مطالبه ضد صلح غنی از شورای امنیت

سخن روز:

اشرف غنی، رئیس بخش ارگ اداره کابل در یک سخنرانی ویدیویی به شورای امنیت سازمان ملل متحد مطالبه کرده‌است که نام بزرگان امارت اسلامی از لیست سیاه حذف نشود، بلکه تحریم‌ها به‌حیث ابزار فشار در پروسه صلح، به‌کار برده شود.

نامبرده گفته است که نرمش هرگونه تحریم باید به پیشرفت در پروسه مذاکرات و تعهد طالبان به افغانستانی وابسته باشد که دستاودرهای ۱۹ ساله ما دران مصون باشد.

این‌گونه خواسته‌های رئیس ارگ و دیگر مقامات کابل چیزی تازه نیست، اما در حالی‌که نمایندگان شان در قطر برای مذاکرات با امارت اسلامی نشسته‌اند، و آن‌ها در روز اول گفتگوها در یکی از بیست ماده‌های تصویب‌شده این را پذیرفته‌اند که مذاکرات بین الافغانی بین افغان‌ها می‌باشد و بدون هیچگونه مداخله خارجی به پیش برده می‌شود و به هیچ‌کسی اجازه داده نمی‌شود که جهت خارجی را در پروسه صلح به بهانه‌ای دخیل بسازد.

اما با وصف این تعهد، هدف خواست رئیس رژیم کابل از تمدید لیست سیاه از قدرت‌های بزرگ جهان اینست که ازان در پروسه صلح به حیث ابزار استفاده کند و یا هم از همسایه‌ها و دیگر کشورها مطالبه بکند که ایشان را بنام آتش بس از حملات دفاعی و وتهاجمی طالبان نجات بدهند.

از این دانسته می شود که فطرت غلام باز هم غلام می‌باشد، نه به تعهدات تیم مذاکراتی خود متوجه می‌باشد و نه هم قریحه غلامی شان گم می‌شود. ایشان به هر بهانه‌ای که باشد، ایشان می خواهند به زور خارجی‌ها به قدرت خود دوام بدهند.

مخالفت‌های آن‌ها در برابر پروسه صلح را همه می‌بینند، پیش ازین در روند رهایی زندانیان و سپس چانه‌زنی بی‌جا بر دو نکته‌ی طرزالعمل و اکنون مطالبه فشار آوردن از جهانیان و همسایه‌ها، برای ملت و جهانیان هویدا است و همه می‌دانند که اداره کابل چقدر در پروسه صلح مخلص است؟

شورای امنیت سازمان ملل متحد، جامعه‌جهانی و همسایه‌گان چنانکه از واقعیت‌ها آگاه هستند، باید ملحوظ داشته باشند که صلح در نتیجه زورگوی و فشارهای بی‌جا نمی‌آید، و نه هم باید به مطالبه رژیم مزدور کابل به روند فشارها دوام داده‌شود. صلح به اراده‌ی راستین و صمیمانه نیاز دارد، و این چیزی‌ست که در مقامات اداره کابل دیده نمی‌شود.