شهید ملا عبدالسلام(رح)، سمبول اخلاص، شهامت و جانفشانی

در حدیث که صحیحین از حضرت ابوهریره (رض) روایت کرده اند آمده است : « تجدون الناس معادن……… » ، یعنی می یابید مردم را همچون معدن ها . محدثین کرام در توضیح این حدیث می نویسند : انسان ها مانند معادن هستند ، چنانکه در معادن به شمول طلا و نقره هر گونه فلزات ارزان […]

در حدیث که صحیحین از حضرت ابوهریره (رض) روایت کرده اند آمده است : « تجدون الناس معادن……… » ، یعنی می یابید مردم را همچون معدن ها .

محدثین کرام در توضیح این حدیث می نویسند : انسان ها مانند معادن هستند ، چنانکه در معادن به شمول طلا و نقره هر گونه فلزات ارزان و گران بها پیدا می شود ، درمیان انسان ها نیز کسانی را می یابید که دارای اخلاق ستوده و حمیده هستند و در پهلوی آن ها کسانی را هم می یابید که اخلاق قبیح و نا درست دارند .

نیز تا زمانیکه از معادن استخراج صورت نگیرد ماهیت و نوعیت آن شناخته نمی شود ، همچنان استعداد انسان ها تا اینکه روی کار نشود و در اجرای کارها ازان استفاده نشود ظرفیت ذهنی و فکری آن پنهان می ماند ، از همین است که انسان ها به اعتبار استعدادهای ذهنی ، مراتب اخلاقی و مواهب فطری از همدیگر فرق دارند .

 

شهید ملا عبدالسلام « بریالی » از آن کسانی بود که از جانب خداوند تعالی به اخلاق شایسته و مواهب مطلوبه مزین گردیده بود ، وی شخصیت با مروت ، با شهامت ، مهذب ، خدا ترس و پر از شفقت و عطوفت بود ، با وصف اینکه یک فرمانده برجسته و عمدهء نظامی بود تعامل وی با هر کس مملو از صمیمت ، صداقت و خیرخواهانه بود ، نامبرده نه تنها قومندان جنگی بود ، بلکه در مسجد داعی ، بر منبر خطیب و درمیان مردم شخصیت ملی و اجتماعی بود ، کسانیکه با وی از نزدیک آشنای دارند از اخلاق عالی ، استعداد علمی ، مهارت نظامی ، تقوی ، اخلاق و صداقت وی درست آگاهی دارند .

یکتن از مجاهدین که در زندان با شهید ملا عبدالسلام (رح) یکجا در قید اسارت قرار داشت از زهد و پرهیزگاری وی چنین حکایت می کند :

« مرحوم شهید ملا عبدالسلام دارای اخلاق ویژه و بسیار تقوی دار بود ، یکبار برای من گفت : اگر پیش از من رها شدی ، یک برادر خورد دارم شهد فروشی می کند ، برای وی سی هزار روپیه قرض بده ، تا کار خود را پیش ببرد ، خداوند مهربان است ، من هرگاه رها شوم پیش تر از هر چیز قرض تو را ادا می کنم ، آن مجاهد می گوید : شهید ملا عبدالسلام از برادری که امید سرپرستی خانوادهء خود را داشت در اثنای اسارت شهید ملا عبدالسلام به شهادت رسیده بود ، اما وی از شهادت اش خبر نداشت ، سبحان الله » .

شهید ملا عبدالسلام (رح) پیش از اسارت نیز مسئول با صلاحیت امارت اسلامی افغانستان در قندوز ( یکی از غنی ترین ولایت های افغانستان ) بود ، اما نامبرده سعی دارد مصارف خانواده و اولادهای خود را از طریق تجارت شخصی تامین بکند و برای آن تجارت هم سی هزار روپیه را قرض می گیرد ، وی دوست نداشت نفقهء خود را از بیت المال به دست بیاورد ، شهید ملا عبدالسلام (رح) واقعا چهرهء پارسایی بود که با دیدن وی انسان به یاد زندگی صحابه کرام (رضی الله عنهم) می رفت .

شهید ملا عبدالسلام (رح) چنانکه به زیورهای اخلاق و تقوی آراسته بود به سلاح های غیرت ، شهامت و جانفشانی نیز مجهز بود ، نامبرده در زندگی جهادی خود عادت داشت در تعمیل پلانهای نظامی که خودش طرح می کرد شخصاً سهم می گرفت و وضعیت جنگی هر اندازه وخیم می شد در صفوف مقدم نبرد قرار می گرفت ، جلوتر از همه خود را به سنگرهای داغ می رسانید و پس از پایان درگیری آخرین کسی بود که سنگر را ترک می کرد ، با اسیران و زخمیان دشمن برخورد شفقت آمیز می کرد ، اسیران را که از سوی مجاهدین در جنگهای قندوز گرفتار شدند هر بار به وساطت و خواست بزرگان محلی رها ساخت ، وی کسی بود که تعامل رهای اسراء جنگی را در ولایت قندوز رواج داد و پس از چندین جنگها اسراء دشمن را از قید رها نمود .

شهید ملا عبدالسلام (رح) شخصیت جامع ، رهبر مبتکر ، مجاهد بی ریاء و فرمانده پارسا بود ، اوصاف واخلاق حمیده و کارنامه های جهادی وی را نمی توان درین نگارش مختصر گنجانید ، ، بهتر می دانم حرفهای خود را با این شعر شیخ سعدی شیرازی به پایان برسانم .

نه حسن اش غایتی دارد ، نه سعدی را سخن پایان ، بمیرد تشنه مستسقی و دریا همچنان باقی

حبیبی سمنگانی