افغانستان در جمع صادرکنندگان

نویسنده: ابوصهیب

در طول تاریخ، واردات هر کشور، یکی از نیازهای مهم آن بوده و است که به وسیلهٔ آن، نیازهای ملت برطرف شده و باعث سهولت بیشتر می‌شود، و حتی کشورهای بزرگ اقتصادی نیز از واردات بی‌نیاز نیستند و همواره در تلاش واردنمودن کالاهای با کیفیت از دیگر کشورها هستند. پس بنابراین واردات یکی از موارد مهم است؛ ولی در کنار مهم‌بودنش نشان‌دهندهٔ نیازمندی و متکی‌بودن بر دیگران است، بر خلاف صادرات که بیان‌گر خودکفایی و بی‌نیازی کشور بوده و باعث پیش‌رفت هرچه بیشتر کشور می‌شود. پس به این نتیجه می‌رسیم که یک کشور نباید فقط به واردات اکتفا کند!

کشور عزیزمان افغانستان، در طول این‌همه سال، با وجود این‌که می‌توانست به یکی از کشور‌های صادرکنندهٔ برتر تبدیل شود، متاسفانه در زیر سایهٔ مسئولین بی‌کفایت، همواره بر دیگر کشورها متکی بود و چیزی به نام خودکفایی نمی‌شناخت، و به همین دلیل، همواره به کشور عزیزمان به عنوان یک کشور عقب‌افتاده نگریسته می‌شد که روزبه‌روز به‌جای پیش‌رفت، پس‌رفت می‌کرد و اوضاعش رو به وخامت بود.

اما خوش‌بختانه این فساد نیز همانند سایر فسادها، با روی‌کارآمدن امارت اسلامی افغانستان، کم‌کم گلیمش را برچیده و کشور عزیزمان در عرصه‌های مختلفی به خودکفایی رسیده و آمادهٔ پیوستن به جمع صادرکنندگان جهانی است، که یکی از این موارد، به خودکفایی‌رسیدن کشورمان در بخش تولید آهن‌آلات می‌باشد، که طبق گزارش رییس اتحادیهٔ ذوب آهن، کشورمان به خودکفایی رسیده و به زودی صادرات آن به خارج از کشور آغاز خواهد شد.

در حال حاضر دست‌کم ۴۲ کارخانهٔ تولید آهن‌آلات در سراسر کشور فعایت دارند که ظرفیت تولید روزانهٔ هر کارخانه ۶۰۰تن است و در این کارخانه‌ها حدود ۲۰ هزار نفر مشغول کاراند.

به امید این‌که کشور عزیزمان در تمامی عرصه‌ها به خودکفایی رسیده و به یک کشور کاملا غنی و بی‌نیاز تبدیل شود.