وقتی نصرت خدا بیاید …!

محمود احمد نوید بدون شک پیروزی و شکست ضمن آنکه از جانب الله متعال است؛ اما علل و اسبابی نیز دارد هرگاه مومنان و مجاهدان راه حق، جانشفانی و جهاد مقدس شان را بطور کامل مطابق شریعت اسلامی به پیش ببرند و در امر و فیصله ای الهی و سنت های نورانی رسول مبارک اسلام […]

محمود احمد نوید
بدون شک پیروزی و شکست ضمن آنکه از جانب الله متعال است؛ اما علل و اسبابی نیز دارد هرگاه مومنان و مجاهدان راه حق، جانشفانی و جهاد مقدس شان را بطور کامل مطابق شریعت اسلامی به پیش ببرند و در امر و فیصله ای الهی و سنت های نورانی رسول مبارک اسلام صلی الله علیه و سلم گام برداشته و هدف رضای الله و اعلای کلمه او و نفاذ شریعت و حکم آن باشد بدون تردید نصرت های الهی به کمک مجاهدین آمده و آنان را تا نیل به منزلگاه مقصود (فتح و پیروزی) بدرقه کرده و سرانجام کار چنان می شود که همه مومنین و مبارزین راه حق آرزوی آن را دارند.
این روزها که الحمدلله به توفیق و نصرت الله متعال، دعای امت مسلمه، همت و غیرت مجاهدین، سلسله ای فتوحات و پیشرفت های نظامی از قراء و قصبات گذشته بر ولسوالی ها و مراکز شهرها متمرکز گردیده و دشمنان خارجی و اجیران داخلی آنها، هر لحظه خود را در شرایط خراب و شکست می بینند بخشی از مشمولیت مجاهدین در بارش های نصرت الهی است که همچنان بر سرشان می بارند؛ این فضل و نصرت الله متعال بی دلیل بر مجاهدین نازل نشده بلکه مجاهدین با جانشفانی و اخلاص، عاجزی و تواضع، توکل و یقین، خاکساری و فداکاری بدان دست یافته اند و تا زمانیکه مجاهدین به دنبال گذراندان مراحل و اسباب پیروزی باشند به یقین الله متعال نیز همانگونه که در طول تاریخ بندگان پاک و مخلص خود را فاتح و سربلند گردانیده و نصرت های خاص خود را به سراغ رزمندگان جان برکف اسلام فرستاد به سراغ مجاهدین در جهاد مقدس فعلی نیز می فرستد و آنان را با تایید و نصرت خود بر دشمنان جبون و شکست خورده شان فتح و ظفر نصیب می کند.
در سوره مبارکه نصر، الله متعال در کلام پاک و ازلی خویش چه زیبا می فرماید: «إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ* وَرَأَیْتَ النَّاسَ یَدْخُلُونَ فِی دِینِ اللَّهِ أَفْوَاجاً* فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ کَانَ تَوَّاباً» (چون یارى خدا و پیروزى فرا رسد و ببینى که مردم دسته‏ دسته در دین خدا درآیند پس به ستایش پروردگارت نیایشگر باش و از او آمرزش خواه که وى همواره توبه‏ پذیر است) بله، اینک نصرت الله و فتح و پیروزی فرا رسیده است و دیده می شود که روزانه چه تعداد زیاد پولیس و اربکی، اردو و همکاران حکومت، پس از درک حقایق (از جمله اینکه صف حکومت صف باطل است و از طرف یک نیروی باطل اداره و اراده می شود و همینطور صف جهاد و مجاهدین صف حق و حقیقت است و مجاهدین جز الله به هیچ گروه و یا اجنبی وابسته نیست) به مجاهدین پیوسته و ضمن ندامت بر ایام گذشته خودشان، آماده ای هرنوع همکاری و مبارزه در مسیرجدید حق طلبی شان هستند اینها همان نشانه های بارز فتح و نصرت است که الله متعال به فضل خود شامل صفوف مجاهدین گردانیده است؛ البته یاد ما باشد که سوره مبارکه نصر، باز اشاره دارد در چنین لحظاتی که نصرت و فتح مجاهدین را احاطه می کنند آنها مبادا مغرور شوند و یا یاد خدا را فراموش کنند بلکه بیشتر حمد و ثناء و سپاس الهی را در زبان و عمل جاری کرده و همه ای این کمالات را منسوب به پرودگار عظیم شان بدانند.
تسلیمی تعداد کثیر نیروهای دشمن در این روزها خود یک شکست بزرگتر برای دشمن محسوب می شود؛ حتی گاهی تسلیمی یک قرارگاه مهم دشمن که شامل نیروهای زیاد انسانی و تجهیزات نظامی می باشد تاثیر منفی آن بر روحیه ای دشمن به مراتب از سقوط کردن یک شهر و ولسوالی نیز گران تر تمام می شود؛ چه اینکه وقتی سربازان دشمن حقیقت را درک کرده و نتیجه ای بی حاصل جنگ در صف باطل را به درستی تشخیص داده و بفهمند؛ و اینکه سران حکومت هیچ توجهی به سرنوشت و زندگی سربازان نداشته و از ریختانده شدن خون آنها کمترین ناراحتی احساس نکنند؛ و از آن طرف به نام همین سربازان فریب خورده، ملیون ها دالر را از خارجی ها گرفته به جیب شخصی خود بزنند، و هرگاه سربازان دشمن به چشم سر و عقل فکرشان می بینند که سران حکومت به پایداری اداره کابل متیقین نبوده و فقط روز خود را شب می کنند و همه چیز آنها در راستای منافع امریکا و دیگر کشورهای ذی نفع است؛ خود به خود به این جوان مسلمان اما فریب خورده، سوال ایجاد می شود که مگر دیوانه است خود را احمقانه در صفی که هیچ چیز آن نه برای خداست و نه برای خلق خدا و نه برای آینده افغانستان، به کشتن داده و جان شیرین خود را تلف و خانه و کاشانه ای خود را ویران و دنیا و آخرت خود را تباه و برباد بسازد؛ این است که با درک حقایق در صفی قرار می گیرد که الحمدلله (در آن صف) اسلام و عقیده حرف اول را می زند، عزت و استقلال و نجات کشور از اشغالگران و دلسوزی به افغانها و خیرخواهی برای آخرت و دنیای شان از اولویات آن صف به شمار می آیند؛ و آن سرباز با این فکر، جان خود و مهمتر از آن، با ملحق شدن به مجاهدین یا ترک صف دشمن در دنیا و آخرت، برای خود عزت و سربلندی را رقم می زند.