جهانیان! به اجساد شهدای‌مان بنگرید

همگام با عاشقان شهادت/ بخش۱۲

ابویحیی بلوچی

بخش یازدهم (بخش گذشته): کرامات اولیاء در میادین جهاد

ذات منان بر بندگان خاص و جان‌فدایش منت‌های عظیمی نهاده، احسانا و کرامتا خصایصی در وجودشان به ودیعه گذشته تا جنس‌شان را از جهانیان متمایز کند. در حلقات قبلی این سلسله مبارک، کرامت‌های مختلفی که مختص مجاهدین و شهدا هستند از بوی مشک خون شهدا تا نزول سکینه و نصرت الهی بیان کردم، حال، می‌خواهم از کرامتی حرف بزنم که مختص شهدا هست و همۀ اهل باطل و کفار از دیدن این کرامت انگشت حیرت به دهان گرفتند و آن سالم‌ماندن اجساد شهدا در قبور هست.

عموما جسد شهدای اسلام را، بر خلاف اجساد مردگان عموم مردم، خاک خراب نمی‌کند و اجسادشان تروتازه همانند روز شهادت هستند.

یکی از اصحاب کرام که پدرش در جنگ احد به شهادت رسید، در حدیثی بیان می‌کند که: من سه بار قبر پدرم را به دلایل مختلفی انتقال دادم، در خلال این چند سال، هربار که جسد پدرم را از قبر خارج می‌کردم، آن را تازه می‌دیدم و خون‌ بر روی زخم تازه بود.

ده سال قبل، شهید نعمت الله معروف به عمر از مجاهدین دلاور ولایت نیمروز که فعالیت‌های مختلف جهادی در این ولایت کرده‌بود و در راه الله متعال با مشکلات متنوعی دست‌وپنجه نرم کرده‌بود، در چاپه‌ای در ولایت هلمند تیر خورد و خود را در رود انداخت، دوستان شهید، بعد از خارج‌ کردن جسد ایشان از آب، او را موقتا، در جایی مشخص بخاطر نامساعد بودن فضا و وجود هواپیماهای بی‌سرنشین، دفن می‌کنند‌. شهید بعد از یک هفته به خانه‌اش منتقل شد، نزدیکای مغرب موتر‌های حامل شهید به خانه رسیدند و جسد شهید بعد از مغرب تا پاسی از شب وسط خانه گذاشته بود، دوستان و آشنایان اطرافش حلقه زده‌بودند، شهید همانند فردی که خواب هست، لباس به‌تن، با جسمی سالم گویا خواب است و هنوز روحش پرواز نکرده‌است‌.

جسد شهید در حالی سالم بود که چند روز از شهادتش گذشته‌بود و در خلال این چند روز دفن شده‌بود، اما به هیچ وجه اثر تعفن وبدبویی در وجودش نبود‌. الله متعال رحمت‌های‌ بی‌کرانش را به روح آن شهید دلاور ارزانی دارد و ما را به او برساند.(روحش شاد و یادش گرامی)

شهید انس رحمه الله، آن مجاهد خوش‌ذوقی که در فراه به همراه شهید اویس بنیامین به شهادت رسید، را با لباس‌هایش دفن کردند، بعد از چند روز پدر شهید جسد را طلب می‌کند تا به منطقۀ نزدیک خانه‌اش انتقال داده‌شود، وقتی بعد از تقریبا یک هفته جسد شهید را از قبر بیرون می‌کنند، جسدش سالم هست و خون از محل زخمش جاری هست. دوستانی که در محل حاضر بودند از این صحنۀ مؤثر فیلم‌برداری کردند و آن‌را ذخیره و پخش‌کردند، هنوز کلیپش دست‌به‌دست می‌شود و تاثیر بی‌انتهایش را بر قلوب مشتاقان شهادت می‌گذارد.

جسد مبارک شهید حاجی امیر صاحب؛ از مجاهدان و بزرگان ولایت نیمروز که در ولایت فراه ولسوالی بالابلوک به شهادت رسید، بعد از سه روز به نیمروز انتقال پیدا کرد، همان تازگیِ هنگام شهادت را داشت و حتی ذره‌ای اثر تغییر بر جسد مبارکش ظاهر نمی‌شد.

قبر شهید قهرمان ولایت فراه؛ زید رحمه الله را بعد از یک سال به مکان دیگری انتقال دادند، نه تنها جسد این شهید نپوسیده‌بود بلکه چنان تازه بود که خون روی زخمش تازه بود.

در مقابل، اجساد طرف مقابل ما در آن واحد خراب و بودار می‌شوند، تا بطلان خودشان و افکارشان برای همه هویدا شود.

شیخ سعد الله بلوچی؛ نویسنده امارت اسلامی در یکی از مقالاتش خاطره‌ای بیان می‌کرد که: جسد قومندانی بعد از کشته‌شدن چنان بودار و خراب شده‌بود که تا فرسخ‌ها بوی متعفنش فضا را پر کرده‌بود.

در زبان عربی قولی هست که می‌گویند: بیننا و بینکم الجنائز یا أهل الباطل، یعنی در حقیقت یکی از مشخص‌کنندگان حقانیت گروه‌ها، همان اجساد و جنازه‌های مردگان دو طرف هستند. ذات غیور الهی هیچ گاه بنده‌اش را که جانش را به او فروخته‌اند در برابر جهانیان رسوا نمی‌کند.