آه، ای رهبر آزاده‌ ام

ابوجهاد برابچه‌ ای چه زیبا بود و دلربا، روزهایی که نعره‌های عمرگونه‌ی عمرِ ثالث، کاخ‌نشینان دنیا را به لرزه انداخته بود. و چه شیرین بود لحظاتی که جانشین عمر ثالث، اخترِ رخشان و فروزنده‌ی جهان اسلام، ملا اختر محمد منصور (رحمه الله) راه جهاد را ادامه می داد و رعبی بر دل دشمنان انداخته بود. […]

ابوجهاد برابچه‌ ای

چه زیبا بود و دلربا، روزهایی که نعره‌های عمرگونه‌ی عمرِ ثالث، کاخ‌نشینان دنیا را به لرزه انداخته بود. و چه شیرین بود لحظاتی که جانشین عمر ثالث، اخترِ رخشان و فروزنده‌ی جهان اسلام، ملا اختر محمد منصور (رحمه الله) راه جهاد را ادامه می داد و رعبی بر دل دشمنان انداخته بود.

اما چه زود این بهار به سر آمد و چقدر زود این گلشن از دست رفت.

منصورا، ای رهبر فرزانه ‌ام! رفتی و با رفتن خویش داغی بر دل ما نهادی. رفتی و با رفتن خویش فرزندان معنوی‌ات را در سطح جهان یتیم ساختی.

چه فرزندانی که بی‌پدر شدند، چه پیرانی که بی‌پسر شدند و چه مادرانی که جگرگوشه‌شان را از دست دادند.

آه، چه غم سنگین و جانکاهی بود. غمی که کمرها را شکست و قلب‌ها را پاره نمود.

اما چه زود التیام یافت این زخم عمیق، و چه زود تندرست شد این جُرح کاری.

جانشینت، این امیر لایق و فرمانده‌ی دانا، شیخ هبه الله (حفظه‌الله) مرهمی شد بر زخم فرزندانت. او با صلابت و ایمانش، استقامت و پایداری‌اش ثابت نمود که این کشتزار، بی دهقان نشده است.

منصورا، ای رهبر فداکارم! خون پاک، بدن سوخته و جسم تکه‌پاره‌ات به هدر نرفت. دشمن گمان می کرد که این حرکت، شخص محور است و با کشته شدن رهبر، اجزایش متلاشی و اعضایش پراکنده می شوند. غافل از اینکه این حرکت، حرکتی ربانی است که مدار آن قرآن است و تا زمانی که بر محور قرآن کریم حرکت کند زوال‌پذیر نخواهد بود. محمد رسول‌الله (صلی الله علیه و سلم)- وفات کرد، اما این دین بیش از پیش ترقی یافت و پله‌های پیروزی را با سرعت نور پیمود.

رهبر فقیدم! خون پاکت نتیجه داد و اینک به اعتراف دشمن زبون، بیش از هفتاد در صد از این خاک طاغوت‌ستیز زیر سیطره و حاکمیت امارت اسلامی قرار دارد.

رهبر آزاده‌ام!

ای کاش می بودی تا چشمانت را با فتوحات مجاهدان جان بر کف، خنک می کردی. کاش می بودی تا با مشاهده‌ی حاکمیت شریعت و قانون اساسی اسلام، جانی تازه می یافتی. کاش می بودی تا با مشاهده‌ی ذلت و خواریِ اجیران و مزدوران حلقه به گوش‌شان به لذت و فرح دست می یافتی.

نبود شما ما را رنج می دهد و قلب های مان را می فشارد، اما چیزی که مایه‌ی تسکین ماست و نوشدارویی بر زخم‌های مان است اینکه : راه شما هنوز پُر رهرو است، منهج‌تان روز به روز در حال وسعت و گسترش است. نهالی که امیر مؤمنان، ملا محمد عمر مجاهد (رحمه‌الله کاشته) بود و شما با خون‌تان آن را آبیاری کرده بودید، این نهال حالا برای خود درخت تنومندی شده است، پر از شکوفه و برگ‌های سبز، و نزدیک است که میوه‌های لذیذش، کام اسلام‌خواهان و شریعت‌مداران را شیرین کند.

وَاللَّهُ غَالِبٌ عَلَى أَمْرِهِ وَلَکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ – یوسف : ۲۱

نکته : ضمایر مخاطب، از قبیل خطاب شعری هستند و ربطی به ندای غائب ندارند.