امارت اسلامی تعهد خود به پیمان دوحه را ثابت کرد

سخن روز: یک سال پیش در همین روز – ده حوت ۱۳۹۸ ه ش – پیمان پایان اشغال میان امارت اسلامی افغانستان و ایالات متحده امریکا امضا شد. به اساس این پیمان، ایالات متحده بر خروج نیروهای عساکر اشغالگر، رهایی تمام زندانیان امارت اسلامی، حذف نام های بزرگان امارت اسلامی از لیست سیاه، توقف عملیات […]

سخن روز:

یک سال پیش در همین روز – ده حوت ۱۳۹۸ ه ش – پیمان پایان اشغال میان امارت اسلامی افغانستان و ایالات متحده امریکا امضا شد.

به اساس این پیمان، ایالات متحده بر خروج نیروهای عساکر اشغالگر، رهایی تمام زندانیان امارت اسلامی، حذف نام های بزرگان امارت اسلامی از لیست سیاه، توقف عملیات های تهاجمی و عدم مداخله در امور داخلی افغانستان تعهد کرد. بالمقابل، امارت اسلامی اطمینان داده است که بندی های جهت مقابل را رها می کند، مذاکرات بین الافغانی را طبق شرایط آغاز می کند، بر نیروهای خارجی حمله نمی کند و به کسی اجازه نمی دهد که خاک افغانستان را بر ضد کدام کشور خارجی به کار ببرد.

اکنون که یکسال از امضای پیمان می گذرد، امارت اسلامی به تمام تعهدات خود عمل کرده، تعداد مشخص زندانیان جهت مقابل را رها نموده، مذاکرات بین الافغانی را آغاز کرده، بر عساکر امریکایی ها حمله نکرده  و نه هم به کسی اجازه داده است که از افغانستان بر امریکا و متحدین آن حمله کند. خود مقامات امریکایی هم می پذیرند که در یک سال گذشته، هیچ عسکر امریکایی کشته نشده است. همچنان در یک سال گذشته، از افغانستان بر غرب هیچ حمله ای نشده است.

برعکس امارت اسلامی، جهت مقابل در یک سال اخیر بیشتر تعهدات خود را عملی نکرده است. با اینکه شرایط برآورده شده، اما هنوز تمام بندی های امارت اسلامی رها نشده و نام کلان های امارت اسلامی نیز از لیست سیاه حذف نشده، همچنان از عملیات تهاجمی علیه مجاهدین و مداخله در امور داخلی افغانستان دست گرفته نشده است.

امارت اسلامی در مقابل سرپیچی های جهت مقابل از حوصله کار گرفته است و بارها جهت مقابل و تائید کنندگان پیمان را تنبیه نموده است که باید سرپیچی از توافقنامه را جدی بگیرند و نگذارند که حلقات جنگ طلب در برابر صلح موانع ایجاد نکنند. پیمان دهم حوت هم به نفع افغانستان، هم به نفع منطقه و هم به نفع جهان است. امریکا باید برای چند تن مغرضان و جنگ طلبان به جنگ بی فایده و پر خساره دوام ندهد.زیرا در بیست سال گذشته ثابت شده است که زورگویی هیچگاه وضعیت را به نفع امریکا تغییر داده نمی تواند.