نامه سرگشاده به مردم ایالات متحده امریکا

به شما معلوم است هر ملت آرزو دارد که در چوکات اصول و ارزش های خود به دور از هر گونه تهدید، یورش و حمله زندگی آزاد داشته باشد. ما در نزده سال گذشته، مبارزه خود را در افغانستان به هدف رسیدن به چنین زندگی دوام داده اید.
به تاریخ ۲۹ فبروری ۲۰۲۰ میلادی، پیمان دوحه بین امارت اسلامی افغانستان و ایالات متحده امریکا به همین هدف امضا شد، تا همه نیروهای نظامی خارجی، تمام پرسونل ملکی غیر دیپلماتیک آن ها، قراردادی های شخصی امنیتی و مربیان، مشاوران و پرسونل خدماتی شان در ۱۴ ماه از افغانستان خارج شوند، و بالمقابل امارت اسلامی افغانستان تعهد نمود که از خاک افغانستان به امنیت هیچ کشور ضرر نمی رسد.
می خواهم درین جا برای مؤثریت و کامیابی پروسه جاری صلح، نقاط چندی را برای تان واضح بسازم:

• ۱ :‌ جریان نزده ساله گذشته ثابت کرد که موضوع افغانستان با کاربرد زور و قدرت، استراتژی های جنگی و تبدیلی جنرالان حل نمی شود.
• ۲ ‌: این جنگ که طولانی ترین جنگ تاریخ امریکا است، چنانکه ملت افغانستان را با فجایع و مشکلات بزرگ مواجه ساخته، خسارات سنگین جانی و مالی به امریکا هم وارد نموده و حیثیت آن را متضرر ساخته است، و هنوز هم به هر دو جهت زیان می رساند.
• ۳ : پس از تجارب نزده ساله، مقتضای عقل و منطق اینست که برای پایان دادن کامل این جنگ، تلاش های صادقانه صورت بگیرد و تعهداتِ انجام یافته عملی شود. امارت اسلامی افغانستان از طرف خود برای حل سیاسی معضل تعهد واقعی دارد و به همین مقصد، از پیش به گشایش دفتر سیاسی در کشور قطر اقدام کرده بود.
  سپس در کنفرانس ها و نشست های جهانی به گونه پیهم، ضمن تاکید بر حل سیاسی، گام های عملی نیز برداشت، که بالاخره در محضر نمایندگان سیاسی تعداد زیادی کشورها پیمان دوحه را امضا نمود و پس ازان به هدف عملی کردن کامل پیمان دوحه، کاهش قابل ملاحظه ای در عملیات ها آورد و مذاکرات بین الافغانی را عملا آغاز کرد.
• ۴ :‌ ما درک می کنیم که ایالات متحده امریکا و متحدین آن به این نتیجه رسیده اند که معضل افغانستان تنها از راه تفاهم ممکن است حل شود. بنا بر این مذاکرات مثبتی را برای تحقق یافتن پیمان دوحه، با امارت اسلامی انجام دادند.
• ۵ : اکنون که یکسال از پیمان دوحه می گذرد، خواست ما از جهت امریکایی اینست که مطابق با تعهدات خود به تطبیق کردن پیمان متعهد بماند.
• ۶ :‌ ما اطمینان داریم که افغان ها در بین خود از راه تفاهم بین الافغانی به قیام نظام اسلامی و صلح و امنیت دائمی رسیده می توانند.
• ۷ :‌این یک حقیقت مسلم است که قاطع اکثرت ملت از امارت اسلامی حمایت می کند و این نتیجه نصرت خداوند متعال و حمایت همین ملت است که مبارزه ما را به سرحد کامیابی رسانده است.
• ۸ : امارت اسلامی افغانستان در کشور به برخورد امتیازی در بین ملت اجازه نمی دهد. این کشور خانه مشترک همه افغان هاست و برخورد تبعیضی بین اعضای این خانواده قابل قبول نیست.
• ۹ :‌ امارت اسلامی افغانستان چنانکه در موارد زیادی واضح ساخته است، که ما در کشور خود به تامین و تضمین همه آن حقوق زنان متعهد هستیم که شریعت اسلامی داده است. درین مورد یکبار دیگر به تمام جهانیان اطمینان می دهیم.
• ۱۰ : همچنان با در نظر داشت اصول اسلامی و منافع ملی کشور، تعهد خود به آزادی بیان را یکبار دیگر واضح می سازیم.
• ۱۱ : امارت اسلامی افغانستان چنانکه پیش از اشغال، در جلوگیری از مواد مخدر در کشور رکورد ثبت کرده بود، باز هم در مورد جلوگیری از مواد مخدر با تفاهم با جهانیان و در نتیجه اقتصاد بدیل، گام های لازم بردارد. در پهلوی آن، امارت اسلامی افغانستان تداوی معتادان مواد مخدر را مکلفیت خود می داند.
  در پایان، یکبار دیگر یادآوری می کنم که کشور و ملت ما با یک جنگ تحمیل شده دست و گریبان است. پایان دادن این جنگ مسئولیت همه و به نفع همه است، و تطبیق کامل پیمان دوحه بهترین راه برای پایان دادن این جنگ است. امارت اسلامی افغانستان به مسئولیت های خود متوجه است. جهت های دیگر نیز باید مسئولیت های شان را ادا نمایند. امارت اسلامی افغانستان نه در امور داخلی کسی مداخله می کند، نه اراده ضرر رساندن به کسی را دارد و نه هم به کسی دیگری اجازه می دهد که در امور ما مداخله کند. دفاع از خاک و ملت خود حق مشروع ماست.

معاون سیاسی و رئیس دفتر سیاسی امارت اسلامی ملا عبدالغنی برادر آخند
۴/۷/۱۴۴۲ ه ق ۲۸/۱۱/۱۳۹۹ ه ش
۱۶/۲/۲۰۲۱ م