نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
در طول یک قرن افغانستان مورد تهاجم ابر‌قدرت‌های مستکبر و متکبر جهان قرار گرفته است، از بریتانیایی کبیر تا اتحاد جماهیر شوروی و جنگ نابرابر آمریکا و ناتو علیه افغان‌ها، همه‌ی این تهاجم‌‌ها برای عقیده‌زدایی و گردن‌نهادن ملت افغان به فرامین کمونیستی و سکولاری جهان کفر و تهاجم‌گر بوده است؛ اما خوشبختانه این ملت و […]
در طول یک قرن افغانستان مورد تهاجم ابر‌قدرت‌های مستکبر و متکبر جهان قرار گرفته است، از بریتانیایی کبیر تا اتحاد جماهیر شوروی و جنگ نابرابر آمریکا و ناتو علیه افغان‌ها، همه‌ی این تهاجم‌‌ها برای عقیده‌زدایی و گردن‌نهادن ملت افغان به فرامین کمونیستی و سکولاری جهان کفر و تهاجم‌گر بوده است؛ اما خوشبختانه این ملت و سرزمین در برابر تمام زورگوی‌ها و استکبار که جهانیان در برابرشان پیشکش نمودند، سر خم ننموده و حتی حاضر شدند تا جان و مال خود را در این راه تقدیم نماید؛ اما عقیده و دین خود را با قامت استوار و عزم آهنین محفوظ بدارد که نمونه و مثال چنین فداکاری و قربانی امروز در جهان کمیاب و اندک می‌باشد.
تهاجم‌گران نه تنها توپ و تانک و اسباب زور را در برابر این ملت آزمایش و آزمودند، بلکه نیرنگ‌های جنگ‌فکری و تهاجم فرهنگی را هم برای عقیده‌زدائی و تسلط به این ملت به کار گرفتند، ملیارد‌ها دالر و پول را در این کشور سرازیر و واریز نمودند و وعده‌های آبادی این‌کشور و رفاه ملت را به طور کامل تضمین می‌نمودند؛ اما این‌افغان‌ها بودند که جواب و کلمه دندان شک نکیژی/نه! را در مقابل امپراطوری‌های مسلح و مجهزِ خون‌خوار جهان اعلان می‌نمودند، آزادی و استقلال را به جان و مال خود مبادله می نمودند؛ یکی از نمونه‌های بارز این مدعی حماسه۲۴ حوت۱۳۵۷ می‌باشد که در یک‌روز به‌خاطر آزادی و استقلال هریوا زمین ۲۴هزار فرزند و جگر گوشه‌ای خود را به قربان‌گاه فرستاده است تا مدال پُرافتخار حُریت و استقلال را از چنگال اتحاد جماهیر شوروی و حکومت کمونیستی دریابد و بعد از آن روزِ خونین هریوا‌زمین مشهور به شهرِ «خون و قیام» می‌شود. در هر گوشه و کنار این خاک اگر نگرشی عمیق داشته باشیم درمیابیم که این سرزمین، اشغال‌ناپذیر و با روحیه‌ی قوی اشغال‌ستیزی و مبارزات خستگی‌ناپذیر خود را در تمام ادوار با عزم آهنین و فولادین ادامه داده است.
پس برای جهانیان لازم است تا مطالعات عمیق‌تر و دقیق‌تری نسبت به این سرزمین و ملت داشته باشند تا به این درک و فهم برسند که زبان زور و فرمایش در مقابل افغان‌های اصیل کارآمد نداشته؛ بلکه تاوان و ضرر آن متوجه لشکر تهاجم‌گر و توطئه‌گر می‌شود و باید جهانیان از این همه واکنش و کنش‌های ملت افغان در برابر اشغالگران درس بگیرند و راه تعامل و گفتگو را که استوار به احترام متقابل و حفظ حریت افغان‌ها باشد، بپذیرد و به آن ارج بگزارند.
این مطلب بدون برچسب(تکونه) می باشد.
دیدگاهها بسته است.