رمضان، چای شیرین و گرمای سوزان دک

سلسله همگام با عاشقان شهادت/بخش ۱۵ ابویحیی بلوچی رمضان، ماه نزول رحمت‌های الهی و بازشدن دروازه‌های مغفرت خداوند منان و سرازیرشدن درب‌های برکات، نصرت و فتح و پیروزی هست. اصحاب کرام، سلف صالحین، علمای عظام و مجاهدین دلاور این ماه‌ را در عبادت و جهاد می‌گذراندند و از این ماه میمون توشه‌ای عظیم برای آخرت‌شان […]

سلسله همگام با عاشقان شهادت/بخش ۱۵

ابویحیی بلوچی

رمضان، ماه نزول رحمت‌های الهی و بازشدن دروازه‌های مغفرت خداوند منان و سرازیرشدن درب‌های برکات، نصرت و فتح و پیروزی هست. اصحاب کرام، سلف صالحین، علمای عظام و مجاهدین دلاور این ماه‌ را در عبادت و جهاد می‌گذراندند و از این ماه میمون توشه‌ای عظیم برای آخرت‌شان حاصل می‌کردند.

معمولا امت اسلامی در این ماه به عبادت و خرج مال و صدقه روی می‌آورد، صاحبان مال سفره‌های رنگارنگ برای افطار می‌چینند و مسلمانان روزه‌دار را به افطار بر سر سفره‌های‌شان فرا می‌خوانند، حتی سرپرستان خانواده‌ها در این ماه مبارک سفرۀ خانه‌شان را رنگین‌تر از قبل می‌کنند، به طور کلی، تمامیِ مسلمانان از این مهمان محترم به خوبی استقبال می‌کنند.

در حالی که تمامیِ مسلمانان، حتی فقرا در این ماه بر سر سفره‌های افطارشان چند نوع غذا و نوشیدنی یافت می‌شود، اما در گوشه گوشۀ این گیتی دلاورانی هستند که بخاطر حفظ آرمان‌های اسلامی، حفاظت مسلمانان و پیش‌برد اهداف عامه امت اسلامی در سخت‌ترین حالات و در مشکل‌ترین شرایط، ایستادگی می‌کنند، روزهای گرم تابستانی را با زبان روزه زیر شعاع خورشید می‌گذرانند و هنگام افطار فقط با جرعه‌ای چای داغ و تکه‌ای نان خشک افطار می‌کنند.

شاید برای خواننده‌گان باورکردنی نباشد اما همین دو سه سال پیش در منطقه دک؛ از آخرین نقطه‌های مرزیِ کشور‌ افغانستان با کشور همسایه، مجاهدین درحالی رمضان را شروع کردند که در سفره افطارشان بجز چند خرما، چای شیرین و نان خشک چیزی دیگر نبود. منطقه دک نقطه‌ای حساس است که مجاهدین در گرمای سوزان نیمروزیِ آن‌جا روزها را در نگهبانی می‌گذرانند و از مرزهای کشور عزیزمان با جان‌ودل حفاظت می‌کنند و مانع هرگونه تدخل خارجی هستند.

با شروع رمضان در کشور افغانستان، مجاهد دلاوری دیگر از منطقه چخانسور عکسی از سفره سحری‌شان را با ما به اشتراک‌ گذاشت، خبری از غذاهای رنگین و نوشیدنی‌های مختلف نبود، بلکه بجز چای داغ و نان خشک چیزی دیگر یافت نمی‌شد. مجاهدین جان برکف اسلام این ماه میمون را با چنین شرایطی شروع می‌کنند و با وجود همۀ این سختی‌ها بازهم از مرزبانی و عملیات‌ها عقب‌نشینی نمی‌کنند بلکه به تبعیت از رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلم و اصحاب کرام، قسمتی از این ماه را در عملیات‌ها می‌گذرانند.

آن‌هایی که جان‌دادن در راه الله متعال برای‌شان افتخار است، این مشکلات در مقابل عزم راسخ و همت والای‌شان هیچ و پوچ است. آن‌ها تمام این مشکلات را مقدمه‌ای می‌دانند برای تزکیه نفوس و آمادگی‌شان برای ملاقات ذات باری‌تعالی و از هیچ قربانی در این مسیر دریغ نمی‌کنند.

امروز، قربانی‌های همین گروه از امت اسلامی توانسته عزت حقیقیِ مسلمانان را به آن‌ها ببخشد و جایگاه حقیقیِ‌شان را در میان جوامع بشری حفظ کند، آن‌ها را با سلف صالح‌شان مرتبط کند و اگر همین گروه جان برکف نبود، یقینا امت اسلامی روزهای خیلی بدتر از حال را به خود می‌دید. جزاهم الله عنا و عن الأمه الإسلامیه خیرا

بخش چهاردهم (بخش گذشته): منافع شخصی فدای اهداف جهادی