ادارۀ کابل و تحریف حقایق میدانی

ابوصهیب حقانی
آنچه که این روزها همه شاهد آنند پیشرفت ها و پیروزی های بی وقفۀ مجاهدین اند که لله الحمد به فضل و مرحمت الله تبارک و تعالی، حمایت ملت مجاهد و همت و غیرت فرزندان دلیر اسلام (مجاهدین قهرمان) دامنۀ فتوحات را تا دروازه شهرهای مرکزی ولایات رسانده اند و شهرهای مهم و مراکز ولایت ها را در حلقۀ محاصره خویش در آورده و روز به روز آن حلقه نیز تنگ تر شده و نیروهای وابسته به اشغالگران با آنکه از حمایت کافی نظامی (زمینی و هوایی) از سوی باداران خود برخورداراند؛ ولی بازهم به شکست مواجه شده و هر روزشان بدتر از روز گذشتۀ شان می شود.
در حالیکه حقایق میدانی حاکی از پیشرفت های کم نظیر مجاهدین در شمال و جنوب و بلکه در اقصی نقاط افغانستان است و روزانه بخاطر خلق حماسه های افتخار آفرین، اخبار و رویدادهای امنیتی افغانستان در صدر رسانه ها و محافل خبری قرار داشته و مردم دنیا بطور عاجل اخبار افغانستان را رصد می کنند؛ اما متاسفانه اداره کابل با اخلاق زشت خود ضد آزادی بیان و آزاد گذاشتن رسانه ها و با استفادۀ ابزاری از افراد و ژورنالیست های غیر حرفه ای، حقایق میدانی را تحریف کرده و از طریق رسانه ها عموما چیزی را در ذهن و فکر مردم تبلیغ می کند که کاملا در تضاد با واقعیت ها بوده و بدور از حقیقت می باشد؛ ادارۀ کابل به جای قبول ضعف ها، فسادها، شکست ها، تلفات و آنچه که حقیقتا در میدان های جنگی با آن مواجه است متاسفانه رسانه ها را بلندگوهای دروغگویی شان قرار داده و کاملا برعکس به مردم خبر رسانی می کنند.
مثل همیشه قصد ادارۀ کابل از این کار دو چیز می باشد، یکی روحیه دادن به عساکر خود در میدان های نبرد و همینطور به ملت خوش باور (که بعضا فریب دورغ های حکومت را خورده و یا میخورند) و دوم مقتدر نشان دادن خود برای حامیان بین المللی اش، جهت جلب توجه و کمک های بیشتر مادی و معنوی از سوی آنها، تا کماکان با چاپلوسی و نیرنگ تنور جنگ افغانستان را به نفع اربابان خویش گرم نگاه دارد؛ در حالیکه حقیقتا ادارۀ کابل حتی در همین دو مورد جز خود کسی دیگر را فریب داده نمی تواند؛ چرا که اینک هم عساکر میدان جنگ، هم عموم ملت و هم حامیان خارجی آن، به ضعف و ناتوانی، بی کفایتی و فساد ادارۀ کابل کاملا اطمینان داشته و عاقبت سیاه و تاریک آن ادارۀ فاقد صلاحیت را خوب می فهمند؛ ولی از آنجا که خارجی ها تمام دست آوردشان در افغانستان ایجاد همین ادارۀ بی کفایت و بی صلاحیت بوده است دل شان نمی آید که به آسانی آن را دست تنها رها کنند چون شکست ادارۀ کابل به معنی شکست یک اداره نیست بلکه شکست قطعی ادارۀ کابل به معنای شکست تمام تلاش های استکبار و تجاوز غرب و امریکا به افغانستان تعبیر می شود؛ و آنها هرگز چنین چیزی را تحمل کرده نمی توانند؛ گرچه مجبوراند که بالاخره قبول و تحمل کنند.
لذا تحریف حقایق میدانی که شورای به اصطلاح امنیت ادارۀ کابل این روزها در اولویت کاری خویش قرار داده نه اینکه هیچ نفعی به حال آن اداره نمی کند بلکه هنوز بیشتر موجبات رسوایی و افتضاح برای ادارۀ کابل و حامیان بین المللی اش می شود؛ وقتی ادارۀ کابل در رسانه های خود جار بزند که مثلا طالبان کیلومترها از فلان ولسوالی و مرکز شهر فاصله دارند و مردم حاضر در صحنه شاهد حال باشند و طالبان را در مرکز شهر و یا ولسوالی ببینید اگر یک چشم مردم به رسانه های تحت امر ادارۀ کابل باشد و چشم دیگر شان بر حضور فیزیکی طالبان در منطقه، چه گمان می شود آیا دیگر کسی دروغ های شاخدار ادارۀ کابل و حرف های رسانه های زرخرید آن را قبول کرده و بر اخبار شان اعتماد می کنند؟
هرگز نه، چونکه الله سبحانه و تعالی به ملت عقل، هوش، گوش و هواس داده است و آنها با عین الیقین خود شاهد پیروزی های شکوهمندانۀ مجاهدین در منطقه خود و دیگر کنج و کنار افغانستان می باشند؛ پس جای هیچ دروغ پردازی برای ادارۀ کابل باقی نمی ماند و ادارۀ کابل جز آنکه خود را خسته کند و دست خود را سیاه کرده به روی خود بمالد دیگر هیچگونه نفع و بهرۀ از تحریف حقایق میدانی نخواهد برد.
واقعیت این است که الله متعال وقتی خواسته باشد نظامش را بر زمین حاکم کند اسباب فتح و پیروزی بندگان صالح خود را مساعد می سازد و همینطور وقتی ارادۀ الله رفته باشد باطلی را از روی زمین برچیند اسباب ذلت و رسوایی و ختم آن را نیز توسط همان بندگان صالح و شجاع، و هم توسط خود اهل باطل مساعد می کند؛ که ادارۀ کابل یک نمونه ای عملی است که این روزها دچار مقدرات الهی شده و به شکست قطعی و نهایی خویش رسیده است. ان شاء الله تعالی
به امید آن روز!