گذرِ کوتاه به سوانح شهید ملا محمد نور حذیفه تقبله‌الله

سعید مبارز

شهید ملا محمد نور مشهور به حذیفه فرزند دوست محمد به سال ۱۳۷۲ هجری خورشیدی در ولایت غور ولسوالی دولتیار قریه قلدوری مربوط منطقه پشته‌نور در یک خانواده متدین و دین‌دوست دیده به جهان گشود.

موصوف دورهء ابتدایی آموزش خود را نزد ملا امام قریه شروع نموده و کتب مقدماتی را از علمای منطقه فرا گرفت و پس از گذشت چند سال، جهت فراگیری بیشتر علوم مروجه دینی به ولایات هرات، کابل، کاپیسا و بغلان سفر نمود و اکثر کتب متداوله دینی را تا به دورهء خورد نزد اساتید مختلف فراگرفت.

از آنجایی که کشور مظلوم افغانستان هر از گاه مورد تاخت و تاز جنود بیگانه واقع می‌شود و یکی بعد از دیگری قدرت خود را در مقابل آزاده‌گان افغان به آزمون می گذارد، این بار کشور مستبد امریکا لقب تک‌قطب جهان را با خود داشت، به‌تاریخ ۷ اکتوبر ۲۰۰۱م  پای نحسش را به این خاک دراز نمود و اقتدار نظامی خویش را به آزمایش گرفت

در این برهه حساس، باید هر افغان مسلمان مخصوصا علما و طلاب مدارس دینی حس آزاده‌گی و مردانگی شان را به نمایش می‌گذاشتند و برای این اشغال‌گر مغرور همانند اجداد و نیاکان خود چنان درسی می‌دادند که بار دیگر فکر تسخیر افغانستان، قبرستان امپراتوری‌ها، به مغز شان خطور نکند که لله‌الحمد چنین کردند.

امروز که به مدت ۱۹ سال و اندی از اشغال امریکایی می‌گذرد،  در این مدت افغان‌های با غرور مخصوصا علما و طلاب مدارس دینی با عزم راسخ و صبر فولادین چنان از دین، آیین و نوامیس شان دفاع کردند و شهامت و مردانگی از خود نشان دادند که قدرت غول‌پیکر و مغرور امریکا با زبان قال، به کیاست و تدبیر شان اعتراف می‌نماید و از آن‌ها ستایش می‌کند. الحمدلله

خوشتر آن باشد که سر دلبران
گفته آید در حدیث دیگران

گرچند همت و ارادهء شهید همانند مرغ بلند پروازیست که در اماکن مرتفع و بلند آشیانه می‌کند و نیاز و آرزوی به هیچ‌کس بجز مطالبه رضای الله جل‌جلاله ندارد اما بنا بر حدیث “من لم یشکر الناس لم یشکر الله” ، امارت اسلامی و در مجموع ملت افغان باید ممنون شهکاری‌ها و فداکاری‌های بی پیمانه‌ی هزاران تن طلاب مدارس دینی و محصلین با احساس باشند که با کمال بی‌اعتنایی و بی‌باکی و با عشق و شور خدایی، جان‌های شیرین شان را  بدون کدام غرض و منفعت مادی، در مسیر دفاع از حریم کشور، نظام و حرکت امارت اسلامی تقدیم کردند.

شهید حذیفه نیز یکی از آن پاکپازان راه شهادت است که تعلیمات دینی خود را ناتکمیل گذاشته و مجذوب صفوف مردان آهنین افغان شد و در این راه به مبارزه پرداخت تا آنکه به آرزوی دیرینه‌اش رسید.

او دارای اوصاف نیک تقوا، للهیت و خداترسی بوده و کم می‌حرفید و زیاد می‌اندیشید. او از فکر سالم و چهرهء بشاش و نورانی برخوردار بود.

شهید حذیفه که در حال گذراندن بهترین اوقات زندگی یعنی جوانی‌اش بود، زیادتر اوقات خود را در کمربند دفاعی سپری نموده و در تیم‌های فدایی (تعرضی) اکثراً سهم داشت و در سخت ترین معرکه‌ها و کارزارهای جهادی بر علیه ددمنشان خود فروخته شرکت می‌کرد.

شهید حذیفه پس از تحمل مشکلات، مصایب و سختی‌ها و سپری کردن چند بهار از عمر عزیزش در مسیر مبارزه مقدس جهادی، بالآخره به روز چهارشنبه ۳۰ رجب المرجب سال ۱۴۴۱ هجری قمری در یکی از عملیات‌های هدفمند جهادی در ولسوالی دولتیار ولایت غور توسط حمله درون اشغال‌گران با تنی چند از همسنگرانش به مقام رفیع شهادت نایل آمدند و به یگانه آرمان شان رسیدند و بهروز شدند .

نحسبهم کذلک و الله حسیب و لا ازکی علی الله.

روحش شان شاد و راه شان سبز و شاداب باد!