ستارهء درخشان حیاء و تواضع، شهید قهرمان مولوی محمد ولی حقانی (رحمه الله)

مولوی محمد ولی  حقانی (رحمه الله ) مجاهد پاک و مقدس راه الله  و قومندان غیور و قهرمان امارت اسلامی بود که تقریبا دو دهه بخاطر رضای الله و اعلای کلمه الله  یک شب نیز آرام نخوابید، شب و روز در دفاع از دین و ارزشهای والای کشور مشکلات را تحمل می نمود و تمام فکر و ذهنش مصروف مسائل جهاد و خدمت در این راه بود، و اینکه چگونه میتواند خود را به آن جایگاهی برساند که جهاد و امارت به آن ضرورت دارد.

در نزد مولوی صاحب  این مهم نبود که بزرگان و مسئولین کدام وظیفه را به او محول می کنند و یا با کدام نوع مکافات از او قدردانی میکنند، علی الرغم اینکه مولوی صاحب محمد ولی حقانی صاحب استعداد عالی و بصیرت همه جانبه بود، و هر مسئولیت که به ایشان داده میشد، کماحقه میتوانست از پس آن بر آید.

اما خواست و رضای الله متعال این بود که این جوان صاحب اخلاق ، دیانت و شجاعت را به بسوی خود فراخواند.

مولوی صاحب  محمدولی  چه کسی بود:

شهید مولوی  محمد ولی، فرزند  الحاج  ملا محمد گل ،از قوم عمرخیل احمدزی باشندهء قریهء سپیست مرکز پل علم ولایت لوگر که تقریبا چهل سال قبل در یک خانوادهء دیندار و علم پرور دیده به جهان گشود.

تعلیمات اولیه را در قریهء خود و پس از ان در دیار هجرت در مدارس مختلف پیشاور حاصل کرد، دورهء حدیث را در سال ۲۰۰۱ در دارالعلوم حقانیه اکوره ختک انجام داده و دستار فضیلت و سند فراغت را از همان مدرسه بدست آورد.

در وقت فراغت و در فصل زمستان مولوی صاحب به تدریس می پرداخت و به طلباء کتب مغلق فنون را تدریس می نمود، مولوی صاحب پس از دستاربندی به مدت هشت سال به تدریس علوم دینی مصروف بود و در مدارس شاه محمدیه، دارلعلوم التمور لوگر، تعلیم القران دسپیست، جامعه فاروقیه اکوره بصورت منظم به حیث یک استاد زبده به طلباء درس میداد.

مولوی صاحب علاوه بر اینکه نور و روشنایی  تصوف و تذکیه در قلبش جای گرفته بود و از مرحوم پیر سباق صاحب رحمه الله دستگیری کرده بود، همچنین از استادان و مشایخ اکوره ختک مثل شیخ الحدیث استاد الاساتذه عبدالقدوس جان صاحب، شیخ حاجی محمد صادق صاحب، شیخ حمدالله جام داگی صاحب، شیخ محمد استماعیل رحمانی صاحب، شیخ محمد امین صاحب، شیخ سیدقریش بابا صاحب، شیخ مولوی نورمحمد ثاقب صاحب، شیخ مولوی فضل الرحمن پکتیاوالی صاحب، شیخ مولوی عبدالغنی صاحب، شیخ شاه منصور بابا صاحب و دیگران.

 

اخلاق وتقوا  : 

الله  تعالی به مولوی  صاحب  محمد ولی  حقانی چنان اخلاق شایسته و نیکو ارزانی داشته بود که اگر یکبار با او ملاقات میشد و در مجلس او شرکت می نمود، حتما آن شخص متاثر گردیده و احساس خوبی از او در ذهن میداشت، زیرا مولوی صاحب شخصیتی متواضع، فروتن و شکسته نفس بود و از کبر و غرور دوری می کرد، با دیگران اگر چه از او کوچکتر بودند، رفتاری مملو از احترام و قدردانی می نمود.

همچنین خداوند متعال یک صفت مهم و نیک به ایشان نصیب کرده بود، و آن حیا بود، تا وقتیکه کسی از او چیزی نمی پرسید کوشش می کرد خاموش باشند، در مورد کسی از الفاظ رقیق و سبک استفاده نمی کرد، نسبت به استادان و بزرگان احترام خاص داشت و همیشه ذکر الله بر زبانش جاری بود.

وظیفه و مسئولیت هایش:

مولوی  صاحب  بیشتر اوقات خود در جهاد و مبارزات را با شهید قهرمان و قومندان جهادی مشهور امارت اسلامی مولوی میر احمد گل هاشمی گذراند. و در این مدت در بسیاری از ولایات از پکتیا، خوست، غزنی و شمالی گرفته تا ننگرهار با ایشان همراه و همسنگر بود، تا جائیکه وقتیکه میراحمد صاحب بحیث والی لوگر تعیین گردید، مولوی محمد ولی صاحب نیز بحیث معاون ایشان ایفای وظیفه می نمود.

همچنین مولوی صاحب بحیث مسئول ولسوالی ازره و مرکز ایفاء وظیفه کرده است و این وظایف و مسئولیت ها را با ایمانداری و صداقت کامل انجام داده  است که دست آوردهای زیادی در این مدت داشته است که سقوط هیلی کوپتر اشغالگران خارجی در ولسوالی ازره و عملهء آنرا برای مدت ها در اسارت داشت، را میتوان به عنوان نمونه یاد کرد.

همینگونه وقتیکه ایشان مسئول نظامی مرکز ولایت لوگر بود، از جانب ادارهء اجیر به ایشان در بدل دست کشیدن از جهاد عملی پیشنهاد هشتاد هزار دالر شده بود اما الله متعالی در جذبات و احساسات و ارادهء جهادی و عزم آهنین مولوی صاحب بیشتر برکت انداخت و اینکه پیشنهاد دشمن را مسترد کرد، بلکه بیشتر میدان جنگ و جهاد را بر دشمن گرم و تنور نمود.

شهادت  :   

در این اواخر که امارت اسلامی عملیات های تصفیوی در بعضی مناطق شرق کشور و ولایت ننگرهار بر خلاف اختطافگران و راهزنان آغاز کرد، و از تعدادی ولایات مجاهدین را گرد آوردند، مولوی صاحب محمد ولی حقانی نیز به این امر بزرگان لبیک گفته و با تعداد کثیری از مجاهدین به ننگرهار شتافت که در مدت بسیار کم توانست مناطق و ساحات مهم ولایت ننگرهار را از وجود لوث اختطافگران تصفیه و پاک کند.

وقتیکه دشمن موفقیت و پیروزی حیران کنندهء مجاهدین را مشاهده کرد و خصوصاً موثریت وجود و رهبریت مولوی صاحب در سوق و ادارهء نظامی را دیدند، دریارهء ایشان تحقیقات، جاسوسی و تعقیب را آغاز کردند که بلاخره دشمن اجیر مولوی صاحب را همراه با تنی چند از دوستانش در ساحهء مریری محاصره کرد که بعد از یک جنگ طولانی و شدید که مهمات و مرمیهای مولوی صاحب تمام شد، دشمن بزدل جناب مولوی صاحب محمد ولی حقانی را همراه با ده تن از دوستانش بتاریخ ۲۲/۱۱/۱۳۹۴ هـجری شمسی به شهادت رساند.