حقوق زنان، برای اهداف سیاسی….

سخن روز:

در کنفرانس جینوا، شماری از مقامات مسئول و غیر مسئول شاخه ارگ اداره کابل، اظهارات مختلف داشتند. در کل، خواسته اساسی آن‌ها این بود که جامعه جهانی از دادن دالر و اسلحه به رژیم بی‌کفایت کابل دست نگیرند و کمک‌های شان را مثل گذشته به‌جای مردم افغانستان، به مقامات رژیم فاسد بدهند و پروسه صلح را به‌شکلی حمایت کنند، که ارگ‌نشینان می‌خواهند.
یکی ازان‌ها خانم مسیحی و لبنانی امریکایی‌الاصل رولا غنی بود، که بدون همسر بودن غنی، دیگر هیچ وظیفه‌ی رسمی ندارد، وی در سخنان خود به کنفرانس جینوا گفت‌: زنان افغانستان از صلحی حمایت نمی‌کنند که دران حقوق زنان و دستاوردهای نزده ساله مصون نباشد. وی افزود: جامعه جهانی در مورد پروسه صلح کوشش کند که به‌رهبری به‌اصطلاح دولت به پیش برود.
مقامات رژیم کابل به آن سطحی از انزوای سیاسی، فساد مالی، انحطاط اخلاقی، خیانت ملی و انواع دیگری از تخطی‌ها و دو رویگی رسیده‌اند که اکنون شعارهای دفاع از حقوق زنان را هم برای فساد سیاسی و اهداف شخصی‌شان به کار می‌برند.
رولا غنی که هیچ وابستگی معنوی و عقیدوی با افغان‌ها ندارد، و نه هم مشترکات جغرافیایی و کدام وظیفه رسمی دارد، اما باز هم در برابر جامعه جهانی خود را به‌حدی وکیل مدافع زنان افغان نشان می‌دهد که از بدون کدام آدرس مسئول، در برابر صلح خط سرخ می‌کشد. وی می‌گوید تا آنگاه صلح را قبول ندارم که طالبان از مصونیت حقوق زنان و دستاوردهای نزده ساله اطمینان نداده‌اند.
هدف این‌ها از زمزمه شعار حقوق زنان تنها اینست که توجه جامعه جهانی را به‌خود جلب کنند و برای بقای‌شان دالر و کمک‌های نظامی و سیاسی را به‌دست بیاورند.
وگرنه، افغان‌ها خوب می‌دانند که ارگ ‌نشینان چه حقوقی به زنان داده اند، آیا حقوق زنان اینست که در تمام دستگاه دولتی، به ویژه داخل ارگ، در بدل رشوه جنسی به وظایف گماشته شوند؟ و یا این حقوق‌شان است که عساکر رژیم در نیمه‌های شب داخل خانه‌ها شوند و شوهر، برادر و اطفال شان را بکشند، و یا این حقوق‌شان است که خانم‌های بی‌گناه را بنام القاعده و طالب از خانه پ‌های شان بکشند و به زندان‌ها بیاندازند، و یا این حقوق‌شان است که به گفته سیگار، ناموس بیوه‌های عساکر رژیم در بدل معاشات شوهرهای شان از سوی مقامات رژیم لگدمال می‌شود؟
حقیقت اینست که حقوق زنان در تاریخ افغانستان آن قدر مسخره نشده، چه‌قدری که در رژیم بیست ساله کابل لیلام شده‌است.
مقام اصلی و آبروی زنان و حق تحصیل، کار و دیگر حقوق آن‌ها تنها و تنها در نفاذ کامل شریعت اسلامی مصون شده می‌تواند، که امارت اسلامی به هر صورت به آن متعهد است، و این احسان امارت بر زنان افغان نه، بلکه تعمیل یک حکم الهی است که امارت اسلامی بر خود لازم گردانیده‌است.
زنان افغان، ملت و جامعه جهانی باید متوجه شوند که به گفته‌های نمایشی مقامات فاسد و فریب‌کار رژیم کابل فریب نخورند. زیرا این گفته‌های آن‌ها برای اهداف سیاسی و پوشاندن فسادهای‌شان است.