نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
مادر فلسطینی که جگر‌گوشه‌اش را از دست داده با غم‌واندوهِ زاید‌الوصفی چنین کلماتی بر زبان می‌آورد؛ کلماتی که اشک چشمان را سرازیر می‌کند و دل‌های سخت و قسی همانند صخره‌های سنگ را تکه‌تکه می‌کند؛ اما مسلمانانِ امروزی را تکان نمی‌دهد. مسلمانان عرب که روزی نمادی از شجاعت، شهامت، مردانگی و عزت بودند امروز در برابر […]
مادر فلسطینی که جگر‌گوشه‌اش را از دست داده با غم‌واندوهِ زاید‌الوصفی چنین کلماتی بر زبان می‌آورد؛ کلماتی که اشک چشمان را سرازیر می‌کند و دل‌های سخت و قسی همانند صخره‌های سنگ را تکه‌تکه می‌کند؛ اما مسلمانانِ امروزی را تکان نمی‌دهد. مسلمانان عرب که روزی نمادی از شجاعت، شهامت، مردانگی و عزت بودند امروز در برابر حوادث غزه مُهر سکوت بر لب نهاده‌اند و تنها نظاره‌گر هستند.
مسلمانانِ جهان به ویژه حاکمان کشورهای اسلامی، چرا در برابر این جنایت‌های رژیم اشغال‌گر واکنشی نشان نمی‌دهند؟ آیا این حاکمان فراموش کرده‌اند کسانی که امروز جان‌های شیرین‌شان را بر اثر بمباران، گرسنگی‌وتشنگی و شکنجه‌های گوناگون از دست می‌دهند برادران دینی‌شان و عضو از پیکر این ملت بزرگ اسلامی هستند؟ پس چرا این‌قدر بی‌توجهی و سهل‌انگاری نسبت به برادران خود روا می‌دارند؟ به نظر شما اگر همین جنایت‌ها با غربیان صورت می‌گرفت واکنش سران غربی و حتی خود حاکمان مسلمان چه بود؟ اگر کودکان و زنان غربی همین‌طور قتل‌عام می‌شدند آیا آنان نیز مثل مسلمانان دست روی دست می‌گذاشتند و تماشا می‌کردند؟ اگر ذره‌ای در سخنان این مادر داغدیده غور کنیم بیندیشیم و فکر کنیم و بار معنایی آن را بسنجیم در می‌یابیم که دو میلیارد مسلمان، امروز واقعا سهل‌انگار، عاجز و ناتوان شده‌اند، (إلا ما شاء الله).
این کلمات وقتی توسط این مادر اهل غزه که بیش از ۱۶۰ روز است که از هرطرف زیر حملات کشنده‌ی رژیم کودک‌کش اسرائیلی قرار دارند، فریاد زیاده می‌شود، به ما چه می‌رساند. این سخنان به ما گوش‌زد می‌کند: ای بهترین امت در میان همه‌ی امت‌ها! ای پیروان محمد رسول الله صلی الله علیه وسلم که اشکِ چشمان مبارک پیامبرتان برای جان‌باختن یک کودک جاری شد! حالا امروز اگر کودکان مظلوم و ستم‌دیدهٔ غزه را که از گرسنگی می‌میرند، می‌دید چه می‌کرد؟
ای پیروان خلفای راشدین و حرکت‌کنندگان بر مسیر حضرت عمر رضی‌الله عنه که به خاطر یک کودکی که زودهنگام از شیر گرفته شده بود تا شهریه‌ای به دست آورد می‌گریست و به خودش نهیب می‌زد که چه کودکانی با این کارهای تو مورد ستم قرار گرفته باشند. ای مسلمانان که جمعیت شما در حال افزایش یافتن است؛ اما همت‌تان کاهش می‌یابد، ای عرب‌ها، ای مسلمانان جهان، آیا شما از مشرکین مکه عقب مانده‌اید؛ عده‌ای از مشرکین وقتی دیدند که رسول‌الله صلی الله علیه وسلم و یاران‌شان در شِعب ابی‌طالب گرسنه و تشنه هستند در برابر عهدنامه‌ی بزرگان قریش ایستادگی کرده و آن را ظالمانه خواندند و خواستار رفع تحریم شدند و مراودت با آنان را از سر گرفتند. اما امروزه مسلمانان فلسطینی چندین ماه است که در تحریم هستند، آب و غذای‌شان کاملا به پایان رسیده‌است. کمک‌ها قطع شده‌اند. سازمان‌های کمک‌رسان با مشکل مواجه شده‌اند. طاغوت دوران هربار با فرستادن اسلحه‌ی جدید و وتوی قطعنامهٔ آتش‌بس در شورای امنیت، بر زخم‌های این ملت رنج‌دیده نمک می‌پاشد و در نهایت خود را مدافع حقوق بشر، حقوق زنان و حقوق کودکان جهان می‌داند. این دورویی آشکار و این دوگانگی روشن حالا برای همه‌ی دنیا واضح‌ومبرهن گشته‌است و دیگر هیچ‌کس فریب سخنان چرب و دروغین این کودکان‌کُشان را نخواهد خورد؛ اما افسوس که مسلمانان تا حالا بر این فریب‌کار، دورو و مجرم اعتماد می‌کنند و منتظر هستند تا برای‌شان کاری انجام داد. آیا این افراد، ستم‌های این سفاک را در افغانستان، عراق و سوریه فراموش کرده‌اند. جرائم جنگی و ظلم‌های بی‌نهایت‌شان در افغانستان هرگز فراموش نخواهد شد. مسلمانان بیدار شوید، فقط چنگ‌زدن به ریسمان خدا، اتحاد‌وهمبستگی بین مسلمانان و مواسات‌وهم‌دردی نسبت به هم‌دیگر می‌تواند ما را از این مشکلات برهاند و اتحاد‌وانسجام مسلمانان همان‌طوری که در قرون طلایی اسلام شگفتی آفرید، فعلا نیز بهترین راه‌حل تمام بحران‌ها بالأخص قضیه‌ی فلسطین و توقیف حمام خونی می‌باشد که در غزه به راه افتاده‌است.
خدایا، خودت به داد مظلومان فلسطین و اهل غزه برس! بار الها خودت آنان را از چنگال درنده‌خویان وحشی‌صفت نجات عنایت فرما!
این مطلب بدون برچسب(تکونه) می باشد.
دیدگاهها بسته است.