مسئول اصلی تلفات ملکی؟!

سخن روز: در سلسله‌ی تلفات دست‌جمعی ملکی این نمونه‌ی کم‌سابقه‌ ایست که رئیس رژیم کابل اشرف غنی مسئولیت فاجعه بشری نیمروز را به‌دوش گرفت. اگرچه وزارت دفاع او هنوز آن اعلامیه‌ی خود را پس نگرفته است که در صبح رویداد صادر نموده و از بمبارد بر نشست نظامی طالبان خبر داده‌بود، که گویا دران ۹ […]

سخن روز:

در سلسله‌ی تلفات دست‌جمعی ملکی این نمونه‌ی کم‌سابقه‌ ایست که رئیس رژیم کابل اشرف غنی مسئولیت فاجعه بشری نیمروز را به‌دوش گرفت. اگرچه وزارت دفاع او هنوز آن اعلامیه‌ی خود را پس نگرفته است که در صبح رویداد صادر نموده و از بمبارد بر نشست نظامی طالبان خبر داده‌بود، که گویا دران ۹ جنرالان پاکستانی و ۵ تن طالبان کشته و ۶ تن دیگر زخمی شده‌اند.
اشرف غنی مسئولیت این رویداد را پس ازان پذیرفت که سفارت فرانسه و نمایندگان جامعه اروپایی در کابل واقعه خاشرود، نیمروز را جنایت بشری خوانده و خواهان بررسی شفاف و مجازات عاملان آن شدند.
اگر این واکنش آن‌ها نمی‌بود، غنی و مقامات رژیم او هیچگاه از مَرکب خود پایین نمی‌شدند. کمیسیون نام‌نهاد حقوق بشر در کابل نیز پس از بیانیه این سفارت‌ها، دهن باز کرد و تمامی ۱۸ تن قربانیان رویداد نیمروز را به‌شمول زنان و کودکان مردم ملکی اعلان کرد.
این رویداد شب دوشنبه گذشته رخ داد. طیارات رژیم کابل منطقه منزری ولسوالی خاشرود ولایت نیمروز را مورد بمباردمان کورکورانه قرار دادند، که در نتیجه به شمول زنان و کودکان ۱۸ تن اعضای یک خانواده شهید و ۲ تن دیگر زخمی شدند.
متعاقبا والی اجیر نیمروز و سخنگویان و بعضی مقامات اداره کابل، این کشته‌شدگان را تروریست و طالب خواندند. در حالی‌که مردم محل اجساد کودکان و زنان را به مرکز ولایت بردند و پیش روی مقامات گذاشتند. اما آن‌ها بازهم اصرار داشتند که کشته‌شدگان تروریستان، طالبان و پاکستانی هستند.
سه هفته پیش نیز چنین رویدادی در ارغنداب، قندهار رخ داده بود، که در بمبارد طیارات رژیم مزدور بر خانه‌های غیر نظامیان ۱۱ تن اعضای یک خانواده به شهادت رسیدند. اما مقامات رژیم آن جنایت را اصلا نادیده گرفتند.
همچنان به تاریخ ۲۲ اکتوبر پارسال، طیارات رژیم یک مسجد را در منطقه هزاره‌قرلق مربوط تالقان مرکز ولایت تخار بمبارد کردند، که در نتیجه ۱۸ طفل به شهادت رسیدند. آن بار نیز مقامات رژیم ادعا کردند که یک کندک نظامی طالبان را هدف قرار داده‌اند. اما هرگاه سخنگوی والی از حقیقت پرده برداشت، از سوی مقامات بندی و از وظیفه برکنار شد. نیز امرالله‌صالح به رسانه‌ها اخطار داد که خبر کشته‌شدن دست جمعی مردم ملکی را نشر نکنند.
مقامات رژیم چنانکه علناً اعلان می‌کنند که وظیفه‌شان محافظت واشنگتن و نیویارک است و با افتخار می‌گویند که ۴۰ هزار عسکر و ده‌ها هزار هموطنان ملکی شان را قربانیِ محافظت از امریکایی‌ها ساخته‌اند، همچنان عملا ثابت کرده‌اند که قتل‌عام ملت برای شان اصلا جای نگرانی نیست. البته؛ اگر گاهی باداران شان بر رویدادی واکنش نشان بدهند و تسلیت بگویند، پس از اشرف غنی و مقامات نظامی و ملکی رژیم تا رسانه‌ها، پارلمان و کمیسیون حقوق زبان شان به حرکت می‌آید و با اطمینان می‌گویند این جنایت ما بود.
ظاهر می‌شود هر فاجعه بشری که در افغانستان رخ می‌دهد، به اجازه باداران خارجی رژیم انجام می‌یابد. اگر آن‌ها ممانعت بکنند، مقامات رژیم هرگز جرات چنین جنایات بشری را ندارند.
بنابراین، چه اندازه‌ی که رژیم کابل مستقیما در کشتار افغان‌ها دست دارد، همان اندازه باداران خارجی‌اش نیز به سبب بی‌پروایی و عدم کنترول مزدوران‌شان درین جنایات شریک هستند، گویا عاملان اصلی تلفات ملکی نیروهای خارجی هستند، که رژیم کابل را حمایت می‌کنند، اما کنترول نمی‌کنند. به دوش گرفتن مسئولیت فاجعه بشری نیمروز از سوی اشرفغنی، واضح می‌سازد که او پس از اظهارات سفیران فرانسه و نهاد اروپایی به این کار تن داده‌است.