سرزمین آه و ناله

من ناله و افغانم، من دیدهء گریانم

من آه دل مظلوم، من خانهء ویرانم

 

در سینه نهان دارم، غم های همه دنیا

خونینه شب و روزم، حیرانم و حیرانم

 

صد مشت ستم خورده، این پیکر خونینم

از عالم و از آدم، دلگیرم و دلگیرم

 

نه بوی گل سوسن، نه نغمهء خوشبویی

افسرده ترین آدم، بی کس و تنهایم

 

بس دود ستم رفته، در چشم نگاه من

بس سنگ جفا خورده، جسم بی گناه من

 

یک لحظه نگاهم کن ای پشت و پناه من

بشکسته دل شادم، دل خون و پریشانم

 

من ملت افغانم، بی همدم و بی یاور

بشکسته دل شادم، دل خون و پریشانم