باور بر نصرت پروردگار

محمود احمد الخزندار

ماهیتِ یقین و باور بر پروردگار در مراحل سخت و آزمونی ظاهر می گردد. آنکسی صاحب یقین نیست که هرگاه نیرومندی اسلام را مشاهده کند، عزت مسلمانان را مصئون ببیند و مژده های پیروزی را بشنود، سینه اش گشاده و چهره اش از خورسندی بدرخشد، بلکه یقین و باور بر خداوند ﷻ زمانی می آید که اوضاع تلخ گردد، فقر و ناتوانی حاکم گردد، غم ها هجوم آورد و دشمنان محاصره کنند، درین وقت باید از الله متعال امید داشت و یقین کرد که عاقبت از مؤمنان است و پیروزی نهایی از دین ماست.

چنانکه مجاهد برای قیام دین خداوند ﷻ در زمین سعی می کند، مسیر و پیروزی او نیز به همین صبر و یقین وابسته است. ابن القیم – رحمه الله – می فرماید : من از ابن تیمیه – رحمه الله – شنیدم، او گفت : به سبب صبر و یقین می توان به مقام امامت (پیشوایی و رهبری) رسید، سپس این آیت را تلاوت نمود : وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّهً یَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُوا ۖ وَکَانُوا بِآیَاتِنَا یُوقِنُونَ – السجده : ۲۴

ترجمه :  و گردانیدیم از ایشان پیشوایان که رهنمایی می کردند به حکم ما، وقتیکه صبر کردند، و بودند که به آیات ما یقین می کردند.

و مهم ترین چیزی که برای انسان داده می شود یقین است. چنانکه حدیث شریف است : سَلُوا اللَّهَ الْمُعَافَاهَ ، فَإِنَّهُ لَمْ یُعْطَ عَبْدٌ بَعْدَ یَقِینٍ خَیْرًا مِنْ عَافِیَهٍ – سنن ابو داود – ترجمه : شما از خداوند متعال یقین و عافیت بخواهید، زیرا پس از یقین برای کسی چیزی بهتر از عافیت داده نشده است.

این امت هلاک شونده نیست، مگر اینکه تمام جوانان این امت با همه تلاش ها و توانایی شان به کمک این دین نیایند و یا بدون سعی و عمل لحظات دشوار امید را سپری کنند. از همین سبب پیامبر – صلی الله علیه وسلم – فرموده است : صَلَاح أول هَذِه الْأمه بالزهد وَالْیَقِین وَیهْلک آخرهَا بالبخل والأمل – البخاری – ترجمه : خوبی اول این امت به زهد و یقین بود و هلاکت آخر این امت به سبب بخل و امیدها می باشد.

زیرا تنها خداوند متعال عالم الغیب است. ما نمی دانیم که نصرت نهایی چه زمانی می آید ؟ و این را هم نمی دانیم که خیر در کجا است ؟ مگر آنچه را می دانیم، اینست که این امت بهترین امت ها است و خداوند متعال این امت را کمک می نماید، اگر چه دیر تر باشد. رسول الله – صلی الله علیه و سلم – به این نکته اشاره نموده است : مثل أمتی مثل المطر لایدرى الخیر فی أوله أو آخره – ترمذی – امت من مثل باران است. دانسته نمی شود که در اولش خیر است یا در آخرش.

این را هم نمی دانیم که این بار گران غم توسط چه کسی از دوش امت برداشته و شان و شوکت امت دوباره زنده می شود. اما آنچه را می دانیم، آن سنت پروردگار در دنیا است، چنانکه رسول الله ﷺ می فرماید : لا یزال الله یغرس فی هذا الدین غرساً یستعملهم فیه بطاعته إلى یوم القیامه – صحیح البخاری – ترجمه :  خداوند متعال تا روز قیامت درین دین کسی را پیدا می کند که به امر و اطاعت او، دین را نگه می دارد.

در احادیث زیادی رسول الله – صلی الله علیه و سلم – مژده های آمده است که با شنیدن آن قلب ها تازه می گردد و یقین محکم تر می شود. یکی ازان این وعده پروردگار است که سیطره دین به شرق و غرب می رسد و آن جاهای که اسلام نرسیده است، اما مسلمانان آن جا ها را فتح می کنند. إن الله زوى لی الأرض فرأیت مشارقها ومغاربها، وإن أمتی سیبلغ ملکها ما زوى لی منها – صحیح المسلم – ترجمه : یقیناً خداوند متعال برای من زمینی را نشان داد، من شرق و غرب آن را دیدم، هر آئینه سیطره امت من به زودی به آن جایی می رسد که برای من نشان داده شد.

