آه رهبر شهیدم …!

به مناسبت سالگرد شهادت عالیقدر امیرالمومنین شهید ابوصهیب حقانی مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِیلًا – الأحزاب : ۲۳ گاهی شنفتن بعضی خبرها سخت و ناگوار کننده و غیر قابل باور است؛ ولی انسان از پذیرش و قبول آن چاره ای ندارد، تنها […]

به مناسبت سالگرد شهادت عالیقدر امیرالمومنین شهید

ابوصهیب حقانی

مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِیلًا – الأحزاب : ۲۳

گاهی شنفتن بعضی خبرها سخت و ناگوار کننده و غیر قابل باور است؛ ولی انسان از پذیرش و قبول آن چاره ای ندارد، تنها چیزی که به مسلمان قوت قلب بخشیده و مومن با توسل و تمسک به آن تسکین می شود کلام جاویدان الله پاک و فرامین ارزشمند رسول معظم اسلام صلی الله علیه و سلم اند که با تلاوت آیات قرآن کریم و مطالعه احادیث گهربار رسول اکرم صلی الله علیه و سلم در باب مرگ، شهادت، زندگی فانی دنیا، فضیلت صبر و استقامت و اینکه دنیا میدان امتحانات الهی است که اگر مسلمان در هر حالت مطیع فرمان های حق سبحانه و تعالی و عامل به سنت های نورانی رسول او باشد بدون شک تحمل هر نوع غم و اندوه بر وی آسان و گوارا می شود.

خبر شهادت رهبر شهیدم (عالیقدر امیرالمومنین منصور صاحب رحمه الله) از جمله آن اخبار سخت و ناگوار کننده بود (این خبر) شاید تحمل شود؛ اما رفتن زودهنگام ایشان شوک سختی بود که جز حسبنا الله و نعم الوکیل و آیات و احادیث وارده درباره صبر و استقامت هیچ سخن دیگری آدم را تسلی نمی دهد؛ رهبر فرزانه ای که عمرش را وقف جهاد فی سبیل الله و اعلای کلمه الله نموده بود.

آه رهبر شهیدم …!

رفتید و با رفتن تان قلب سربازان خود را غمگین و چشمان شان را به اشک، و نگاه شان را تا ابد به سوی خود دوختید، رفتید ولی در دل سربازان خود چنان جایگاه بسی ارزشمند کسب نموده بودید که هرگز فراموش شدنی نیست.

آه رهبر شهیدم …!

دوست داشتیم باشید و ما را همواره با فرمان های خود در مسیر جهاد و انقلاب یاری برسانید تا به آرمان امت اسلامی و شهداء برسیم، دوست داشتیم در غمها و شادی ها و مخصوصا لحظات خوش فتوحات فرزندان امارت اسلامی در کنارشان باشید و چشمان تان مثل سایر امت اسلامی با پیروزی های روز افزون و درخشان سربازان اسلام بر قشون کفار و غلامان شان خنک و قلب نازنین تان شاد و خوشحال شود.

آه رهبر شهیدم …

یک دنیا کفر متوجه شما ابرمرد غیور بود، دشمنان تان با شهادت شما به عظمت تان اعتراف کردند، و امت اسلامی به قدر و قیمت تان باور داشته و یقین کرده و به شهادت شما افتخار می کنند.

آه رهبر شهیدم …

در این سالها لحظه ای آرام ننشستید و تمام وقت متوجه جهاد مقدس افغانستان بوده و شب و روز چون امیران صدر اسلام از حال امت اسلامی غافل نبوده و جهت کسب افتخار برای امت اسلامی از هیچ تلاشی دریغ نکردید، نمی خوابیدید چون می دانستید دشمن مکار و فریب باز، بیدار است و هر لحظه به کمین تان نشسته، و شما و اهداف و آرمان والای تان را تحمل کرده نمی تواند.

آه رهبر شهیدم …

خبر شهادت شما سربازان تان را جگرخون ساخته و دگرگون نمود؛ اما خون سرخ و با افتخار شما عزم ها را جزم و در روحیه فرزندان اسلام و سربازان فداکار تان تاثیر مثبت و عظیم خواهد گذاشت و بر خون سرخ شهدای اسلام و شما تا تحقق آرمان تان با نایب لایق شما بر شهادت و اطاعت بیعت می کنند و ان شاء الله شهادت شما ای فرزند رشید اسلام باعث تقویت و تنومندی هرچه بیشتر درخت تنومند اسلام گردیده و سرآغاز مبارزه با عزمی فولادین و راسخ تر علیه کفار و مزدوران شان خواهد شد.

رهبر شهیدم …

دشمنان صلیبی که شما را به درجۀ رفیع شهادت رساندند در واقع همان قاتلان حرفه ای و جنایتکاری اند که هزاران در هزار افغان مظلوم و بی گناه، و مسلمانان عاجز و بی کس را در سرتاسر دنیا شهید و بی خانمان ساخته اند، آنان گمان بردند که با برداشتن شما از صفحۀ گیتی به اهداف شوم خود نزدیک تر شدند؛ اما کور خواندند بلکه با شهادت پر افتخار شما هزاران شیفته و دلباختۀ اسلام و شهادت رهسپار جهاد و ایستادگی می شوند؛ کفار، گمان بردند که یک منصور بود و شهید ساختند؛ ولی غافل از اینکه با خون سرخ منصور هزاران منصور دیگر سر برآورده و راه پر افتخار منصور را تا نیل به شهادت و یا تحقق آرمان منصور خواهند پیمود.

آه رهبر شهیدم …

خوش به حال شما که با شهادت پر افتخارتان به قافلۀ شهدای اسلام و رفتگان افتخار آفرین امت اسلامی بالخصوص یار غار و محبوب قلب خود عالیقدر امیرالمومنین ملامحمد عمر مجاهد رحمه الله پیوستید و فراق شما از ایشان چندان طول نکشید؛ اما ایکاش رهبرم می بودید و درختی که به زحمت و فداکاری فراوان، شما و امیرالمومنین فقید رحمه الله غرس نموده بودید را آن هنگام که به بار می نشست را مشاهده می کردید و ایکاش تا سالهای سال در قید حیات می ماندید.

اللَّهُمَّ اغْفِرْ لَهُ، وارْحمْهُ، وعافِهِ، واعْفُ عنْهُ، وَأَکرِمْ نزُلَهُ، وَوسِّعْ مُدْخَلَهُ، واغْسِلْهُ بِالماءِ، والثَّلْجِ، والْبرَدِ، ونَقِّه منَ الخَـطَایَا، کما نَقَّیْتَ الثَّوب الأبْیَضَ منَ الدَّنَس، وَأَبْدِلْهُ دارا خیراً مِنْ دَارِه، وَأَهْلاً خَیّراً منْ أهْلِهِ، وزَوْجاً خَیْراً منْ زَوْجِهِ، وأدْخِلْه الجنَّهَ، وَأَعِذْه منْ عَذَابِ القَبْرِ، وَمِنْ عَذَابِ النَّار.