مسئله افغانستان و حیثیت محوری امارت اسلامی

تبصره هفته:

مسئله افغانستان در یک مرحله حساس قرار دارد. اگر از یکسو بعد خارجی مسئله تا حد زیادی حل شده است و براساس توافق دوحه اکثریت قوای خارجی از کشور برون رفته و یا در حال ترک کشور هستند. از سوی دیگر در سطح داخلی، علی الرغم تحولات نظامی، پروسۀ صلح یکبار دیگر زنده شده است و پس از تاخیر طولانی در دوحه پایتخت قطر، نمایندگان سیاسی امارت اسلامی دوباره با مذاکره کنندگان جهت مخالف به گفتگو نشسته اند.

این دور مذاکرات در حالی آغاز می شود که امارت اسلامی بحیث مهمترین و قویترین نیروی محوری در قضیه افغانستان بروز کرده است. زیرا هم اکنون اکثریت مناطق افغانستان که تقریبا ۸۵ فیصد اراضی کشور را تشکیل می دهد، تحت تسلط کامل مجاهدین امارت اسلامی قرار دارند. اکثریت بنادر تجارتی کشور مثل تورغوندی، اسلام قلعه، اسپین بولدک، ابونصرفراهی، دندپتان، آی خانم، شیرخان بندر در کنترول امارت اسلامی قرار دارد. مجاهدین بر شاهراه ها حاکمیت دارند و مراکز اکثریت ولایات از سوی مجاهدین تحت محاصره کامل قرار دارد و اگر بخواهند به آسانی می توانند آن را سقوط دهند.

حال که اکثریت نفوس افغانستان در ساحات تحت حاکمیت امارت اسلامی زندگی می کنند و مجاهدین توانسته اند که فضای زندگی مملو از صلح، آرامش و امنیت را برای ملت مهیا کنند. علاوه بر این امارت اسلامی به لحاظ تشکیلات نیز در موقف یک حکومت برحال قرار دارد، کشورهای همسایه و منطقه، امارت اسلامی را به دیدۀ نیروی نماینده افغانستان و ملت افغان می بینند. پس از پیشروی های اخیر حیثیت امارت اسلامی در سطح منطقه و جهان بیشتر از پیش قوی شده است که این حقایق بر هیچکس پوشیده نیست.

با توجه به وضعیت جاری، لازم است که اداره کابل دیگر آن سخنان و گفته های پیشین، که خود را حکومت مشروع افغانستان می دانست و امارت اسلامی را یک گروه می شمرد و خواهان تسلیمی امارت و ادغام تشکیلات آن در اداره کابل بود، فراموش کند.

واقعیت اینست که همین اکنون امارت اسلامی نسبت به اداره کابل از هر لحاظ در موقف بهتر قرار دارد. طوریکه حال نیز بر اکثریت بخش های افغانستان حاکمیت می کند و محبوبیت و اعتبارش در میان مردم نیز بیشتر شده است. کشورهای منطقه و جهان امارت اسلامی را به حیث نیروی واقعی، شکست ناپذیر و موفق از آزمون ها می بینند. از اینرو کشورهای مخالف مجبور شده اند که دشمنی های پیشین خود را پشت سر گذاشته و راه تفاهم و تعامل مثبت را پیش گیرند.

پروسۀ جاری مذاکرات زمانی می تواند کامیاب باشد که همۀ جهت ها حقایق را تسلیم شوند. از زورگویی و گفته های بی مورد و ناز دادن بیگانگان دست بردارند. امارت اسلامی همانگونه که نقش و حیثیت محوری در قضیه افغانستان دارد، به همان اندازه مسئولیت خود را سنگین و مهمتر از دیگران می داند. بناءً از یکسو در میدان جنگ پالیسی دعوت و پیوستن را انتخاب کرده است تا جلو خونریزی گرفته شود و از سوی دیگر به میز مذاکرات با جدیت و اخلاص پیشقدم می شوند تا اگر خواست خداوند باشد این مسئله از راه گفتگو و تفاهم حل شود.