زندانیان بگرام چرا شکنجه می شوند ؟

متاسفانه ، این نخستین بار نیست که خبرها و راپورهای مستند در باره ء شکنجه شدن زندانیان در زندان های بگرام ، پلچرخی و زندان های ولایات انتشار می یابد ، قرار راپورهای بعدی زندانیان از سوی اشغالگران خارجی و منسوبین رژیم مزدور کابل به انواع گوناگون تعذیب می شوند .
هم اکنون از زندان بدنام بگرام چنین راپورها به دست آمده است که حکایت از رفتار نامناسب و اهانت آمیز محافظین زندان با زندانیان می کند .
یکی از زندانی های بگرام به شرط اینکه از وی نام گرفته نشود به رسانه ها گفته است که عساکر امنیتی زندان برای ایشان اجازه نمی دهند که عبادت بکنند و نیز در اثنای افطاری ، تراویح و سائر عبادات به الفاظ سبک و زشت یاد می کنند .
این زندانی اضافه نموده است که نیروهای امنیتی ریش زندانیان را می سوزاند ، لت و کوب می کند و طعنه های دشنام آلود می زنند .
این در حالیست که در اواخر ماه سوم سال جاری میلادی نیز راپورهای موثق از زندان پلچرخی رسیده بود که دگروال نجم الدین به عنوان قومندان جدید التقرر این زندان برای زندانیان اجازه نمی دهد که قرآن بخوانند و یا آموزش های دینی داشته باشند ، نجم الدین همه آن استادان را که برای زندانیان درس می دادند به اوطاق های انفرادی انتقال می دهد ، اذیت می کند و زندانیان را به بهانه های مختلف لت و کوب می کند و در اوطاق های انفرادی می اندازد .
اداره ء یوناما که از شاخه های ملل متحد است ، چند مدت قبل در یک راپور خود که پس از گفتگو با دو صد هزار زندانی ترتیب داده بود پذیرفته بود که در زندان های افغانستان با زندانیان رفتار نامناسب صورت می گیرد و از محبوسین به واسطه ء فشار و شکنجه اقراری گرفته میشود و درین اواخر شرح شکنجه و تعذیب زندانیان چهارده در صد بالا رفته است ، این جریان حقوق بشری را صراحتا نقض می کند .
این نوع رفتار ضد بشری منسوبین رژیم دست نشانده کابل ، زندانیان را وادار می سازد تا دست به اعتصابی بزنند که در نهایت سبب وفات ، شهادت و یا هم باعث خلل در توازن دماغی می گردد ، این چنین قضایا چندین بار در محابس اداره ء کابل رخ داده است .
سال گذشته ، یک تن زندانی به نام حافظ عبد الروف که از باشندگان ولسوالی قره باغ ولایت غزنی بود در نتیجه ای لت و کوب شدید ، تعذیب و شکنجه های مامورین زندان جان خود را از دست داد .
علاوه از بگرام و پل چرخی ، در دیگر زندان های کشور نیز با زندانیان روش ذلت آمیز صورت می گیرد ، در زندان های نیمروز ، شبرغان ، هلمند ، بلخ ، قندهار ، غزنی وغیره قضایای بی شماری از رفتار نامناسب با زندانیان صورت گرفته است .
در قندهار ، افراد مسلح وابسته به ناقض حقوق بشری و تفنگ سالار ژنرال رازق درین اواخر حدود هشتاد تن را از مدارس اغوا نمودند که شماری ازآن ها به شهادت رسانیده شد و شماری دیگری تا هنوز بی درک اند .
زندانیان علاوه از تعذیب فیزیکی ، از لحاظ روانی نیز به شدت شکنجه می شوند ، در ریاست نود امنیت ملی رژیم کابل یک زندانی در حینیکه شکنجه می شد ” یا الله یا الله ” کنان فریاد می زد ، در همین اثناء یک مامور استخباراتی به وی می گوید که هر چه می توانی به خدا فریاد کن ، می بینیم که ترا خدا از ما نجات داده می تواند یا نه ، به امثال این قضایای دیگری نیز رخ داده است که روح انسان را تکان می دهد .
خانواده و دوستان زندانیان می گویند که سارنوالان ، قاضیان و مقامات بلند پایه توسط کمیشن کاران خود بسیار پول هنگفت به طور رشوت طلب می کنند ، تا در عوض آن زندانی را رها کنند و آن زندانی که توان پرداخت رشوت را ندارد سال ها در پس دیوارهای زندان شب و روز مظلومیت را سپری می کند .
چون در زندان ها روش بسیار زشت صورت می گیرد زندانیان مظلوم بسیار اوقات با عساکر که سلاح در دست دارند دست و گریبان می شوند ، اینکه زندانیان با دست های خالی با عساکر مسلح درگیر می شوند خود نشان دهنده ء اینست که ایشان نهایت مجبور شده اند تا به این چنین یک عمل پر خطر اقدام بکنند .
امارت اسلامی افغانستان پیغام های خود را بارها به گوش مدعیین حقوق بشر ، یوناما ، صلیب سرخ ، سازمان عفو بین الملل و دیگر سازمان ها رسانیده است ، و لیکن رژیم کابل با این هم به شکنجه ها و مظالم خود ادامه می دهد .