اشکی از برای قربانیان بمباردمان های قندز

کجا هستند میدیا های اجیر؟ و کجا هستند ماتم زدگان فیسبوکی؟ پس از ۱۶ سال، هنوزهم B52 های نظام دموکراسی بمب میریزند، و سکوت ذلتبار بر ایشان حاکم هست! آن های که مرض بی درمان «وابستگی» دارند، مرض شان غیرقابل علاج می باشد! به آنها نباید وقع گذاشت؛ آنها را بگذارید تا همچو اسلاف شان، در همان […]

کجا هستند میدیا های اجیر؟
و کجا هستند ماتم زدگان فیسبوکی؟

پس از ۱۶ سال، هنوزهم B52 های نظام دموکراسی
بمب میریزند، و سکوت ذلتبار بر ایشان حاکم هست!

آن های که مرض بی درمان «وابستگی» دارند،
مرض شان غیرقابل علاج می باشد!
به آنها نباید وقع گذاشت؛
آنها را بگذارید تا همچو اسلاف شان،
در همان مرض «وابستگی» جان دهند!

اما شما!
شما های که، خود را مجاهد می نامید، شما ها کجا هستید؟
این چه نوع جهاد است که آنرا در برابر «یک متجاوز» جایز، و در برایر «متجاوز دیگر» ناجایز می شمارید؟
آیا فردای روز قیامت در برابر خالق هستی چه جوابی خواهید داشت؟
واقعاً که می گویید که این جنگ، «برادر کشی» بود؟
آیا خواهید گفت که کشور مان در اشغال قرار نداشت؟
آیا خواهید گفت که جهاد وجه شرعی نداشت؟
آیا خواهید گفت که این حکام اجیر، نمایندگی از ملت می نمودند؟
آیا خواهید گفت که برای تحکیم این نظام، خود را ملزم می شماریدید؟

پس به یقین که «ضمیر» های تان مرده است؛
«بصیرت حق» از چشمان تان رخت بسته است؛
«آواز حق» بر شنوایی تان بی اثر گشته است؛
«قلب» های تان، دارد روشنایی اش را از دست می دهند!
چونکه!:
چونکه شکم های تان، از غذا های «متجاوزین» پُر و خالی می شوند!

بلی! پُر و خالی؛

مستقیم و یا غیرمستقیم؛

رسمی و یا غیررسمی!

تنویر