علما و دلسوزان پاکستان به مسئولیت خود عمل کنند!

در روزهای اخیر متاسفانه شاهد آن بودیم که ارتش پاکستان حرمتِ ماه مبارک‌رمضان را نادیده گرفته و به حریم همسایه خود حمله نموده و به‌بهانه‌ی مبارزه با مخالفان مسلح خود، مردم ملکی و بی‌گناه را به خاک و خون کشیده است.
این اقدام ناسنجیده‌ی ارتش پاکستان می‌تواند تأثیر بسیار بدی در آینده‌ی دیپلماتیک دو کشور داشته باشد؛ زیرا ملت و دولت افغانستان قطعاً چنین اقدامی را بر‌نتابیده و حق انتقام و مقابله به‌مثل را محفوظ دانسته و در صورت نیاز در زمان مناسب واکنش نشان خواهند داد.
پس از پیروزی امارت‌اسلامی در افغانستان؛ این برای چندمین‌بار است که ارتش پاکستان اقدامات تحریک‌آمیزی علیه امنیت کشورِ همسایه خود انجام می‌دهد و دو ملت و کشور را در معرض جنگ خانمان‌سوز و خطرناکی قرار می‌دهد؛ در این شرایط سخت و پیچیده؛ نخبگان، سیاست‌مداران، دانشمندان و دلسوزان پاکستان باید وارد عمل شده و به وظیفه خود عمل نموده و جلوی اقدامات تحریک‌آمیز ارتش را بگیرند و نگذارند که اقدامات فراقانونی و جنگ طلبانه‌اش را ادامه دهد.
آنان به نیکی می‌دانند که پس از تأسیس پاکستان و ایجاد مرزبندی جدید و تعیین خط کذابی دیورند؛ مردم افغانستان نسبت به دوستی و حسن همجواری دولت و ارتش پاکستان اعتماد و اطمینانی خود را از دست داده‌اند و در هنگام حملهٔ آمریکا، ارتش پاکستان همکاری همه‌جانبه را انجام داده و امکانات و خاک خود را در اختیار ارتش متجاوز آمریکا قرار داد و بسیاری از نیروهای زبده و متخصص امارت‌اسلامی را دستگیر نموده و به اختیار دشمن سپرده بود.
اکنون هم برای فشار بر امارت‌اسلامی و باج‌خواهی، به اخراج ظالمانه‌ی مهاجران روی آورده و پس از آن به حملات کور علیه شهروندان افغانی اقدام کرده است.
نخبگان و سیاست‌مداران پاکستان به خودی می‌دانند که ارتش پاکستان آدرس غلط می‌دهد؛ زیرا مخالفان مسلح پاکستان در خاک خودِ پاکستان قرار داشته و از همانجا به مبارزه علیه ارتش پاکستان می‌پردازند؛ ارتش اگر دنبال مبارزه با مخالفان مسلح خود است باید به پایگاه‌های نظامی آنان در خاک خود حمله کند نه به مناطق مسکونی در خاک همسایه.
آری، همه به درستی درک می‌کنند که در صورت ادامه اقدامات نابخردانه‌ی ارتش پاکستان و بروز جنگ شاید بازنده‌ی جنگ مشخص نباشد؛ اما برنده‌ی جنگ قطعاً نه ارتش پاکستان و نه ملت پاکستان خواهد بود؛ بلکه دشمنان قسم‌خورده‌ی دو کشور برنده این جنگ خواهند بود؛ چون اختلاف انداخته و جنگ را شعله‌ور کرده و دو ملت را به خاک‌و‌خون کشیده و دو کشور را تباه و نابود خواهند ساخت.
سیاست‌مداران و نخبگان پاکستان نباید منفعل و ساکت و خاموش بمانند؛ بلکه پای در میدان نهاده و در برابر اقدامات ظالمانه‌ و جاهلانه‌ی ارتش در اخراج مهاجران و پناهندگان و حمله و تجاوز به خاک همسایگان ایستاده و مانع اقداماتش شوند.