عیـــــد ما وقتی زیباتر است …

محمود احمد نوید

بله تا چشم برهم زدیم ایام پرفیض و لیالی پُرقدر رمضان شریف گذشتند و لحظه های خوشی عید سعید فطر فرا رسید؛ لحظه هایی که شاید کمی از سختی رفتن و وداع ماه مبارک رمضان که بر مومنان بسیار سخت و دلگیر کننده است بکاهد و روزهای پرفیض رمضان شریف را با روزهای شیرین عید گرامی داشته و به یاد حق سبحانه و تعالی، فضل و احسان بیکران الله متعال را شکر و ارج بگذارند.

عید فطر واقعا زیبا و دلنشین است مخصوصا برای بنده های محبوب الله که توفیق میزبانی یک ماه رمضان شریف بهترین میهمان الهی را داشته اند، و گویا مومنین و مومنات بخاطر اینکه یک ماه میهمان الله و میزبان ماه عزیز خدای سبحان بوده اند در روز عید فطر بر سفرۀ دعاء و رحمت الهی نشسته و به بارگاه الهی قصورشان را در بندگی و شرمندگی شان را در امر عبادت مستحق الله در شب و روزهای رمضان ابراز داشته و از ذات مهربان الله ذوالجلال امید فضل و بخشش، لطف و رحمت را می کنند.

اما این عید سعید وقتی زیباتر است که اشک مظلومی در چشم دیده نشود، پدری غمگین در داغ فراق فرزند از دست رفته اش نباشد، مادری در گوشۀ از خانه بخاطر جگرگوشه اش زانوی غم به بغل نداشته باشد، خواهری در فراق برادر بی قرار نباشد، و فرزندی در غم پدر و مادر از دست رفته اش غمگین نباشد.

این عید وقتی زیباتر است که کشور عزیز ما افغانستان و تمام سرزمین های مسلمین از زیر یوغ استکبار بیرون بوده و بیرق اسلام در سرزمین های اسلامی و افغانستان مظلوم ما در اهتزاز باشد و در سرزمین ما حکم قرآن نافذ و حکمروای مسلمان و عادل فرمانروا باشد، و طبق شریعت اسلامی فیصله شود.
این عید وقتی زیباتر است که مجاهدین اسیر و شیران در قید بند کفار صلیبی و اجیران حلقه به گوش آنها، از قید ظالمان نجات یافته باشند و به جای آنکه در گوشه های تنگ و تاریک زندان ها و سلول های انفرادی و معذب شب و روزشان را به سختی بگذرانند در کنار خانه و خانواده، فرزندان و جگرگوشه های شان بوده و در کانون گرم خانواده به استقبال عید بروند.

این عید وقتی زیباتر است که لباس فرسوده و کهنۀ فقیر همسایه، به لباس و جامۀ نو بدل شده، اشک چشم یتیمی پاک، از بیوه زنی که شوهرش در راه اسلام و سربلندی مسلمین شهید شده دلجویی، و دست پدر پیر و مادر نحیفی که دیگر جز الله هیچ سرپناهی ندارند گرفته شده و جشن عید را با همچون یک
جماعت فراموش شده تجلیل کرد.

این عید وقتی زیباتر است که مهاجران و مجاهدانی که به دور از خانه و کاشانه، قوم و فامیل و عزیزان شان در کوه ها و سنگرها و سرزمین های دور دست با مشکلات و خطرات از دست معاندین اسلام شب و روزشان را با سختی ها و مشکلات به سر می کنند در کنار عزیزان شان قرار گرفته و با آمدن یک نظام شرعی و مستقل اسلامی راحت و آزاد در شهر و دیارشان بود و باش کرده و در کنار اقوام و عزیزان شان به تجلیل عید بروند.

این عید وقتی زیباست که مجاهدان و مبارزانی که همینک بخاطر الله و اعلای کلمۀ او زخم برداشته به جای بودن در کنار عزیزان شان، بر تخت شفاخانه ها خوابیده و یا زیر تیغ جراحی داکترها قرار دارند و خانواده ها، و دوستان و عزیزان شان دل نگران و پریشان وضع جسمی شان اند و مرتب احوال گیر صحت و جویای سلامتی شان اند در شفاء و تندرستی کامل در کنار عزیزان شان قرار بگیرند.

خلاصه این عید وقتی زیباترست که مسلمان ها را متحد و یکپارچه، کفار و دشمنان را ذلیل و خوار، مسلمانان را در جای جای دنیا با عزت و شکوه، و جمعیت مسلمانان را در تمام گیتی نیرومند و با جلال شاهد باشیم و مسلمانان را بی غم، و کشورهای در قید اشغال کفار را آزاد و پرچم اسلام را در اهتزاز و سربلندی ببینیم.

و ما ذلک علی الله بعـــــــزیز.