رهـبــــــرا ! بنازم به‌ نامت

محمد داود مهاجر

رهبرا! بنازم به‌نام زیبایت که هم‌آهنگ با نام سیدنا عمر رضی‌الله‌عنه، است.
ببالم به خاکساریت که همسان با ابوتراب، حیدر رضی‌الله‌عنه، بود. گرچه صحابه، صحابه است؛ اما تو چون آنان و بر نقش‌قدمِ آنان در عصر ما بودی!
چون خورشیدی درخشان در افق سیاه ظلمت‌کدۀ قرن بیست‌ و‌ یکم طلوع کردی و پردۀ شبستان ستم، جهل و وحشت را درِیدی و با تلاش‌ های بی‌ وقفه‌ ات اشعۀ «إنِ الحکمُ إلّا لله» بر سرزمین دلها طنین افگن شد و انقلابی راستین در خاک سلحشوران نهادینه گشت و نهضتی بر اساس «قانون، قانون خداست» با خون و گوشت جوانان این خِطّۀ لاله‌رنگ، عجین گشت و شکوفه‌های شریعت رو به‌ تنومندی نهادند و بزرگ شدند.
رهبرا!
بنازم همت والای تو را؛
بنازم قد و قامت رعنای تو را؛
بنازم صداقت، وفا، ایثار و عبادت شب‌های تو را؛
بنازم به استقامت و پایداری‌ات؛
بنازم به اندیشۀ بلند و ساده زیستی‌ات؛
بنازم به درون معنوی، اخلاص و راستی‌ات؛
رهبرا!
اگر نیستی در وجود؛
ولی هستی در معنا و هستی در وجود رهروانی راستین که با اخلاص کامل راهت را ادامه داده‌اند و آرمان‌های مقدس تو را به سکوی پیروزی نزدیک کرده‌اند.
رهبرا!
چه غریبانه و تنها شروع کردی!
چه غریبانه و تنها پر گشودی!
و چه زود، وداع‌مان گفتی!
ساده زیستن را به ما آموختی و همت بالا داشتن را به ما تفهیم نمودی.
نمی‌دانم در چه کلماتی به‌گنجانم تو را!
اما، به‌درستی‌ ستاره‌ای درخشان بودی که خداوند متعال بوسیلۀ تو راه‌گم‌کردگان را راه نمود و به‌ذریعۀ تو آنانی را که در وادی بادشاهیت، دموکراسی، اشتراکیت، استکبار پرستی و استثمار ناتوانان حیران و سرگردان بودند، به‌سوی احیای قانون آسمانی، حکومتی بر اساس عدل و امنیت، مساوات و مواسات، متوجه ساخت.
آری، در حقیقت تو به فانوسی روشن مبدل گشتی که همه، مجذوب راه و رسمت شدند و در کنارت صف بستند، ایستادند و با سرها و جان‌های خود دراین بازی، جانانه و مستانه شرکت جستند و پر گشودند.
آری، تو دَوران طلایی اسلام را دوباره در اذهان زنده نمودی و نقشه‌ای از آن دَور را برای ما ترسیم کردی.
مسلمانان این عصر و نسل‌های آینده مرهون این احسان بزرگت هستند.
رهبرا!
الله متعال رحمتت کند و در جنات برینش در کنار انبیا، صدیقین، شهدا و صالحین جایگاهی بلندت بدهد و با محمد مصطفی صلی‌الله‌علیه‌وآله‌و‌سلم، همراه، هم‌نشین و رفیقت بگرداند.
آمین یا رب العالمین