جهاد معاصر افغانستان از نگاه شریعت/رهایی زندانیان در روشنی تاریخ اسلام و اهمیت شرعی آن/بخش دوم

مفتی عبدالله رشاد افغانی / ترجمه : حبیب زاده

بخش اول مقاله را با کلیک بر اینجا مطالعه نمائید

فریاد وا معتصماه و فتح عموریه :

در زمان خلیفه عباسی معتصم بالله، پسر هارون الرشید، یک شخص رومی یک زن عرب را در عموریه (ترکیه کنونی) لت کرد. آن زن از ناتوانی، فریاد وا معتصماه را بلند کرد. یک عرب فریاد این زن را شنید و ماجرا را به معتصم بالله رساند.

معتصم بالله لشکر بزرگی را برای گرفتن انتقام آن زن آماده کرد و به سوی عموریه حرکت نمود. هرگاه به آنجا رسید، بر دشمن حمله نموده عموریه را فتح کرد و به داد آن زن مظلوم رسید.

این واقعه را تواریخ نقل کرده اند، اگرچه سند آن محل بحث است، اما اینقدر ثابت می شود که یک حاکم مسلمان صدای مظلومیت یک زن مظلوم مسلمان را شنید و به هدف انتقام گیری بر عموریه حمله نموده، آن شهر بزرگ را فتح نمود.

در گذشته، مسلمانان برای رهایی اسیران خود، همه نیروی نظامی شان را به کار می بردند. زیرا رها ساختن اسیران اسلام را وجیبه شرعی می دانستند.

علامه قرطبی – رحمه الله – فرموده است : رها ساختن اسیران بر تمام مسلمانان واجب است، خواه به زور باشد یا در بدل پول. تفسیر قرطبی ۲۵۷/۵

فتح پر افتخار سیند نیز به هدف رهایی چند تن اسیران مسلمان رخ داد :

در دوره خلافت ولید بن عبدالملک، بعضی تاجران عرب در مناطق ساحلی سیند (ایالت کنونی پاکستان) زندگی می کردند. آن ها دران جا ازدواج هم کرده بودند. هرگاه آن ها وفات شدند و بیوه ها و یتیمان شان باقی ماندند. حاکم منطقه، آن زنان و کودکان را با تحایف زیادی از راه دیبل (منطقه ای در نزدیک کراچی کنونی) با دیگر مسلمانانی که از راه بصره، ارادهء حج را داشتند، بر هشت کشتی سوار و روان نمود. اما امواج تند هوا، آن ها را به ساحل سیند آورد و دران جا از سوی دزدان دریایی سیند اختطاف شدند. حجاج دران زمان والی عراق بود. وی از حاکم سیند خواهان رهایی آن مسلمانان شد. اما حاکم سیند گفت : زنان را دزدان ربوده اند و آزاد کردن آنان از توان من نیست. اما در حقیقت، این کار خود حاکم سیند بود. سپس حجاج برای رهایی آن مسلمانان دو بار لشکر روان نمود، اما هر دو بار ناکام ماند، بلکه امرای هر دو لشکر نیز شهید شدند.

به حجاج خبر رسید که زنان مسلمان در محبس حاکم سیند هستند. حجاج از خلیفه ولید بن عبدالملک اجازه خواست و به گفته بعضی مؤرخان، لشکر مهجز بیست هزار نفری را به رهبری محمد بن قاسم برای فتح سیند روان نمود. تاریخ خلیفه نوشته است : سن محمد بن قاسم دران اثنا هفده سال بود. خداوند متعال سیند را به دست او فتح نمود و حاکم سیند «راجا داهر» را کشت.

عامل اصلی این فتح بزرگ، آن زنان و یتیمان مسلمان بودند که در اسارت حاکم سیند قرار داشتند.

رها ساختن اسیران و مسئولیت امارت اسلامی :

مهم ترین ماده پیمان پر افتخار پایان اشغال میان امارت اسلامی و ایالات متحده امریکا، رهایی پنج هزار زندانیان طالب پیش از آغاز گفتگوهای بین الافغانی است. هرگاه پنج هزار زندانیان طالب رها شوند، زمینه برای آغاز گفتگوهای بین الافغانی مساعد می شود. اما دشمن ناکام ما، در هر مرحله روند صلح تلاش کرده است، با ایجاد موانع امتیاز به دست بیاورد. پروسه رهایی زندانیان نیز شکار این امتیاز خواهی دشمن شده است. اما امارت اسلامی بنا بر مسئولیت شرعی و با پیروی از نقش پر افتخار اسلاف خود، هیچگاه نمی تواند زندانیان مظلومی را که برای دفاع از دین و میهن قربانی داده اند، ، نادیده بگیرد و فراموش بکند. برای امارت اسلامی، رهایی زندانیان از همه مهم تر است.

امارت اسلامی پیش از آغاز مذاکرات مستقیم با امریکا و پروسه رهایی زندانیان نیز، بارها برای رهایی زندانیان خود سعی نموده است. امارت اسلامی توسط عملیات استشهادی بر محبس غزنی، ۴۰۰ تن زندانیان را آزاد نمود. دو بار محبس قندهار را شکست و یکبار هزار تن و بار دیگر ۵۰۰ تن مجاهدین را در شرایط بسیار دشوار، از چنگ دشمن نجات بخشید. همچنان اینگونه عملیات ها و تلاش های دیگری هم برای آزادی زندانیان خود انجام داد، که ذکر آن متقاضی نوشته مستقلی است.

پس دشمن مطمئن باشد که تا مهم ترین ماده پیمان دهم حوت، که رهایی پنج هزار زندانیان امارت اسلامی است، عملی نشود، پیشرفتی در پروسه صلح ممکن نیست.