در فساد اداری به مقام اول رسید، صدها هزار هموطنان ما شهید، زخمی و در زندان‌های وحشی دشمن بندی شدند. قصه کوتاه، عساکر اشغال‌گر ناتو و تفنگ‌داران رژیم دست‌نشانده تمام ارزشهای مادی و معنوی افغان‌ها را اهانت کردند.
اینکه ناتو و متحدین شان زیان‌های فوق الذکر را به افغانستان و افغان‌ها رسانیدند، هیچ افغانی بر امریکا و کدام کشوری عضو ناتو حمله کرده و نه هم منافع آن ها را تهدید کرده‌است. ناتو و امریکا برای به دست آوردن اهداف استعماری خود بر کشور ما یورش آوردند، که در نتیجه افغان‌ها را بر علاوه از مشکلات فراوان، با زیان همه جانبه‌ی روانی نیز مواجه ساخته‌است.
افغان‌ها نه تنها از موجودیت ناتو سودی ندیده اند، بلکه با مشکلات و تکالیف زیادی دچار شده‌اند. نمی‌دانیم ناتو به کدام دستاورد خود در افغانستان افتخار می‌کند؟ زیرا ناتو درین کشور به جز کشتار، ویرانی خانه‌ها، بندی کردن، و توهین مقدسات، دیگر کاری نکرده است.
ناتو نگرانی که در باره‌ی پس از خروج از افغانستان دارد کاملا بی‌اساس است، زیرا امارت اسلامی به‌حیث نماینده واقعی ملت افغانستان بارها گفته‌است که ما در کشور خود مطابق خواسته‌ی ملت خود یک نظام افغان شمول اسلامی می‌خواهیم، نه ما بر کشوری حمله کرده‌ایم، نه کسی را تهدید کرده‌ایم، و نه هم کسی دیگری را اجازه می‌دهیم که نظامی را از بیرون بر ما تحمیل و یا در کشور ما مداخله کند.
در پیمان دوحه میان امارت اسلامی و امریکا به صراحت نوشته شده است که تمام نیروهای اشغال‌گر از افغانستان خارج می‌شوند و امارت اسلامی به کسی اجازه نمی‌دهد که خاک افغانستان بر ضد امریکا و متحدین آن به‌کار برده شود.
امارت اسلامی به پیمان دوحه متعهد است و کوشش می‌کند که این پیمان را کاملا عملی کند. جانب مقابل هم باید در راستای تعمیل پیمان، غدر و سستی نکند. زیرا عملی شدن پیمان دوحه هم به نفع افغان هاست و هم به نفع متحدین آن.
ناتو دیگر باید برای فریب دادن مردم خود و جامعه جهانی کوشش نکند و برای تمدید اشغال افغانستان بهانه طلبی کرده این فرصت را ضایع نکند. زیرا چنانکه در بیست سال گذشته هیچ دستاوردی در افغانستان نداشته، پس ازین نیز نمی‌تواند به دست بیاورد.