مواظب جریانات انحرافی باشیم

حکمت الله حکمت

مولانا اعظم هاشمی، یکی از علمای مهاجر ترکستان و متولد ۱۹۱۰ بود. او ۲۱ ساله بود که به سفارش مادر عالمه‌ اش رهسپار دیار هجرت و شبه قاره هند شد. او پس از تحصیل علم و دانش زمانی که کشور جدید پاکستان تأسیس شد، راهی کراچی شد و در همین شهر بقیه عمرش را گذراند. مولانا هاشمی سالها به زبان اوزبیکی در رادیو پاکستان برنامه ارائه و اجرا می کرد. در همان سالهای اقامتش در پاکستان، وبای کمونیسم و سوسیالیسم از افغانستان به پاکستان رسیده بود و برخی به ظاهر علما و دانشمندان در مقام دفاع از نظام سوسیالیسم برخاسته بودند. هاشمی وقتی این وضعیت را دید به یاد دوران پیش از اشغال ترکستان و آسیای میانه افتاد که چگونه برخی از ملانماها برای سوسیالیسم و کمونیسم دلیل و حجت شرعی می تراشیدند و سعی می کردند مردم دیندار را از نظر فکری و دینی به انحراف بکشانند. هرچند توفیق چندانی نداشتند، اما به نوعی زمینه ساز حضور کمونیست ها در آن بلاد بودند. همین امر انگیزه ای شد برای آقای هاشمی که کتابی بنویسد و خاطرات و سرگذشت خونین آن دیار را بنویسد. حقیقتا مطالعه این نوع کتاب ها درس ها و عبرت های زیادی برای ما دارد که به هوش باشیم.

به هر کشور اشغال شده و تاریخ آن اگر نگاهی بیندازیم، می بینیم عساکر اشغالگر پیش از یورش نظامی تلاش کرده اند هجوم و حضور غاصبانه خود را توجیه کنند، برای اقناع افکار عامه تلاش کنند و از خائنان و شکم پرستان غدار کار بگیرند. بعد از اشغال هم این پروسه با شدت بیشتری ادامه پیدا می کند و زورمندان اشغالگر با تطمیع و تهدید افراد بیشتری را با خود همراه می کنند.

حال اگر به اوضاع افغانستان نظری اجمالی بیفکنیم، خواهیم دید چگونه جریانات مختلف در ساحات گوناگون تقویت می شوند تا در آتش اختلافات بدمند و افکار عامه از جنایات اشغالگران و فساد مزدورانشان غافل شوند. بالاخره روزی خواهد رسید که اشغالگران به کشورهایشان بازگردند و حکام مفسد با چهره فاسدشان می مانند. اما لازم است علمای دینی، اندیشمندان و دانشوران و نویسنده گان بیدار و هوشیار باشند تا بعضی تحت عناوین فریبنده و شعارهای خوش نما جوانان و محصلان ما را به ضلالت و گمراهی دچار نگردانند. باید افکار جدید را با حساسیت وارسی و بررسی نمود و در صورت مشاهده انحراف، با حمکت و موعظه حسنه و مجادله بالخیر مردم را برحذر داشت. نباید فراموش کرد که برای نفوذ در کشور، بدخواهان از نقاط ضعف سوء استفاده می کنند. از فقر و ناداری و کمبودهای اعماری و ارتباطی، ضعف در تعلیم و تربیه و… کشور نباید سوء استفاده شود و به بهانه های فرهنگی، رفاهی و خدماتی به فکر و دین مردم هجوم برده شود. این ممکن نیست مگر با بیداری و هوشیاری متولیان امور دینی و فرهنگی و دینی. متأسفانه چه بسیار افرادی به قصد حاصل نمودن پناهندگی یا شهروندی کشورهای اروپایی اعلام کرده اند مسیحی شده اند. برخی عسکر کرایه ای و اجیر برای جنگ سالارها می شوند که یا دشمن دین هستند یا از نظر فکری و دینی با ما دشمنی دارند. بعضا فرقه های منقرض شده صدر اسلام با عناوین جدید ظهور می کنند و هرچند ممکن است طرفداران زیادی اطرافشان دیده نشوند، اما نباید فراموش کرد که کار فکری تدریجی است و آنها کم کم بر تأثیرگذاری خود می افزایند و ما وقتی چشم باز می کنیم که دیگر دیر شده است.

با سپاس از شماره ۴۲ مجله حقیقت