ستاره درخشان مکتب عمری

محمد داود مهاجر

هر شخصیتی در ذات خود، از یکسری صفات ویژه ای برخوردار است که او را از دیگران متمایز می‌گرداند.

این صفات، عموما موهبتی می‌باشند که از جانب رب لایزال به بنده های خاصش اهدا می‌شوند. و بعضی دیگر کسبی و تجربی اند که بنابر ممارست و مجاهدت زیاد حاصل می‌شوند.

حضرت عمر فاروق رضی الله عنه گرچه دارای صفات بسیار والایی از شجاعت و مردانگی هست و فتوحات زرینی در تاریخ حیات شان ثبت است؛ اما موقف دلیرانه و بی‌باکانه ابوبکر صدیق رضی الله عنه در مسئله ارتداد قبایل و مانعین زکات و ارسال جیش اسامه، که با مخالفت صریح اکثریت صحابه و بخصوص بزرگان شان چون فاروق اعظم رضی الله عنه روبرو شد، چنان رشادت، شجاعت و تدبیری را از وی ظاهر ساخت که پهلوانان صحابه از اظهار چنین اراده ‌ای عاجز بودند. او به تنهایی بر نظریه‌اش چنان ایستادگی کرد که گویا بر او وحی شده باشد؛ و این در حقیقت همان الهام الهی و انشراح صدریست که پروردگار عالم به اولیای خاص خود در موارد خاصی عطا می کند.

به‌نظر بنده، گرچه تاسیس و پایه گذاری امارت اسلامی بر مبنای اخلاص، تدبیر، شجاعت و مجاهدت‌های زعیم و رهبر اول امارت اسلامی، مرحوم امیر المؤمنین ملا محمد عمر مجاهد رحمه الله صورت گرفته بود، اما آغاز جنگ ‌های چریکی و پارتی زنی بر بدنه هیولای غول پیکر ائتلاف غربی‌ها که در اوج غرور بودند و ترتیب دادن خاص این جنگ ها تحت یک امر و قومانده و نظم دادن به آن، به نیابت از امیر المؤمنین ملامحمد عمر مجاهد، تنها و تنها مرهون آن جنب و جوش، تکاپو و تلاش مستمرانه آن ستاره درخشان جهادی و شاگرد ارشد مکتب عمری است که تا پای سوخته شدن به پیش رفت و جان سوخته ‌اش را تقدیم دین رب العالمین کرد.

آری، او را الله متعال جهت نظم دادن و از نزدیک مرتب کردن صفوف مجاهدین تعیین کرده بود؛ او با شرکت در شوراها و رساندن پیام امیر المومنین در حیات ایشان و اداره ماهرانه این کاروان بزرگ بعد از درگذشت زعیم اول امارت اسلامی نقش مهم، برجسته و صدیق‌واری را از خود نشان داد.

بدرستی که او مؤسس دوم این حرکت عظیم و این کاروان بزرگ آزادی خواهی بود.

در کارنامه حیات امیر المومنین ملا اختر محمد منصور رحمه الله ویژگی‌ها و صفات بسیاری نهفته است که شاید مثل ما ها خبر هم نداشته باشیم؛ اما همین یک صفت مهمِ حمل این امانت بزرگ از مرحوم امیرالمؤمنین و آبیاری کردن و نگهداری کردن از آن، تا حد فداکردن جان شان و رساندن سالم آن به دیگران، خود یکی از صفات ویژه و خدادادی است که به ایشان بخشش گردیده بود.