کشتار مذهبی دسیسهء خطرناک دشمن

در روزهای دهم و یازدهم محرم بر مراسم عزاداری شیعیان در کابل و بلخ حمله صورت گرفت که در نتیجه ده ها تن مردم ملکی کشته و زخمی شدند ، این حملات را هر گروهی که به هر نامی کرده باشد بسیار تاسف آور است ،  زیرا بیش تر قربانی این گونه حملات مردم مجاهد افغانستان می باشد .
مردم اهل تسنن و اهل تشیع از قرن ها در افغانستان یک جا زندگی می کنند و در مراسم غم و  شادمانی با همدیگر شریک می باشند ، حتی در هنگام تجاوز اشغالگران بر افغانستان نیز سنیان و شیعیان دوشادوش همدیگر بر ضد متجاوزین جنگیدند ، اکنون نیز گر چه رهبران که صرف به نام به اهل تشیع نسبت داده می شوند مصروف خدمت برای اشغالگران اند ، اما مردم بامیان ، دایکندی و دیگر باشندگان مناطق هزاره نشین در مبارزه و مقاومت بر ضد اشغالگران و رژیم مزدور کابل با مجاهدین همکاری می کنند .
اشغالگران می خواهند که آتش نفاق را درمیان سنیان و شیعیان افغانستان شعله ور سازند و با استفاده ازین فرصت اهداف شوم خود را به آسانی به دست بیاورند ، پیش از تهاجم اشغالگران هیچ مثالی از حمله بر مراسم عاشورا در افغانستان وجود ندارد ، اساس این گونه قضایای خونین پس از یورش اشغالگران بر افغانستان  گذاشته شد ، حمله بر زیارت ابوالفضل ( که چند سال پیش رخ داد ) و حملات کنونی بر مراسم عاشورا توطئه برای ایجاد نفاق درمیان مردم افغانستان است .
کسانی که این حملات را انجام داده اند و برای نزاع درمیان اهل تسنن و اهل تشیع افغانستان زمینه سازی می کنند ، باید بدانند که منفعت بزرگ این گونه حملات به دشمنان ازلی و ابدی مسلمان ها می رسد و مردم مجاهد افغانستان از همه بیش تر متضرر می گردند .
هدف شوم اشغالگران از ایجاد نفاق درمیان سنیان و شیعیان اینست که اینان مصروف منازعات و درگیری های داخلی شوند و سایهء نحس اشغال برای همیش بر افغانستان باقی بماند ، اشغالگران با اطمینان کامل ریشه های خود را در افغانستان گسترش دهند و قوت ببخشند و از افغانستان به عنوان یک دفتر و سنگر استفاده نموده از یک سو سیاست و استراتیجیک منطقه ای خود را پیش ببرند و از سوی دیگر رقیبان خود را هدف قرار بدهند .
وضعیت خونین آسیای میانه برای ما درس عبرت است ، می بینیم که چطور اشغالگران سنیان و شیعیان را از روی یک توطیه در نزاع خونین و دراز مدت مبتلا نمودند و خود تماشا می بینند ، افغان ها باید به این گونه دسائس دشمن با تعمق فکر بکنند و نگذارند که دشمن درین جا نیز همچون عراق ، سوریه و یمن جنگ های مذهبی و نژادی را آغاز بکنند .
جنگ های نا مشروع به نام مذهب ، نژاد ،زبان و سمت آن دسیسه و توطیهء خطرناک دشمن است که هر زمان در کشورهای اسلامی بنیاد گذاری نموده اند ، تا نیروی بشری و مالی مسلمان ها نه در برابر دشمنان بلکه در نزاع با همدیگر صرف شود ، لهذا به هیچ صورت باید برای این گونه درگیری های باهمی در افغانستان اجازه داده نشود و از همه آن گام های که باعث این درگیری ها می شود جلوگیری شود.