دوام اشغال به زیان همه

سخن روز: در پیمان دوحه میان امارت اسلامی و امریکا توافق شده است که تا ماه می ۲۰۲۱ میلادی تمام عساکر اشغالگران و قراردادی ها و پرسونل غیر دپلماتیک آن ها از افغانستان خارج می شوند و امارت اسلامی به کسی اجازه نمی دهد که خاک افغانستان را بر ضد امریکا به کار ببرد. اکنون […]

سخن روز:

در پیمان دوحه میان امارت اسلامی و امریکا توافق شده است که تا ماه می ۲۰۲۱ میلادی تمام عساکر اشغالگران و قراردادی ها و پرسونل غیر دپلماتیک آن ها از افغانستان خارج می شوند و امارت اسلامی به کسی اجازه نمی دهد که خاک افغانستان را بر ضد امریکا به کار ببرد. اکنون بعضی مقامات امریکایی و شماری از اعضای ناتو اتهام می بندند که امارت اسلامی به پیمان دوحه تعهد نشان نداده و گویا تا آنکه امارت به تعهدات خود در پیمان دوحه عمل نکرده باشد عساکر خارجی (امریکا – ناتو) از افغانستان خارج نشوند.

شاید این اعضای معترض امریکا و ناتو پیمانِ امضا شده میان امارت اسلامی و امریکا را اصلا نخوانده باشند یا هم از فهم آن عاجز مانده باشند، و یا از روی تجاهل عارفانه به اینگونه اظهارات غیر مسئولانه می پردازند. اگر عامل این اتهامات هر چیزی باشد، امریکا، ناتو و دیگر کشورهای اشغالگر به اهداف خود رسیده نمی توانند. از نمونه های تاریخ می گذریم، در نزده سال گذشته، یکصد و پنجاه هزار عساکر امریکا، ناتو و متحدین شان درین جا بودند، اما چه دستاوردی داشتند؟

اشغالگران همه زور و نیرو، وحشت، پروپاگند و فشارهای اجتماعی و مذهبی خود را علیه مجاهدین به کار انداختند، اما نه تنها به جهاد بر ضد اشغال تاوان رسانده نتوانستند، بلکه با گذشت هر روز سنگرهای دفاع از دین و میهن گرم تر شد و بخش زیادتر کشور از وحشت و فساد اشغالگران و رژیم مزدور تصفیه شد.

ما از نگه داری ارزش های دینی و کشور خود خسته نشده ایم، چنانکه در بیست سال گذشته برای اهداف و منافع علیای خود مبارزه کرده ایم و برای به دست آوردن اهداف خود هر گونه قربانی داده ایم، در آینده نیز آماده هستیم که به اهداف خود متعهد بمانیم و درین راستا هر گونه موانعی را که پیش می آید، به نصرت خداوند متعال از پیش روی برداریم.

امارت اسلامی به پیمان دوحه متعهد است و تا اکنون از هیچ ماده ای این پیمان سرپیچی نکرده است. بنابراین باید از موقف صلح آمیز ما استفاده نادرست نشود، به واقعیت ها تن داده شود، از گذشته ها درس گرفته شود و دیگر به آتش جنگ دامن زده نشود. عملی شدن پیمان دوحه هم به نفع امریکا و ناتو است و هم به نفع افغانستان. جهت مقابل باید تجارب ناکامی را بار دیگر تکرار نکند که ما را یکبار دیگر به حالت جنگی برگرداند. زیرا از یکسو مسئولیت جنگ احتمالی و هر گونه فاجعه بشری به دوش امریکا خواهد بود و از سوی دیگر، باز هم به جز پیمان دوحه دیگر راه بیرون رفت ازین جنگ وجود نخواهد داشت.