هرگاه ما دانستیم که سربلندی، عزت و کامیابی در اسلام است، پس ما مسلمانان باید هیچ زمانی نا امید نشویم. زیرا رسول الله – صلی الله علیه وسلم – فرموده است : ولا یزال الإسلام یزید وینقص الشرک وأهله، حتى تسیر المرأتان لا تخشیان إلا جورا، والذی نفسی بیده لا تذهب الأیام واللیالی، حتى یبلغ هذه الدین مبلغ هذا النجم – صحیح الجامع – ترجمه : اسلام همواره گسترش می یابد، شرک و اهل شرکت همیشه کاهش می یابد، تا اینکه دو زن در راه روان می باشند، به جز ظلم از چیزی نمی ترسند، سوگند به ذاتی که روح من در قدرت اوست، شب و روز هنوز پایان نمی یافته باشد که این دین به اندازه این ستاره می رسد.

رسول الله – صلی الله علیه و سلم – چنان مژده ای داده است که هر نا امیدی را محو می کند، هر دردمند را مرهم و هر قلب را اطمینان می بخشد و این مژده برای فرزندان این امت داده است، در حالی که نشانه ای از امید دیده نمی شود. رسول الله – صلی الله علیه وسلم – می فرماید : بشر هذه الأمه بالسناء والدین والرفعه والنصر والتمکین فی الأرض – صحیح المسلم –  ترجمه : مژده بده این امت را، به وسعت، پیشرفت، نصرت و کامیابی در روی زمین.

این جهاد تا روز قیامت جاری می باشد و گروهی که برای حق می جنگد کسی آن را ضرر رسانده نمی تواند و این تا زمانی جاری می باشد که فیصله خداوندی بیاید. رسول الله – صلی الله علیه وسلم – درین مورد می فرماید : لن یبرح هذا الدین قائما، یقاتل علیه عصابه من المسلمین حتى تقوم الساعه – صحیح المسلم – ترجمه : این دین همیشه قایم می باشد، یک گروه مسلمانان برای این دین می جنگند، تا اینکه قیامت برپا شود.

ترازو در نزد الله متعال آنچنان نیست که در نزد انسان هاست. در حقیقت خداوند متعال ضعیف را غالب می گرداند و این از تامل در فرمودات رسول الله – صلی الله علیه وسلم – واضح می شود :  إنما ینصر الله هذه الأمه بضعیفها، بدعوتهم وصلاتهم وإخلاصهم – سنن النسایی للالبانی –

آن مسلمانی که به زنجیرها بسته شده، جامه نازک را بر تن دارد، در هر جا محاصره، بی سلاح، بی کس و ناتوان هست، این بنده با هر گونه تکالیفی که رو برو می شود، الله متعال از برکت او این امت را کمک و نصرت می کند. چنانکه پیامیر – صلی الله علیه وسلم – اشاره نموده است : رب أشعث مدفوع بالأبواب لو أقسم الله على الله لأبره – صحیح المسلم – ترجمه : بسیاری اوقات یک کسی رانده شده از دروازه ها، اگر به الله متعال سوگند یاد کند، الله متعال او را دران سوگند حانث نمی سازد.

امروز ما غلبه و تسلط را به دست دشمن می بینیم، اما فراموش نمی کنیم که خداوند متعال متصرف این جهان است و از بندگان مسلمان خود رو نمی گرداند و هیچگاه قهر و ذلت دشمنان بر مسلمانان را دومدار نمی سازد. چنانکه رسول الله – صلی الله علیه وسلم – می فرماید : المیزان بید الرحمن، یرفع أقواما، ویضع آخرین – صحیح الجامع – ترجمه : ترازو به دست پروردگار است. بعضی اقوام را بلند می سازد و بعضی دیگر را پایین.

هرگاه الله ﷻ مساعی صادقانه ما را برای رضامندی خود ببیند، حتما پس از افتادن، ما را دوباره به ا ایستاده می کند.