نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
خروج نیروهای شوروی از افغانستان، روی‌داد مهمی در تاریخ معاصر افغانستان است که نشان‌دهنده‌ی تغییرات عمده‌ای در سیاست و جامعه‌ی افغانستان می‌باشند. این روی‌داد، نمادی از مقاومت و فداکاری مردم افغانستان در برابر اشغال خارجی و تلاش‌های آن‌ها برای استقلال و حاکمیت ملی است.
خروج نیروهای شوروی از افغانستان، که بین ۱۵ می ۱۹۸۸ تا ۱۵ فوریه ۱۹۸۹ انجام شد، پایانی بر جنگ ده‌ساله‌ی افغانستان و شوروی بود. در طول این دوره، مردم افغانستان فداکاری‌های بزرگی کردند. مقاومت مسلحانه در برابر نیروهای شوروی و حکومت ح.د.خ.ا منجر به تلفات سنگینی شد. اگرچه آمار دقیقی از تعداد شهدا و زخمیان وجود ندارد، اما گزارش‌ها حاکی از آن است که بیش از دومیلیون نفر به‌شهادت رسیده، یک‌ونیم میلیون زخمی گردیده و بیش از شش‌میلیون‌تن مهاجر و آواره شدند.
با وجود این‌که ملت مسلمان افغانستان، با کمک‌های امت اسلامی، از هیچ‌گونه مقاومت و تلاشی دریغ نورزیدند، با مشکلات و معضلات و ناهنجاری‌های زیادی روبه‌رو شدند که تا هنوز آثار شوم آن، از بین نرفته است. ملت مسلمان افغانستان با تمام وجود در برابر اشغالگران به نبرد پرداخته و پیروزی خویش را باری‌دیگر به‌دست گرفتند.
در این دوره دشمن، بدون این‌که نفعی دست یابد، و یا به اهدافش برسد، فرار نموده و ملت افغانستان را در ویرانه‌ها باقی گذاشت و افغان‌ها باری‌دیگر در معضلاتی گیر ماندند که بیرون‌شدن از آن، سنگین‌تر از قبل بود؛ اما باز هم، مقاومت افغانستان در برابر آن‌ها، نشان‌دهندهٔ قدرت، اخوت و انسجام این ملت است. گرچه دشمن برخی‌ها را با پول از خود نمود، مقاومت افغانستان نشان داد که هیچ دشمنی، هرگز نمی‌تواند بر این کشور حاکم شود و منافع خود را به‌دست آورد.
پس از این‌که امارت اسلامی افغانستان بر این کشور حاکمیت پیدا کرده، ملت افغانستان به مسیر بزرگ‌زیستی خود راه یافته و از جنگ و خشونت ستم‌کاران رهایی یافته است. ملت افغان و نظام حاکم امارت اسلامی افغانستان بر تمامی دولت‌های همسایه و منطقه و غرب و غرب‌پرستان صدا می‌زند که افغانستان نمی‌خواهد باری‌دیگر وارد میدان جنگ شود، همان‌گونه که قبلا نیز نمی‌خواست، و این‌که اگر کسی جرئت به چنین کاری بکند، مشت کوبنده‌ای بر دهانش کوبیده خواهد شد.
پس لازم است تا تمامی مردم افغانستان، کشورهای همسایه و منطقه از شرارت دست‌بردار شده و دشمنان افغانستان را در خود جای نداده و به آن‌ها پناهگاه و تجهیزات ندهند، و گرنه عاقبت بدی منتظرشان خواهد بود. و این‌که گذشتهٔ افغانستان را مورد بررسی قرار داده و اقدام به عملی نکنند که حل‌وفصل آن قضیه، از توان تمامی‌شان به دور باشد. و دیگر این‌که با افغانستان تعامل نیک داشته باشند، دشمن آن را دشمن خود دانسته و در نابودی آن همکارش باشند، و گرنه در آتش خانمان‌سوزی خواهند افتاد.
به‌امید افغانستانی شکوفا، مترقی، پیشرفته و به‌دور از هرگونه نابسامانی‌های خان‌مان‌سوز.
دیدگاهها بسته است.