نامهء باز،خانواده های مظلوم زندانی به ریاست سازمان ملل و ناتو در مورد بدرفتاری با زندانیان

بعد از حملهء آمریکایی ها بر افغانستان، هزاران  از افغانهایی که در از سوی خارجی ها و دوستان داخلی آنان بر بنیاد شک  و یا اینکه دوستان، پدر، برادر و فرزندانشان مجاهد هستند، دستگیر و اسیر شدند، در زندان ها هیچ نوع حقوق بشری مراعات نمیشود، به کرامت انسانی بصورت مسلسل بی حرمتی صورت گرفته و زیر پا میشود.

شکنجه کردن زندانیان، رفتار ظالمانه در زندان ها و به شهادت رساندن زندانیان به شکل مرموزانه  از همان شروع تجاوز با اکنون جریان دارد که در جریان یک و نیم دهه ادارات جهانی راپورهای مستندی در این مورد نشر کرده اند، مگر رژیم ظالم کابل و رفتار وحشیانهء آمریکایی ها با گذشت هر روز سخت تر شده است و اینکه سازمان های جهانی حقوق بشر و جهت های مسئول جهانی با چشم باز نظاره گر این وقایع هستند و بی تفاوت مانده اند، منجر به جرئت دادن و ترغیب بیشتر شکنجه گران میشود تا بر طبق یک پلان منظم رفتار وحشیانهء خود با زندانیان مظلوم را به اوج برساند.

احترام به کرامت انسانی و رعایت حقوق افراد ناتوان یک ارزش پذیرفته شده است که بادی قربانی مناسبات سیاسی و وضعیت جنگی نگردد، ما به ملل متحد و سازمان ناتو یادآوری می کنیم که در مورد زندانیان اعمال ظالمانه و غیر قانونی ادارهء کابل را متوقف سازند و در این مورد بی تفاوت نباشند، هم اکنون در زندان های کشور کسانی زندانی هستند که مدت قانونی حبس را سپری کرده اند و یا افرادی که قانوناً نباید زندانی باشند مانند افرادی که سالخورده و بسیار پیر باشند و یا بیماری لا علاج داشته باشند، همچنین در بخش های مختلف کشور قومندانان ظالم مربوط ادارهء کابل زندان ها و محابس شخصی دارند و محصلین، طالب العلمان، کسبه کاران، دهقانان و تجار را به نام ها و شک و شبه های مختلف دستگیر و در انجا زندانی می کنند، پس از آن این افراد در بدل پول انگفت آزاد میشوند و یا هم به شکل مرموز به قتل رسانده میشوند که اجساد بسیاری از این افراد در حالی یافت شده است که اثار و نشانه های شکنجه بر روی انها نمایان است.

ثبوت های مستند اختطاف ها، قتل و کشتارها، شکنجه ها، زندان های شخصی و حتی بیرون کردن زندانیان از محابس و شهادت آنها از سوی مقامات ادارهء کابل و قوتهای خاص آمریکایی وجود دارد، اعمال و کارکردهای آنان دقیقاً همانند نازی های جرمنی است. بعضی از واقعات اینچنین نیز نزد صلیب سرخ و ادارات محلی و جهانی حقوق بشر نیز ثبت است.

خانواده های زندانیان به حیث وارثین اسراء این ملت مظلوم برای اقارب و دوستان زندانی خود در روشنایی اصول اسلامی و بشری خواهان رفتار انسان دوستانه و بشری از سوی آنان است و مطالبهء جدی رعایت تمام حقوق در مورد آنان را می نماید.

اینگونه رفتار ادارهء کابل با زندانیان بی دفاع، به هیچ صورت برایمان قابل قبول نیست و این یک لکهء ننگین بر پیشانی سازمان حقوق بشر و تمام بشریت است که با تعدادی از انسان های بی دفاع چنان رفتارهای وحشی صورت گرفته و تکرار میشود، با کرامت انسانی آنان بازی میشود و جامعهء جهانی حقوق بشر در مقابل هیچگونه احساس مسئولیت نمی نماید.

ادارهء ملل متحد خصوصاً یوناما و سازمان ناتو که ساختار ادارهء کابل را ایجاد کرده اند و در بخش های سیاسی و نظامی آنرا تمویل، حمایت و مدیریت می کنند، مسئولیت این مظالم ادارهء کابل را بدوش دارند و این مسئولیت بشری انان است و باید در این مورد وضاحت بدهند و سکوت رفتارهای غیر قانونی و غیر انسانی با زندانیان را بشکنند، حقوق بشری باید قربانی سیاست نگردد و نه باید به کسی تا این اندازه فرصت داده شود که برای اهداف سیاسی و شخصی حقوق و ارزش های انسانی بشری را زیر پا نماید.

ادارهء کابل گمان می کند که با انجام اینچنین وحشت خواهد توانست روحیهء استقلال طلبی، مقاومت و مبارزات ملت افغان را ضعیف کند، اما یک و نیم دههء گذشته ثابت نموده است که افغانها با وجود زور و وحشت بازهم از داعیهء بر حق خود دست نکشیده اند. اگر این ملت از راه وحشت تسلیم می گردید به محتوم ظلم و بربریت کمونیست ها میتوانست نتیجه دهد و این حقیقت مشهود را باید ادارهء کابل و حامیان خارجی آنها نیز بدانند و مد نظر داشته باشند که تا اکنون نیز خواب های خود را در استفاده از زورآزمایی و کابیابی اهداف خود از راه شکنجه تعبیر می کنند.

از سوی خانواده های مظلوم زندانی در افغانستان

۱۴۳۷/۸/۱هـ ق

۱۳۹۵/۲/۱۹ هــ ش