نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
مجاهدان و مبارزان راه خدا و قهرمانان دین مبین اسلام در طول تاریخ اسلام، همواره در میدان جهاد و سنگرِ مبارزه، تحمل و شکیبایی شگفت‌انگیزی از خود نشان داده و می‌دهند. آنان در طول دوره‌های طولانی مبارزه و جهاد در سخت‌ترین شرایط موجود با کم‌ترین امکانات، روزها و شب‌های زیادی را بدون شکوه و گلایه و بدون هیاهو و جنجال، سپری نموده و برای رضا و خرسندی خداوند، صبر نموده و به مسئولیت سنگین و وظیفهٔ حیاتی خود ادامه می‌دهند. کم‌بود امکانات و نداشتن وسایل رفاه و آسایش برای آنان اصلا مهم نیست. آنان نه انتظار داشتن رخت‌خواب گرم و نرم دارند، و نه توقع سفره‌های رنگین و تناول غذاهای متنوع و میوه‌های رنگارنگ.
بلکه همهٔ تلاش و کوشش‌شان، واردنمودن تلفات سنگین و انجام حملات علیه دشمنان خدا و بدخواهان اسلام است. داشتن اسلحهٔ مناسب، و از پای درآوردن دشمنان خون‌خوار و حیوان‌صفت، بزرگ‌ترین آرزوی‌شان است.
خوابیدن در دشت و دامنهٔ کوه، در میان سنگ‌ها و بوته‌ها، با شکم نیم‌گرسنه زیر چادرهای کهنه، خوردن تکه‌های نان خشک و نوشیدن آب گرم و کمین‌زدن در شب‌های تاریک و سرد زمستان، یا به کمین‌نشستن در زیر آفتاب سوزان تابستان برای غافل‌گیرکردن دشمن، برای‌شان از گذراندن شب زفاف در حجلهٔ عروسی هم خوشایند و لذت‌بخش‌تر هست.
خلاصهٔ کلام این‌که، مجاهد و مبارزه با کم‌بود، نبود، فقر و ناداری عادت کرده و در مقابل این‌چنین موارد، صبور است، و با آغوش باز چنین حالاتی را پذیرفته و با طیب خاطر آن را پشت سر می‌گذراند.
اما بزرگ‌ترین ترس و واهمه آن است که پس از پیروزی و به قدرت‌رسیدن و نشستن بر اریکهٔ سلطنت، درب رفاه و آسایش و تجملات دنیا، به روی مجاهدان باز گردد. در چنین شرایطی استقامت‌کردن بر آرمان‌های جهادی و ماندن بر آموزه‌های اسلامی و اساسنامه‌های انسانی، بسیار سخت و دشوار خواهد بود.
آری، صبرکردن بر گرسنگی، تشنگی، گرمی، سردی و… شاید برای دیگران بسیار سخت باشد؛ اما برای مبارزان راه خدا و مجاهدان دین اسلام، بسیار آسان است؛ اما با وجود فقر، ناداری، جیب‌های خالی و هزینه‌های سرسام‌آور زندگی، صبرکردن در برابر اموال ملی و دارایی‌های بیت‌المال بسیار دشوار است. در اختیارقراردادن منزل، ماشین و امکانات دولتی‌ای به کارمندان و مدیران دولت، ممکن است که بسیار دل‌چسپ و لذت‌بخش باشد و نفس مجاهد را برای رسیدن به امکانات بیشتر و دست‌یافتن به جایگاه بالاتر وسوسه و تحریک کند، به قول معروف: «چون گل بسیار بود، پیران بلغزند»
آری، فراهم‌شدن امکانات عالی و در دسترس‌بودن اموال ملی ممکن است بسیار وسوسه‌انگیز بوده و انسان وارسته و فرهیخته را هم به سوی خود بکشاند و محبت و دل‌باختگی به آن‌ها انسان‌های خودساخته را گرفتار خود کند.
پس مجاهدان اسلام که اکنون لباس رزم را کنار گذاشته و لباس خدمت به ملت را بر تن کرده‌اند، بسیار مواظب باشند که فریب دنیا و لذت‌های زودگذرش را نخورده و در دام آن گرفتار نشوند، بلکه همواره گذشته را در نظر داشته باشند که خود و دوستان شهیدشان برای رسیدن به آرمان‌های اسلامی و دینی خود چه زحمت‌هایی را به جان خریده و با چه مشکلات و سختی‌های بسیاری دستوپنجه نرم کردند، و با چه خون‌های پاک و اجساد تکه‌تکه‌ای به این موفقیت رسیده‌اند؛ زیرا انسان‌های موفق هیچ‌گاه گذشتهٔ خود را فراموش نمی‌کنند.
روایت است که روزی حضرت ابوهریره -رضی‌الله‌عنه- بینی‌اش را با تکه‌‌پارچهٔ ابریشمین پاک کرد و بلافاصله به یاد گذشته‌اش افتاد و با چشمان گریان و حسرت و افسون فراوان خطاب به خودش گفت: «ابوهریره؛ می‌بینم که امروز دماغ خود را با تکه‌پارچه‌های نرم و مرغوب، پاک می‌کنی. مگر گذشته‌ات را فراموش کرده‌ای که از فرط گرسنگی غش کرده و بر زمین می‌افتادیم؟…»
مجاهدان مخلص و مبارزان مؤمن هم همواره باید گذشتهٔ خود را به یاد آورده و بدانند که همان صبر و شکیبایی و تحملی که در برابر فقر و ناداری داشته‌اند، باید در همان حد و فراتر از آن در برابر نعمت‌ها و رفاهیات دنیا صبر کرده و از گرفتارشدن در دام آن پرهیز کنند.
گرفتارنشدن در محبت دنیا و آلوده‌نشدن در منافع نامشروع چنان جدی است که رسول خدا -صلی‌الله‌علیه‌وسلم- هزار و چهارصد سال پیش، امت خود را نسبت به آن هشدار داده است. چنان‌که در صحیحین آمده است که ایشان فرمودند: « فَوَاللَّهِ مَا الفَقْرَ أَخْشَى عَلَیْکُمْ، وَلَکِنْ أَخْشَى عَلَیْکُمْ أَنْ تُبْسَطَ عَلَیْکُمُ الدُّنْیَا کَمَا بُسِطَتْ عَلَى مَنْ کَانَ قَبْلَکُمْ، فَتَنَافَسُوهَا کَمَا تَنَافَسُوهَا، وَتُلْهِیَکُمْ کَمَا أَلْهَتْهُمْ».
من از گرفتار‌شدن‌تان به فقر و ناداری هراس ندارم، بلکه هراس من از آن است که دنیا همانند امت‌های پیشین بر شما گسترده شود و شما در گردآوردن آن با هم رقابت نموده و از پاس‌داشت اهداف والا و آرمان‌های بلند خود، غافل شوید.
آری بزرگواران! آرمان بزرگ و اهداف عالی با خون و جان هزاران جوان به دست آمده و نیاز به نگهداری و پاس‌داشت دارد. مبادا گردآوردن اموال مشروع و نامشروع ما را از پاس‌داشت و نگهداری آن غافل سازد و این دستاوردهای بزرگ نابود و برباد گردند.
دیدگاهها بسته است.