بـیا بـا هـم شـویـم

محمد داود مهاجر

بیا با هم شویم هم‌صف و سنگر
به پیش ظالمین یک‌سد و خنجر

نگـیریـم خـط ز مـکّـاران غـربـی
نَه هم شـرقی و مشـتاقـان دالــر

بــیا تـا هم‌صـدا بـا هـم بـگوئیـم
ز وحــــدت نــعــــرهٔ الله اکــــبـر

ز مـکــر غـربــیان آگـه مـسلـمـان
نباشد در جـهان زیـشانُ پست‌تر

اَلا آگـه! زِ وحــدت در هـراســـند
هـمه فــرعـونـیانِ مـکـر و مُنــکر

بــیا تـا در دلِ ملّــت بـــکــاریــم
امــید فـتـــح و پــیروزی بــرادر

به یک صفْ سدِّ اسکندر بسازیم
زنیم دشمن به سینه وَز پسِ سر

بــیا بــا هــم کـنـیم آبـادیِ خـاک
زَنِـیم تـیشه به پای فتـنه و شــر

ز خـائــن وَز غـریبـه پاک سـازیم
شویم بر امر خود حاکم و رهـبر

مسلمـانا ! چراغت خـود بیَـفروز
نَدِه امرت به دسـت هـر سـتمـگر

بیـا بـا هـم شـویم همراز و سنگر
مهاجر تا به کی خواریم به هر در